Aν ο Γούντι Άλεν αποφάσιζε να κάνει ένα εθνογραφικό ντοκιμαντέρ στο Καμερούν, το αποτέλεσμα θα ήταν κάτι σαν το «Funeral Season» του Καναδού σκηνοθέτη Μάθιου Λάνσιτ. Εδώ ο κινηματογραφιστής τοποθετεί τον εαυτό του, ως ένας ξένος εξερευνητής που αναζητά τα απομεινάρια των δικών του νεκρών και των δικών του ιεροτελεστιών.

Ένα απομονωμένο χωριό στα βουνά του Πακιστάν. Περιτριγυρισμένο από μια τεράστια λίμνη με γαλαζοπράσινα νερά ανάμεσα σε τραχιές και απόκρημνες πλαγιές. Κάποτε μια κατολίσθηση έφραξε τον ρου ενός ποταμού.

Το Τρόμος στις Άνδεις είναι ένα ντοκιμαντέρ που ακολουθεί τη διαδικασία δημιουργίας ενός φιλμ τρόμου στο Αγιακούτσο του Πέρου, στοχεύοντας «πίσω από τις σκηνές»

δεν υπαρχει υπόθεση

Το Δεν είναι κάθε Μέρα Γιορτή είναι ένα χρονικό της καθημερινής ζωής στα Άνω Ραβένια, ένα ορεινό χωριό στην Ελλάδα. Αν και το χωριό παρουσιάζεται να είναι ουσιαστικά αύταρκες, η αλήθεια είναι ότι η οικονομική, κοινωνική και οικογενειακή ζωή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον εξωτερικό κόσμο.

Ο Ανδρέας είναι ιδιοκτήτης μιας αίθουσας κινηματογράφου στο Κουκάκι. Η οικογένειά του κατοικεί στην αθηναϊκή συνοικία επί τρεις γενιές. Σήμερα ωστόσο φοβάται ότι είναι υποχρεωμένος να φύγει από την περιοχή

Το Σκοπελίτης εξπρές είναι το πλοίο που τροφοδοτεί την άγονη γραμμή των Μικρών Κυκλάδων. Εδώ και 60 χρόνια κάνει καθημερινά τη διαδρομή του για να προσφέρει τα απαραίτητα στους κατοίκους των μικρών νησιών.

Το Girls in flower είναι ένα πειραματικό ντοκιμαντέρ ή ένα χειρόγραφο σημείωμα, που εμπνευσμένο από το έργο του Προυστ «Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών» εξερευνά τη θηλυκότητα στην ώριμη ηλικία.

Το Βάθος από Κάτω το Ύψος από Πάνω συνιστά μια εξερεύνηση της αλπικής περιφέρειας του Robiei, στη νότια Ελβετία. Το φιλμ, το οποίο έχει δημιουργηθεί ως έργο αισθητηριακό, επικεντρώνεται ιδιαίτερα στις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων, ζώων, υποδομών και φυσικών στοιχείων που συγκροτούν το ιδιαίτερο τοπίο του Robiei

Η συνάντηση της σκηνοθέτιδος και άλλων ψωριασικών γίνεται ένα ποιητικό και αισιόδοξο ταξίδι σχετικά με μια πολύ ορατή αν και κρυμμένη ασθένεια, για ένα ταξίδι που εξευρευνά το δέρμα ως μια μεταφορά του ανήκειν και της πίστης.

Μία οικεία συνάντηση σε μία αποθήκη, σε ένα κόσμο αντικειμένων όπου η ξυλουργική λαμβάνει χώρα. To σημάδι του ήχου σε κάθε αντικείμενο μπορεί να φανερωθεί μεμονωμένα μέσα στον χώρο, όπου κάθε υλικό λαμβάνει την δική του υφή, μυρωδιά και ακουστικές ιδιότητες

Το Τετουάν είναι μια πολύμορφη, ασύμμετρη και διαπολιτισμική συνοικία της Μαδρίτης. Η απουσία επιπεδότητας χαρακτηρίζει την τοπογραφία της και η ανισότητα τους ανθρώπους της, μικρά σπίτια επιβιώνουν στη σκιά των πύργων από γυαλί και μέταλλο. Το ντοκιμαντέρ Τetuaneros κάνει την εμφάνισή του σε αυτό τον λαβύρινθο στενών δρόμων, εκεί που δουλεύει το χωνευτήρι διαφορετικών γενιών, […]

Το φιλμ τοποθετεί τον θεατή στον αυτοσχέδιο χώρο ενός ζωοπάζαρου στην Αλγερία. Παρασυρμένος μεταξύ ταΐσματος και αναμονής, συντονίζεται με τον ρυθμό των γιδιών και των καμήλων, των παλαιότατων συντρόφων του Άραβα.

Ο Ζογκλέρ αναφέρεται σε ένα κοινωνικό τσίρκο στη Νότια Αφρική. Το κοινωνικό τσίρκο Σισονκέ επιδιώκει να παρακινήσει την κοινωνική ενσωμάτωση κάνοντας τα παιδιά να κινούνται μαζί στις πρακτικές ενός τσίρκου.

Το φιλμ παρουσιάζει μια συλλογή τρομακτικών ιστοριών για συναντήσεις με λύκους σε ένα χωριό στη βόρεια Πορτογαλία.

Τον Δεκαπενταύγουστο οι απανταχού Συρρακιώτες ανταμώνουν στον τόπο καταγωγής τους και στήνουν το πανηγύρι στην πλατεία του χωρίου τους.

Πρόκειται για μια παρουσίαση της απαρχής και της διαδρομής, του έργου και της προσφοράς του Πολυφωνικού Καραβανιού, με στόχο την έρευνα, προβολή και μεταλαμπάδευση του Ηπειρώτικου Πολυφωνικού Τραγουδιού.

Μέσα σε δεκαετίες από την πρώτη κατασκευή της, η ηλεκτρική κιθάρα έγινε ένα εξαιρετικά συλλεκτικό, κλασικής αξίας τεχνούργημα και ένα σύμβολο της ποπ/ροκ μουσικής, το σήμα κατατεθέν της μεταπολεμικής γενιάς αλλά και μία ευκαιρία επένδυσης.

Η οικονομική ανάπτυξη και η ζήτηση για φτηνή ξυλεία μετασχηματίζουν αργά τα δάση του βόρειου Βιετνάμ. Από τότε που ήταν παιδί, η Χόα είχε μάθει για τα θεραπευτικά φυτά γνωρίζοντας ότι μέρος αυτής της κληρονομιάς θα εξαφανιστεί.

ο Nou voix είναι ένα αυτοβιογραφικό βίντεο που ξεκινάει από τη συμμετοχή του πατέρα του Μαξίμ, που υποδύεται σε δεύτερο ρόλο έναν Γουιανέζο στο φιλμ Αγωνιστής Ζαν Γκαλμότ (1990), το οποίο ασχολείται με τη γαλλική Γουιάνα. Με την εκ νέου αναπαράσταση μέρους του φιλμ, ο Μαξίμ και ο πατέρας του προσπαθούν να δώσουν τον λόγο […]

Αναμειγνύοντας κατακερματισμένες ιστορίες ανθρώπων με όψεις ενός τοπίου σε μόνιμο μετασχηματισμό ταξιδεύουμε σε τόνο προσωπικό στα βήματα μιας σύγχρονης Αλίκης εκεί όπου ήταν κάποτε ένα φυλλώδες δάσος γεμάτο από πουλιά και πηγές νερού, ενώ τώρα είναι μια σύγχρονη «ζούγκλα τσιμέντου» στο κέντρο της διαβόητης βόρειας συνοικίας της Μασσαλίας.

Περισσότερο από μία δεκαετία μετά την απόφαση να κατεδαφιστεί το συγκρότημα κατοικιών Άιλεσμπερι ως μέρος ενός προγράμματος αστικής ανάπλασης, μερικοί κάτοικοι ζουν ακόμα εκεί. Βυθισμένοι στην αβεβαιότητα και την ανησυχία, αρνούνται να φύγουν μέχρι να λάβουν δίκαιη αποζημίωση ή ένα κατάλληλο σπίτι σε αντικατάσταση αυτού που χάνουν

Ένα πειραματικό ντοκιμαντέρ για την οικολογική και αισθητική συνεξέλιξη της περιοχής Bosavi στην Παπούα Νέα Γουινέα και των κατοίκων της. Οι θεατές βυθίζονται στο τροπικό δάσος ενώ οι καθημερινοί ήχοι της βιόσφαιρας του δάσους συνδέονται με μυριάδες τρόπους με τα τραγούδια που οι κάτοικοι τραγουδούν σε αυτό, με αυτό και για αυτό.

Η Λάρα, μια νεαρή δημιουργός φιλμ, βρίσκεται σε έναν μη-τόπο μεταξύ Κούβας και Μοζαμβίκης. Πάνω σε ένα φανταστικό μπαλκόνι προς τον Ινδικό Ωκεανό, η Λάρα ψάχνει για απαντήσεις στη μακρά σιωπή του πατέρα της. Αισθάνεται τη μοναξιά που προηγείται από τον επικείμενο θάνατο του πατέρα της, Καμίλο.

Τα πρώτα πενήντα χρόνια του Ινστιτούτου Στέγασης Χαμηλών Εισοδημάτων δημιούργησαν μια πόλη μέσα στην πόλη, προκειμένου να αντιμετωπιστεί ό,τι ήταν και συνεχίζει να είναι «το κύριο και πιο επίμονο πρόβλημα της Ρώμης»: τη στέγαση. Αλλά από τι είναι φτιαγμένη αυτή η πόλη;

Στη Χιλή, οι άνθρωποι που ζουν με τον HIV φοβούνται το στίγμα και συχνά αποκρύπτουν την κατάστασή τους, παραμένοντας σιωπηλοί σχετικά με ό,τι καλούνται να αντιμετωπίσουν. Το Αυτό είναι το Πρόσωπό μου εξερευνά τι συμβαίνει όταν ένα φάσμα ανδρών που ζουν με τον ιό ανοίγουν την καρδιά τους σχετικά με την ασθένεια που άλλαξε την […]

Το βούτυρο καριτέ είναι ένα προϊόν που παραδοσιακά παράγεται μόνο από γυναίκες. Η ζήτηση γι’ αυτό το προϊόν έχει αυξηθεί κατακόρυφα κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών και αυτό έχει αλλάξει την παραγωγή και τον χώρο παραγωγής του προϊόντος σημαντικά.