Στο μέτωπο, τη νύχτα, στο Αφγανιστάν. Ορίζοντας γης, νερού, αέρα και φωτιάς. Το φεγγάρι αποκαλύπτει φιγούρες που προελαύνουν με όπλα επ’ώμου. Το πνεύμα των νεκρών είναι εκεί και βλέπει αυτήν την απερίγραπτη ομορφιά.
Τσετσενία, χειμώνας 1996, δεύτερο έτος πολέμου. Ο Φλοράν Μαρσί, ταξιδεύοντας παράνομα, με την κάμερα στο χέρι, τράβηξε εικόνες, για αρκετούς μήνες, από την πλευρά των Τσετσένων αυτονομιστών. Ανάμεσα στην απελπισία και στο πείσμα, ο τσετσενικός λαός αντιστέκεται στον πανταχού παρών και παντοδύναμο ρωσικό στρατό
Αφγανιστάν 2001. Έναν μήνα μετά τις επιθέσεις στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, ξεκίνησαν οι αμερικανικές εναέριες επιθέσεις με σκοπό την ανατροπή των Ταλιμπάν. Στο μέτωπο του Μπαγκράμ, όπου ο πόλεμος μαίνεται εδώ και 20 χρόνια, ο διοικητής Καουανί και οι μουτζαχεντίν του, περιμένουν την επίθεση στην Καμπούλ.
Η ταινία Rushing green with horses είναι μια συλλογή από σύντομες στιγμές, γυρισμένες μεταξύ του 1999 και 2018, σε ταξίδια, στο σπίτι, με φίλους και μόνη. Βλέπουμε τους ίδιους ανθρώπους σε διαφορετικές ηλικίες, ως παιδιά, ως έφηβους, ως νεαρές γυναίκες
Όταν γυρνούσε αυτήν την ταινία, η Σαντάλ Άκερμαν ήταν 24 χρονών. Η ταινία είναι μία όμορφα κατάφωρη αυτοβιογραφία. Η ανάπτυξη της αφήγη-σης προαναγγέλλεται από τον τίτλο της. Το «εγώ», είναι μια νεαρή γυναί-κα, εκούσια κρατούμενη σε μια κρεβατοκάμαρα. Η
H τραβεστί Μέριλιν επιδίδεται στην ειρήνευση των Βαλκανίων, προ-σφέροντας τις σεξουαλικές της υπηρεσίες σε αναρίθμητους Σέρβους.
Δύο γυναίκες ερωτευμένες επικοινωνούν μέσω της φαντασίας και του αγγίγματος, σε μια ρυθμική σταδιακή ανάπτυξη, στην οποία συγχωνεύονται οι διαστάσεις του χρόνου.
Στα τέλη του ’70, διάσημη παραγωγός γκέι πορνό δοκιμάζεται από ερωτική απογοήτευση ενώ ένας κατά συρροή δολοφόνος αποδεκατίζει τους πρωταγωνιστές των ταινιών της.
Ο παραλληλισμός του βράχου που διαχρονικά σηματοδοτεί την πόλη με το γυναικείο σώμα. Η Ακρόπολη παρομοιάζεται με μια γυναίκα βουβή, που υπάρχει μόνο μέσα από το βλέμμα των “άλλων”, σημειώνει η ίδια η Εύα Στεφανή.
Η ΒΙΟ-ΓΡΑΦΙΑ είναι ένα φιλμ μεταξύ της Animation και του Expanded Cinema. Πρόκειται για μια κατεξοχήν πειραματική ταινία, βασισμένη στα κολλάζ από γκραβούρες του Chumy Chumez. Ειδική επεξεργασία έχει γίνει στο χρώμα, και η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε εισάγεται για πρώτη φορά στον κινηματογράφο, με παράλληλη χρήση ενός κάδρου ευρείας οθόνης, με διαστάσεις: 2.76:1 .
Δυο άντρες μουσικοί ερωτεύονται μεταξύ τους. Ο εκβιασμός, η κατακραυγή και το σκάνδαλο οδηγούν την σχέση τους σε μία τραγική τροπή.
Ο πατερας της Χλοης βρισκεται ενα βημα πριν την χρεωκοπια αλλα η μητερα της πιστευει πως πρεπει να συνεχισουν να εχουν επαφη με τους ευκαταστατους φιλους τους με τη βοηθεια δανεικων χρηματων. Μ` αυτον τον τροπο θα μπορεσουν να αποκαταστησουν την κορη τους. Η Χλοη εχει επαφη με εναν πλουσιο μεσηλικα γνωστο τους, τον Δριτσα, […]
Υπάρχει μια «μαύρη τρύπα» στη βιογραφία στου διάσημου σκηνοθέτη του Χόλιγουντ Νίκολας Ρέι, κάπου ανάμεσα στο 1963 και το 1967. Ύστερα από δυο αποτυχίες, ξαφνικά εγκατάλειψε τη γυναίκα του και τη κόρη του και βρέθηκε στο Βελιγράδι
Ο Γουάιτ και ο Μπίλ, τους οποίους υποδύονται ο συν-σεναριογράφος Πίτερ Φόντα και ο σκηνοθέτης της ταινίας Ντένις Χόπερ αντίστοιχα, ύστερα από μια μεταφορά ναρκωτικών, αποφασίζουν να περιπλανηθούν με τις τσόπερ μοτοσυκλέτες τους στις αμερικάνικές πολιτείες. Γνωρίζουν τον παρακμιακό δικηγόρο Τζορτζ Χάνσον , και χίπιδες που αναζητούν εναλλακτικούς τρόπους ζωής. Βιώνουν όμως και την εχθρότητα […]
Το 1962, οι Χίτσκοκ και Τριφό απομονώθηκαν στο Χόλιγουντ για μια εβδομάδα με σκοπό να ανακαλύψουν τα μυστικά πίσω από τη σκηνοθεσία στον κινηματογράφο.
Ταξίδι στον κόσμο του Felix Kubin, ανακαλύπτοντας τα μουσικά του πειράματα και το μουσικό όργανο που προτιμά, το Korg MS20. Το πορτρέτο ενός πρωτοπόρου καλλιτέχνη, για τον οποίο η μουσική δεν σταματά ποτέ.
Αυτό το ενδόμυχο πορτρέτο αποκαλύπτει ασυνήθιστες ιστορίες για τον ρηξικέλευθο καλλιτέχνη των οπτικών τεχνών και της μινιμαλιστικής μουσικής Alan Vega, τραγουδιστή και συνθέτη του post/punk ντουέτου Suicide, από τις δεκαετίες του 1970 και 1980.
φιλία δύο ανδρών στη διάρκεια τεσσάρων χρόνων. Ο Χρήστος και ο Ηλίας ζουν πότε χώρια και πότε μαζί, πότε έχουν δουλειά και πότε δεν έχουν. Εκεί που τσακώνονται, εκεί φιλιώνουν.
Μια ηλικιωμένη κυρία χτενίζεται πριν τις ειδήσεις των οκτώ για να συναντήσει τον αγαπημένο της εκφωνητή ειδήσεων. Χαϊδεύει την οθόνη, λέει γλυκόλογα στον αγαπημένο της και στο τέλος τον καληνυχτίζει.
Ένας παλιός ρεμπέτης, ο Σωτήρης, κι ο καλύτερός του φίλος, ο Ναπολέων, ο οποίος έχει αφιερώσει τη ζωή του στην Εκκλησία, ζουν σε ένα αυτοσχέδιο κατάλυμα κάπου κοντά στη Δροσιά. Μαζί τους συγκατοικούν οι πολύ νεότεροι Πέτρος και Θοδωρής
H ταινία γυρίστηκε στη Φλωρεντία και αφετηριακά της σημεία είναι τα ημερολόγια του Λεονάρντο Ντα Βίντσι και το δοκίμιο του Πολ Βαλερί για τη μέθοδο του Ντα Βίντσι.
Το Αμόρ είναι ένα θεσπέσιο κινηματογραφικό στιχούργημα, γυρισμένο στη Ρώμη και στο “Θέατρο της Φύσης” του Σάλτζμπουργκ.Ένα όμορφα σχεδιασμένο ιταλικό χαρτονόμισμα υπαινίσσεται την οικονομία της ταινίας: το ράψιμο, το κόψιμο και το σμίλευμα δείχνουν το μοντάζ της ίδιας της ταινίας.
Πάρε μέρος στον φωτογραφικό διαγωνισμό του Monopoli.gr και απόλαυσε μοναδικές γαστρονομικές εμπειρίες σε gourmet εστιατόρια της Αθήνας! #monopolitheater
Η πρώτη αυτή ταινία από την Τετραλογία των Ματαιωμένων Ερώτων είναι μία μαύρη κωμωδία. Η Βάντα ξαναπαντρεύεται μετά το θανατηφόρο ατύχημα του συζύγου της, Ρικάρντο. Σύντομα όμως βαριέται τον Φιρμίνο, τον νέο της σύζυγο, και αναπολεί τον πρώτο της άντρα, τον οποίο απεχθα-νόταν όσο ζούσε.
Η αρχική πρόθεση του Ολιβέιρα ήταν να κάνει ένα εθνογραφικό ντοκι-μαντέρ για την τελετουργική αναπαράσταση των Παθών του Ιησού στην τοπική κοινότητα του χωριού Κουράλια της Πορτογαλίας, μια παράδοση που έχει τις ρίζες της στον 16ο αιώνα, και διαθέτει την ιδιαιτερότητα ότι τα λόγια απαγγέλλονται σαν να επρόκειτο για τραγούδι
Όταν, το 2001, ζητήθηκε από τον Ολιβέιρα να κάνει μια ταινία για τον τόπο γέννησής του, το Πόρτο, άδραξε την ευκαιρία, αλλά αντιμετώπισε το πρόβλημα ότι η πόλη ανακαινιζόταν. Μετατρέποντας τον περιορισμό σε πλεονέκτημα, κατέφυγε στις αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας
H ταινία εξιστορεί τις κακοτοπιές ενός τυφλού επαίτη και της κόρης του, η οποία είναι πλύστρα και κάνει όλες τις δουλειές του σπι-τιού. Ο χαραμοφάης σύντροφός της ζει από εκείνη και από το κουτί με τις ελεημοσύνες του τυφλού. Όταν το κουτί κλέβεται για δεύτερη φορά, τα γεγονότα παίρνουν δραματική τροπή.
Ο Ζαν-Γκαμπριέλ Περιό, γι’ αυτό το ντοκιμαντέρ, το οποίο συ-νενώνει τον κινηματογράφο με την πολιτική, συνεργάστηκε με μια ομάδα μαθητών.
Μια ταινία, βασισμένη σε ένα μυθιστόρημα της Τομόκα Σιμπα-σάκι, για την επίγεια μαγεία του έρωτα. Η Ασάκο, μια ντροπαλή φοιτήτρια στην Οσάκα ερωτεύεται κεραυνοβόλα τον Μπακού. Ο Μπακού είναι ένας όμορφος και μυστήριος νέος, ο οποίος μια μέρα εξαφανίζεται για τα καλά.
Θα χωρίσουν; Η Ρομίνα δεν το πιστεύει, αλλά ζει προσωρινά με τον 4χρονο γιο της στο σπίτι της μάνας της στο Μπουένος Άιρες, ενώ ο άντρας της στο σπίτι πνίγεται στη δουλειά. Η σκηνοθέτης και ηθοποιός της ταινίας στρέφει την κάμερα στον εαυτό της, για να αναζητήσει εκ νέου ποια είναι.
Οι κολλητοί φίλοι από παιδιά, ο Τζόνο και ο Σπάνερ, στο κατώ-φλι της ενηλικίωσής τους, θα πρέπει τώρα να χωριστούν. Το καλο-καίρι όμως του 1994 θα είναι ιδιαίτερο γι’ αυτούς αλλά και για τη χώρα. Η έκρηξη της σκηνής των ελεύθερων πάρτι ρέιβ και το με-γαλύτερο νεανικό κίνημα αντί-κουλτούρας διατρέχει όλη τη Βρε-τανία.
Η Μαλίκα είναι ιδιοκτήτρια ενός μικρού καφέ, το οποίο, στο μοναδικό του τραπέζι, σερβίρει μόνο τσάι, αυγά και νερό και βρί-σκεται στην εθνική οδό που διασχίζει την έρημο, 10 ώρες οδή-γηση νότια από το Αλγέρι. Ένας διερχόμενος περιγράφει την Μαλίκα «ως φύλακα του κενού».
Νεαρός ιθαγενής απαρνιέται τις παραδόσεις της φυλής του και αποδρά στην πόλη, περνώντας από ένα κόσμο δοξασιών και πνευμάτων σε μια υλιστική και αφιλόξενη πραγματικότητα που τον περιθωριοποιεί.
Για να κυνηγήσει το όνειρό της να πηγαίνει στο σχολείο στο απομακρυσμένο χωριό των Ιμαλαΐων, ένα κοριτσίστικο παραπληγικό κορίτσι κλειδώνει τα κέρατα με τον παππού της παράδοσης.
