Η visual performance του Φάνη Σακελλαρίου βρίσκει το "σπίτι" της σε έναν νέο χώρο στον Κεραμεικό, τα "Τζάμια Κρύσταλλα". Μια ιστορία για την ιστορία του ανθρώπινου είδους, μια "παράσταση" για τη γέννηση του ανθρώπου, μια "performance" για τη χαρά, τον πόνο, τη λύπη, τη βία, την αηδία, το πάθος και όλα τα λάθη. Εβδομήντα λεπτά, δύο τέρατα, όλα βαμμένα με κόκκινο χρώμα, και όλα όσα ένιωσα στις γραμμές παρακάτω.

Το ΕΜΣΤ εκδίδει για πρώτη φορά στην ιστορία του ένα περιοδικό κριτικής και θεωρίας της σύγχρονης τέχνης που υπόσχεται, ελευθερία έκφρασης, πολυφωνία, έμπνευση, σχολιασμό της πραγματικότητας μας και κυρίως ανεξαρτησία θεμάτων και μπόλικη τέχνη με πολυπληθείς γεωγραφικές προελεύσεις.

Την Πέμπτη (23/1) ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τα Όσκαρ. Ένα μιούζικαλ με πρωταγωνίστρια μια τρανς γυναίκα συγκεντρώνει 13 (!) υποψηφιότητες, η ιστορία μιας Ρωσίδας σεξεργάτριας κερδίζει 6, και ένα παγκοσμίου φήμης φαινόμενο, ύμνος στη διαφορετικότητα, αποσπά 10! Όλα αυτά ενώ μόλις δύο μέρες πριν ορκίστηκε πρόεδρος ο Donald Trump. Μεταξύ άλλων, φαίνεται οι ψηφοφόροι της Ακαδημίας να θέλουν να πουν κάτι. Αλλά είναι αυτός ο σωστός τρόπος και, τελικά, έχει κάποιο νόημα;

Αθηναϊκές βραδιές που ξεκινούν χωρίς προσδοκίες και καταλήγουν οι καλύτερες ιστορίες. Τέχνη, καλό φαγητό, ωραίοι άνθρωποι, γέλιο και γειτονιές της Αθήνας. Ένα Σάββατο βράδυ δοκίμασα ταϊλανδέζικο street food στο TUK TUK, είδα τον πιο cool κόσμο στα εγκαίνια της έκθεσης «VLÈMMATA» της Kler και έφαγα καυτό παγωτό σε ένα ιταλικό παράλιο ονόματι «Dolce Far Niente» – όλα αυτά σε μία βραδιά στο Κουκάκι.

Η Μαρία Σολώμου στο Θέατρο Μικρό Χορν μαζεύει τα ασπρό-ρούχα της από τις αυτοσχέδιες απλώστρες, κάνει μπάνιο, πάει τουαλέτα, ψήνει καφέ, κάνει ποδήλατο, τραγουδάει, γελάει, κλαίει, ζει και πεθαίνει - όλα αυτά σε 90 λεπτά. Το κείμενο της Λένας Κιτσοπούλου συναντά την σκηνοθετική ματιά της Φρόσως Λύτρα και προσπαθούν μαζί να αποτυπώσουν την τρέχουσα ψυχολογική κατάσταση κάθε σύγχρονης γυναίκας - και όχι μόνο.

Εδώ και μερικούς μήνες, η Παυλίνα Βουλγαράκη ανεβαίνει στη σκηνή του Σταυρού του Νότου και ντύνει τις χειμωνιάτικες Παρασκευές, όπως μόνο εκείνη ξέρει - με ένα ταξίδι στα τραγούδια και τις αναμνήσεις της, με όχημα τη φωνή της. Εμείς βρεθήκαμε στη νοητή μπουάτ της Παυλίνας και επιστρέψαμε για να σας διηγηθούμε την εμπειρία μας, λίγο πριν ρίξει αυλαία.

Από συναυλίες εκατομμυρίων σε πιθανούς δολοφόνους CEO και από αστέρες του Χόλιγουντ σε press tours, μέχρι την υποψία μίας γυναίκας πλανητάρχη, το 2024 δεν το λες και ψύχραιμο. Ένα σκρολάρισμα στο TikTok ή μία βόλτα στα screenshots του κινητού μου ήταν αρκετά για μία "πρόχειρη" λίστα με τις στιγμές που θα μας θυμίζουν για πάντα το 2024 – ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

Μία μουσικοχοροθεατρική συνάντηση τεσσάρων ανθρώπων. Μία ιστορία αγάπης μεταξύ δύο εξ αυτών. Μία απόφαση για το μέλλον με βάση το παρελθόν. Ο Γιώργος Πετρούνιας στήνει σε μία θεατρική σκηνή - για 70 λεπτά - μία ιστορία για όλα εκείνα που κουβαλάμε. Όλα όσα μας άφησαν, όλα όσα κατακτήσαμε και όσα χρειαζόμαστε για την «κληρονομιά» του καθενός μας.

Τα Χριστούγεννα είναι αδιαμφισβήτητα η πιο 'φωτεινή' περίοδος κάθε χρόνου. Κάπου ανάμεσα σε αμέτρητα λαμπάκια, πράσινα δέντρα, κόκκινες μπάλες και ζεστές σοκολάτες, μερικοί από εμάς όμως ψάχνουμε το πνεύμα των Χριστουγέννων και δεν το βρίσκουμε. Είναι γιατί οι άνθρωποι έχουμε μία ροπή προς την αρνητικότητα, ανεξαρτήτως του πόσο όμορφα είναι όλα; Ή μήπως γιατί αυτή η "μαγεία των Χριστουγέννων" δεν υπάρχει για όλους;

Η σχέση των ζώων σε ζωολογικούς κήπους - ή δομές διάσωσης - με εκείνους τους ανθρώπους που δίνουν την ζωή τους για να τα φροντίσουν. Η επικοινωνία, οι δυσκολίες, η αγάπη. Ένας συλλογικός μονόλογος. Μία ταινία από την Jessica Sarah Rinland, φτιαγμένη για τα μάτια όλων μας προβάλλεται στο πλαίσιο του 13ου Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου Αθήνας.

Η Αθηνά Τσαγκαράκη, κατά Instagram @athinoid, μαζί με την διμελή μπάντα της, την Κάκια Γκουντίνα και την Κική Κέρζελη, καταλαμβάνουν την σκηνή του Red Jasper και την ελληνική τηλεόραση των early 00s. Από τους Δύο Ξένους, μέχρι το Είσαι το Ταίρι μου, το Κωσταντίνου και Ελένης και το Big Brother. Μία βραδιά γεμάτη με τα τραγούδια των καλύτερων μας χρόνων που θα σου ζεστάνει την καρδιά...

«Μέσα στην αστική φασαρία, μία σιωπηλή συνομιλία». Ένας μουσικός αφηγηματικός περίπατος στους δρόμους της Αθήνας, την ώρα που ο ήλιος δύει, από τη ρεθυμνιώτικη θεατρική ομάδα Scrami Band. Μια "παράσταση εν κινήσει" που σε μεταφέρει σε σκηνικό ταινίας, ενώ σε φέρνει αντιμέτωπο με τις βαθύτερες σκέψεις σου. Μία "Volta" στην Αθήνα που σίγουρα δεν έχεις κάνει - και πρέπει.

Το 27ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά & Νέους, αλλά και το 24ο Camera Zizanio, ξεκίνησε στις 30/11 και θα διαρκέσει έως τις 7/12. Βρεθήκαμε στον βροχερό Πύργο, για το πρώτο τριήμερο ενός φεστιβάλ που, εκτός από ταινίες από και για παιδιά, περιλαμβάνει εκπαιδευτικό συνέδριο, happenings, εργαστήρια και, βασικά, πολλή ελπίδα.

Με αφορμή την Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών, σήμερα 25 Νοεμβρίου, παρακάτω θα βρείτε δέκα πραγματικές, και μη, ιστορίες θάρρους.

Το εντυπωσιακό καστ, η θεατρική ιστορία και η μεταφορά στο σινεμά: Όλα όσα πρέπει να ξέρεις για το μιούζικαλ «Wicked», το "prequel" του «Μάγου του Οζ», που κάνει πρεμιέρα στις αίθουσες στις 5 Δεκεμβρίου από την Tanweer.

Το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών ήταν, το λιγότερο, τρομακτικό. Ένας καταδικασμένος μισογύνης θα είναι – για δεύτερη φορά – πλανητάρχης. Ταυτόχρονα στην Ελλάδα μετράμε ήδη 11 γυναικοκτονίες για το 2024. Φαίνεται πως πλέον τα πράγματα γίνονται χειρότερα, για όλους. Και τρομερά επικίνδυνα για τις θηλυκότητες.

Πως είναι να πηγαίνεις για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης; Από τις ταινίες, τους χολιγουντιανούς επισκέπτες, την πόλη που αλλάζει συθέμελα, τους ανθρώπους και την τέχνη γενικότερα – η καρδιά της πόλης φαίνεται να χτυπάει δυνατά μόνο τότε. Και εγώ βρέθηκα εκεί για πρώτη – και σίγουρα όχι τελευταία – φορά, και κάπως ερωτεύτηκα.

Η Ελένη, η Σταυρίνα, η Μαρία και ο Γιώργος. Τρεις κάτοικοι Θεσσαλονίκης και μια κάτοικος Αθήνας κάθονται σε ένα καναπέ ενός φοιτητικού σπιτιού και συζητούν για το 65ο ΦΚΘ - και όχι μόνο. Η σημασία του ίδιου του φεστιβάλ και οι προσωπικές προσδοκίες, οι αγαπημένες ταινίες, η πόλη, η τέχνη, το τρέξιμο και η αίσθηση που αφήνει το ΦΚΘ σε τέσσερις 20άρηδες που αγαπούν να μιλούν για τέχνη, και βασικά σινεμά.

Με αφορμή την πρεμιέρα της ταινίας του «CAFE 404» στο διαγωνιστικό τμήμα του 65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, μιλήσαμε με τον δημιουργό Αλέξανδρο Τσιλιφώνη. Μια συζήτηση για την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, με ελληνικό καστ αλλά αγγλικό σενάριο, για την οικειότητα μιας μαύρης κωμωδίας, την έμπνευση και το γέλιο ως γιατρικό, αλλά και για την αιώνια ερώτηση: τελικά, όλα γίνονται για τα λεφτά;

Ένα ταξίδι στο ιδιοφυές μυαλό του σουρεαλιστή καλλιτέχνη - ή καλύτερα επιστήμονα - Salvador Dali έρχεται να μας προσφέρει η μοναδική έκθεση "Dali Cybernetcs", η οποία παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Αθήνα, στον «Ελληνικό Κόσμο». Μία διαδραστική εμπειρία, ντυμένη με βίντεο, εικόνες, εικονική πραγματικότητα, κβαντική φυσική, όνειρα και πολλή τέχνη. Λίγα - ή πολλά - λόγια για μία έκθεση που σίγουρα δεν μοιάζει με καμία άλλη.

Το πρώτο της live στον Σταυρό του Νότου plus έδωσε η Βασιλική Μιχαλοπούλου μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού «Είναι Κρίμα» από την Minos EMI. Ως πιστή θαμώνας σε σχεδόν όλα τα προηγούμενα live της θέλω να μιλήσω για την εκφραστική φωνή της, την απίστευτη διάθεσή της και την αίσθηση οικειότητας που μεταδίδει πάνω στη σκηνή - και όχι μόνο.

Μία συναυλία με σκοπό την υποστήριξη, τη μνήμη, τη δικαίωση και την (όποια) κάθαρση για τα 57 θύματα «στην κοιλάδα των Τεμπών». Οι Κοινοί Θνητοί, ο Φοίβος Δεληβοριάς, η Τάνια Τσανακλίδου, ο Σωκράτης Μάλαμας, η Ιουλία Καραπατάκη, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου - και 45.000 ακόμα φωνές. Ένα κείμενο για το βράδυ της Παρασκευής (11/10) και την επιστροφή της ελπίδας στους ανθρώπους.

Το In Orbit ν.5 κατέκλυσε τον Θόλο του ΚΠΙΣΝ για τρεις ημέρες, με την Dolly Vara, τη MiRa, τον Buzz Capitano και την Mi55t να κάνουν την αρχή σε μία βραδιά γεμάτη good vibes και μπροστά σε ένα γεμάτο ενέργεια κοινό - και είμαι εδώ να σας πω τα πάντα για την πρώτη αυτή βραδιά του φετινού In Orbit.

Τα μιούζικαλ της Φίνος Φιλμ και του Γιάννη Δαλιανίδη υπήρξαν ο λόγος που ερωτεύτηκα για πρώτη φορά. Η μουσική του Μίμη Πλέσσα για αυτά έκανε τον έρωτα αυτό ονειρεμένο. Αυτό είναι ένα κείμενο για τα κομμάτια του Μίμη, που με μεγάλωσαν, και ένα "ευχαριστώ" σε έναν άνθρωπο που μας χάρισε σχεδόν 100 χρόνια μουσικής.

Κάθε Σεπτέμβριο, η καρδιά των comics χτυπά στα Χανιά σε ένα φεστιβάλ γεμάτο ζωή, μουσική, ιστορίες και ταλαντούχους ανθρώπους. Το Chaniartoon Festival είναι όσα περιμένεις από την τέχνη των comics και ακόμα περισσότερα — και είμαι εδώ για να σου πω γιατί θα επιστρέφω κάθε χρόνο.

Η Τάνια Τσανακλίδου γιόρτασε τα μουσικά της γενέθλια στο Θέατρο Παλλάς παρέα με τους ταλαντούχους μουσικούς της, μερικούς ανθρώπους που την σημάδεψαν και τις ιστορίες μιας ζωής γεμάτης γοητεία και τραγούδι - και καλεσμένους όλους εμάς.

Η Μαρίνα Σπανού, μαζί με τους μουσικούς της, ταξίδεψε στην Κρήτη, συγκεκριμένα στο Ηράκλειο, για να κλείσει την φετινή καλοκαιρινή της περιοδεία. Πάνω σε μία σκηνή γεμάτη γέλιο, χρώματα και πολύ (!) ταλέντο, μας τραγούδησε για το Παγκράτι, μας πήγε μέχρι την Ικαρία, μας έκανε να ερωτευτούμε - και πολλά ακόμα.