Το εντυπωσιακό καστ, η θεατρική ιστορία και η μεταφορά στο σινεμά: Όλα όσα πρέπει να ξέρεις για το μιούζικαλ «Wicked», το "prequel" του «Μάγου του Οζ», που κάνει πρεμιέρα στις αίθουσες στις 5 Δεκεμβρίου από την Tanweer.

Το πρώτο της live έδωσε στην αρχή της εβδομάδας στον Σταυρό του Νότου η υπερ-ταλαντούχα Alexandra Sieti. Η soul, funk, jazz, rock Θεσσαλονικιά ψυχή της ξεδιπλώθηκε για πρώτη φορά σε αυτή την σκηνή, πάντα μαζί με την τετραμελή μπάντα της - και εμείς ήμασταν εκεί.

Το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών ήταν, το λιγότερο, τρομακτικό. Ένας καταδικασμένος μισογύνης θα είναι – για δεύτερη φορά – πλανητάρχης. Ταυτόχρονα στην Ελλάδα μετράμε ήδη 11 γυναικοκτονίες για το 2024. Φαίνεται πως πλέον τα πράγματα γίνονται χειρότερα, για όλους. Και τρομερά επικίνδυνα για τις θηλυκότητες.

Η Ελένη, η Σταυρίνα, η Μαρία και ο Γιώργος. Τρεις κάτοικοι Θεσσαλονίκης και μια κάτοικος Αθήνας κάθονται σε ένα καναπέ ενός φοιτητικού σπιτιού και συζητούν για το 65ο ΦΚΘ - και όχι μόνο. Η σημασία του ίδιου του φεστιβάλ και οι προσωπικές προσδοκίες, οι αγαπημένες ταινίες, η πόλη, η τέχνη, το τρέξιμο και η αίσθηση που αφήνει το ΦΚΘ σε τέσσερις 20άρηδες που αγαπούν να μιλούν για τέχνη, και βασικά σινεμά.

Μία ταινία για τη ζωή της Γαλλίδας ηθοποιού Maria Schneider που επικεντρώνεται στο πιο τραυματικό γεγονός της ζωής της: τη συνεργασία της με τους Bernardo Bertolucci και Marlon Brando στο «Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι». Η εκμετάλλευση, η κακοποίηση, ο δημόσιος διασυρμός, το victim blaming και τα αποτελέσματα αυτών στη ζωή μιας γυναίκας. Η Anamaria Vartolomei, στον ρόλο της Μαρίας, ήταν η πιο θαρραλέα γυναίκα στο 65ο ΦΚΘ — και θα σας εξηγήσω γιατί.

Με αφορμή την πρεμιέρα της ταινίας του «CAFE 404» στο διαγωνιστικό τμήμα του 65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, μιλήσαμε με τον δημιουργό Αλέξανδρο Τσιλιφώνη. Μια συζήτηση για την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, με ελληνικό καστ αλλά αγγλικό σενάριο, για την οικειότητα μιας μαύρης κωμωδίας, την έμπνευση και το γέλιο ως γιατρικό, αλλά και για την αιώνια ερώτηση: τελικά, όλα γίνονται για τα λεφτά;

Το πρώτο της live στον Σταυρό του Νότου plus έδωσε η Βασιλική Μιχαλοπούλου μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού «Είναι Κρίμα» από την Minos EMI. Ως πιστή θαμώνας σε σχεδόν όλα τα προηγούμενα live της θέλω να μιλήσω για την εκφραστική φωνή της, την απίστευτη διάθεσή της και την αίσθηση οικειότητας που μεταδίδει πάνω στη σκηνή - και όχι μόνο.

Ένα independent art fair που κλείνει φέτος τα 12 χρόνια του και λαμβάνει χώρα για πρώτη φορά στο Καπνεργοστάσιο. Τέσσερις μέρες γεμάτες τέχνη, ξεναγήσεις, ομιλίες, γέλιο - και πολύ τρέξιμο. Μία διοργάνωση που στηρίζεται και υπάρχει χάρη στους έμπειρους και μη εθελοντές της, και εγώ υπήρξα μία από αυτούς - και είμαι εδώ να σας τα πω όλα!

Μία συναυλία με σκοπό την υποστήριξη, τη μνήμη, τη δικαίωση και την (όποια) κάθαρση για τα 57 θύματα «στην κοιλάδα των Τεμπών». Οι Κοινοί Θνητοί, ο Φοίβος Δεληβοριάς, η Τάνια Τσανακλίδου, ο Σωκράτης Μάλαμας, η Ιουλία Καραπατάκη, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου - και 45.000 ακόμα φωνές. Ένα κείμενο για το βράδυ της Παρασκευής (11/10) και την επιστροφή της ελπίδας στους ανθρώπους.

Τα μιούζικαλ της Φίνος Φιλμ και του Γιάννη Δαλιανίδη υπήρξαν ο λόγος που ερωτεύτηκα για πρώτη φορά. Η μουσική του Μίμη Πλέσσα για αυτά έκανε τον έρωτα αυτό ονειρεμένο. Αυτό είναι ένα κείμενο για τα κομμάτια του Μίμη, που με μεγάλωσαν, και ένα "ευχαριστώ" σε έναν άνθρωπο που μας χάρισε σχεδόν 100 χρόνια μουσικής.

Με αφορμή τις δύο παραστάσεις του στην Αθήνα με το «Skits and Wits», ο Ελληνοκαναδός κωμικός Angelo Tsarouchas μας μιλά για το τι σημαίνει political correct για εκείνον ως stand up comedian και για το όνειρό του να κάνει μία ταινία στην Ελλάδα.

Κάθε Σεπτέμβριο, η καρδιά των comics χτυπά στα Χανιά σε ένα φεστιβάλ γεμάτο ζωή, μουσική, ιστορίες και ταλαντούχους ανθρώπους. Το Chaniartoon Festival είναι όσα περιμένεις από την τέχνη των comics και ακόμα περισσότερα — και είμαι εδώ για να σου πω γιατί θα επιστρέφω κάθε χρόνο.

Η Μαρίνα Σπανού, μαζί με τους μουσικούς της, ταξίδεψε στην Κρήτη, συγκεκριμένα στο Ηράκλειο, για να κλείσει την φετινή καλοκαιρινή της περιοδεία. Πάνω σε μία σκηνή γεμάτη γέλιο, χρώματα και πολύ (!) ταλέντο, μας τραγούδησε για το Παγκράτι, μας πήγε μέχρι την Ικαρία, μας έκανε να ερωτευτούμε - και πολλά ακόμα.

Αφού μάλλον δεν θα καταφέρουμε -ακόμη- να σκηνοθετήσουμε τον δικό μας καλοκαιρινό έρωτα σε κάποιο παράλιο της Ιταλίας, βλέπουμε το έρωτα από τους υπολογιστές μας - μέσα σε ταινίες με σκηνικό τα καλοκαίρια και τις θάλασσες. Αυτές είναι κάποιες ταινίες που μάς κάνουν πάντα να νοσταλγούμε ένα καλοκαίρι που ακόμα δεν έχουμε ζήσει.

Η Ήρα Μπουγιουκτασιάν και η Μαρία Τσάγκαρη "συνομιλούν" μέσα από τα έργα τους στην επερχόμενη έκθεση, με τίτλο "Flying too close to the Sun", στο Art Space Pythagorion της Σάμου και η Ήρα Μπουγιουκτασιάν μάς μιλά για την σύμπραξη μεταξύ τους, την έμπνευση της και την ιστορία.

Ένα από τα -λίγα- καλά του να (ξε)μένεις καλοκαίρι στην Αθήνα είναι πως δεν (ξε)μένεις ποτέ από επιλογές βραδινής διασκέδασης. Αυτά είναι μερικά μαγαζιά για να πάμε να πιούμε τον πόνο μας - και να κουνηθούμε - τα (πολύ) ζεστά βράδια αυτού του καλοκαιριού στην πρωτεύουσα.

Η αρχική μου στο Instagram και στο Tik Tok έγιναν η αφορμή για να δω υπέροχα σώματα που μοιάζουν με το δικό μου να κάνουν ηλιοθεραπεία φορώντας μαγιό και αυτό με έκανε να χαμογελάσω – και θέλησα να γράψω γιατί τα σώματα μας είναι για να τα δείχνουμε και να περνάμε καλά σε αυτά. Και όντως το κάνουμε.

Το βράδυ της Πέμπτης, η Νίκη και η Όλγα, δηλαδή οι Σκιαδαρέσες, τραγούδησαν στην Τεχνόπολη με special guests τον Ορέστη Χαλκιά και τη Billie Kark και αυτες είναι οι εντυπώσεις μας από μια συναυλία που θα θυμόμαστε για καιρό.

Ένα live που ξεκίνησε στη 1 και τελείωσε στις 4. Ψυχεδέλεια και ερωτισμός, αλλά βασικά πολύ ταλέντο. Η Τάμτα, ο Bill Roxenos και οι performers τους, ήταν ό,τι καλύτερο έχω δει εδώ και καιρό σε σκηνή της Αθήνας.

Σε ένα θερινό σινεμά, μ' ένα aperol στο χέρι, είδα την καινούρια ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη• και καθώς χάζευα από τον φακό του την βραδινή Αθήνα αναρωτιόμουν - πόσο ακόμα έρωτα μπορεί να μοιράσει με τον “Νυχτερινό Εκφωνητή” του;