Από σήμερα και κάθε εβδομάδα θα σας παρουσιάζουμε προτάσεις για τα βιβλία που κυκλοφορούν, για όσα νομίζουμε ότι θα καλύπτουν τις αναζητήσεις σας, τις ώρες της μοναχικής αναγνωστικότητας, αλλά και τις ώρες της συναναστροφής με τους ανθρώπους του βιβλίου.Όλγα Σελλα
Θετικές και αρνητικές εντυπώσεις, από την παράσταση «Ριχάρδος Β'», που βασίζεται στο θεατρικό έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Βασιλιάς Ριχάρδος Β», σε σκηνοθεσία Εφης Μπίρμπα, στο θέατρο Ροές, με τον Άρη Σερβετάλη στον ομώνυμο ρόλο.
Σε βιβλιοπωλεία, σε καφέ, σε μπαρ, σε θέατρα, σε διάφορα σημεία της πόλης παρουσιάζονται βιβλία. Ειδικά αυτόν τον καιρό, που η βιβλιοπαραγωγή βρίσκεται στο απόγειό της, οι βιβλιοπαρουσιάσεις είναι πολλές. Θα έχετε την ευκαιρία σ' αυτές να δείτε τον αγαπημένο σας συγγραφέα, να υπογράψει το αντίτυπό σας, ν' ακούσετε άλλους ανθρώπους του βιβλίου ή της τέχνης να μιλούν για το πώς εκείνοι το διάβασαν. Μια πλήρης έξοδος δηλαδή.Όλγα Σελλα
Την ώρα που ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν πως αύριο θα ανακοινωθεί η «αντικατάσταση» του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Φεστιβάλ με υπουργική απόφαση - ύστερα από τη ρήξη του με τον καλλιτεχνικού διευθυντή του οργανισμού- αποκαλυπτική είναι η επιστολή που έστειλε πριν από λίγη ώρα και εκθέτει το Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο.
Ήταν συνεπέστατος και πανέτοιμος στο ραντεβού μας, δύο ώρες πριν ξεκινήσει η παράσταση που παίζει φέτος ο Νικήτας Τσακίρογλου στο θέατρο «Δημήτρης Χορν», δίπλα στον Γιάννη Φέρτη και την Κατερίνα Λέχου. Τίτλος της, «Από τη σιωπή ως την άνοιξη», ένα κείμενο του Λεωνίδα Προυσαλίδη, μια παράσταση που σκηνοθέτησε η Λίλλη Μελεμέ.
Θετικές και αρνητικές εντυπώσεις από την παράσταση «Relax... Mynotis», σε κείμενο και σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασίλείου, στο Θέατρο Τέχνης της οδού Φρυνίχου.
Για τις «Ευτυχισμένες ημέρες» του Σάμιουελ Μπέκετ ο λόγος. Για το έργο που αγαπούν τόσο οι ηθοποιοί, όσο και οι θεατές. Και γνωρίζω πολλούς και πολλές θεατρόφιλους, που τους αρέσει να μετρούν πόσες φορές έχουν δει την παράσταση, με ποιαν ηθοποιό στον ρόλο της αλλόκοτα και γοητευτικά απελπισμένης όσο και αισιόδοξης Γουίνι, που είναι βυθισμένη στην αρχή μέχρι τη μέση και μετά μέχρι το λαιμό.
Στην πρώτη περίπτωση, η αντιμετώπιση εξέπεμπε τρυφερότητα, σεβασμό, φρεσκάδα, φαντασία, αθωότητα. Στη δεύτερη περίπτωση, κυριαρχούσε και πάλι ο σεβασμός, μαζί με τον επαγγελματισμό, αλλά υπερτερούσε το δέος. Πρόκειται για δύο θεατρικές παραστάσεις, διαφορετικές, σε διαφορετικούς χώρους, φτιαγμένες από διαφορετικές γενιές καλλιτεχνών, που είχαν, και οι δύο, όλα τα χαρακτηριστικά του πειραματικού εγχειρήματος.
Θετικές και αρνητικές σκέψεις γι ατο έργο "Φοβάσαι;", του Ανταμ Σάιντλ, που παρουσιάζεται στο θέατρο Ιλίσια-Βολανάκης, σε σκηνοθεσία Ελενας Καρακούλη.
Θετικές και αρνητικές εντυπώσεις από την παράσταση «Δωδέκατη νύχτα» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
Συνεντεύξεις τύπου και δηλώσεις ανθρώπων που εμπλέκονται με δημόσιους φορείς ήρθαν απανωτές τις τελευταίες ημέρες. Να δούμε λίγο και πίσω από τις γραμμές;
Θετικές και αρνητικές εντυπώσεις από την παράσταση «Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς – Ενθύμιο», του Stephen Temperley, που παρουσιάζεται στο θέατρο «Θησείον», σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα.
Μια προειδοποίηση για παραίτηση, χωρίς σαφές χρονοδιάγραμμα και deadline, πολλές κατηγορίες για δύο από τα μέλη του Δ.Σ., και μια συνέντευξη Τύπου το timing της οποίας γέννησε ερωτηματικά... Μια συνέντευξη τύπου, στη διάρκεια της οποίας ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, διάβασε 26 (!) δαχτυλογραφημένες σελίδες, στις οποίες περιέχονταν πολλά...
Ήταν από εκείνες τις συνεντεύξεις Τύπου που οι δημοσιογράφοι φτάνουν πολύ νωρίτερα από την προκαθορισμένη ώρα. Το κάλεσμα στο κεντρικό κτίριο του Μουσείου Μπενάκη, στην οδό Κουμπάρη, ήταν για τις 12.30 το μεσημέρι, με θέμα τη συνέργεια του Μουσείου Μπενάκη με το Εθνικό Θέατρο σε μια δράση που φέρει τον δελεαστικό τίτλο «Από τη σιωπή της προθήκης στον θεατρικό λόγο». Μόνο που όλοι είχαν στο νου τους τις τελευταίες εξελίξεις με τον μέχρι την περασμένη εβδομάδα διευθυντή του Μουσείου, Ολιβιέ ντε Κοτ, και τους λόγους που οδήγησαν στη λύση αυτής της συνεργασίας, μέσα σε μόλις επτά μήνες.
Ανέβηκα και κατέβηκα τις σκάλες του θεάτρου Μουσούρη μέχρι να φτάσω στα παρασκήνια. Που είναι οκτώ, παρακαλώ, αφού το ιστορικό αυτό θέατρο έχει φιλοξενήσει μεγάλους θιάσους στη διαδρομή του. Σε ένα από αυτά, είχα ραντεβού με τον Πέτρο Φιλιππίδη, που στεγάζει στο θέατρο της πλατείας Αγ. Γεωργίου Καρύτση, εδώ και κάμποσα χρόνια, τις θεατρικές του επιλογές. Και φέτος στεγάζει τη συνεργασία του, για πρώτη φορά μετά τα χρόνια της σχολής του Θεάτρου Τέχνης, με τη Λυδία Κονιόρδου, και την παράσταση "Και τώρα οι δυο μας", σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη.
Από την καλοκαιρινή παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ), τους «Επτά επί Θήβας», φάνηκε ότι κάποιο διαφορετικό αεράκι φυσάει στο ιστορικό κρατικό θέατρο της Βόρειας Ελλάδας. Μήπως ήταν απλώς μια δυναμική εμφάνιση στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Επιδαύρου ή υπάρχει μια αντίληψη και μια κατεύθυνση της καλλιτεχνικής διεύθυνσης που διέπει όλες τις παραγωγές του ΚΘΒΕ;
Η Λένα Παπαληγούρα δεν έχει κλείσει ούτε δέκα χρόνια από τότε που απόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης καταπιάστηκε με το χώρο της υποκριτικής. Στην αρχή στην τηλεόραση, και λίγο αργότερα στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Μέσα σ' αυτό το διάστημα έχει καταφέρει να δώσει ξεχωριστές ερμηνείες και να μην μας αφήνει να την ξεχνάμε, καθώς σε κάθε σεζόν υποδύεται δύο, τρεις ή τέσσερις ρόλους σε διαφορετικές παραστάσεις. Από τις 19 Οκτωβρίου, αφήνοντας για λίγο την «Κατερίνα» και τις συνεχείς διαδρομές της στην Ελλάδα και το εξωτερικό, και πριν ξεκινήσει και πάλι τις «Τρεις αδελφές» στο θέατρο «Πορεία», θα αφηγηθεί, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, την ιστορία του «Μικρού Πρίγκιπα», αυτού του αγαπημένου σε όλους μικρού αγοριού, που ήθελε να πετάξει και να γνωρίσει άλλους γαλαξίες. Της ζήτησα να αφηγηθεί τις προσωπικές της μνήμες από αυτό το διαρκές και παντοτινά αγαπημένο «παραμύθι».
Με νοικοκυρεμένη και ανακατασκευασμένη τη σκηνή και το πρόγραμμά της, η Πειραματική Σκηνή του Εθνικού ανοίγει τη νέα σεζόν με "πολυμορφικό" πρόγραμμα.
Οι θετικές και αρνητικές σκέψεις που αποκομίσαμε βλέποντας το έργο του Ρώσου Αλεξάντερ Γκέλμαν «Και τώρα οι δυο μας», με τη Λυδία Κονιόρδου και τον Πέτρο Φιλιππίδη, στο θέατρο Μουσούρη, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη.
Θετικές και αρνητικές σκέψεις από το έργο "Στέλλα κοιμήσου", που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Γιάννης Οικονομίδης και παρουσιάζεται στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
Η επίσημη ανακοίνωση για τη συνέντευξη Τύπου στο Υπουργείο Πολιτισμού ήταν για το Σχέδιο Νόμου για τα Πνευματικά Δικαιώματα. Η αλήθεια είναι ότι παραξενευτήκαμε άπαντες. Συνέντευξη Τύπου για ένα τόσο ειδικό θέμα – παρότι αφορά πολλούς δημιουργούς και τους απογόνους τους; Μήπως ειπωθεί και τίποτε άλλο; Σπεύσαμε λοιπόν, πρωί πρωί στο αμφιθέατρο της οδού Μπουμπουλίνας...
Προσπάθησα, και με αφορμή τη συγκεκριμένη περίπτωση, να μετρήσω τις παθογένειες από τη συμπεριφορά των δημόσιων προσώπων (από εκείνες που διαμορφώνουν πρότυπα δηλαδή) και μέτρησα αρκετές.
Από σήμερα το βράδυ, στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη, θα ξαναζωντανέψουν τα χρόνια που έζησαν η Εκάβη, η Νίνα, οι χαρακτήρες που σμίλεψε ο Κώστας Ταχτσής στο «Τρίτο Στεφάνι», τα χρόνια του πολέμου και τα μεταπολεμικά χρόνια, οι σχέσεις των ανθρώπων, οι ανατροπές και οι διαψεύσεις τους.
Θετικές και αρνητικές σκέψεις από την παράσταση «Ορλάντο», το κλασικό κείμενο της Βιρτζίνια Γουλφ, που σκηνοθετεί η Ιώ Βουλγαράκη στο θέατρο Skrow.
Ναι, σίγουρα ήταν «μια όμορφη μέρα», όπως είπε ο υπουργός Πολιτισμού, Αριστείδης Μπαλτάς. Οχι μόνο για τον διαυγή ουρανό της Αθήνας, αλλά και για το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) -εκείνο το παλιό εργοστάσιο ζυθοποιίας, που αναδιαμορφώθηκε για να φιλοξενήσει τον σύγχρονο εικαστικό πολιτιστικό της χώρας και εδώ και αρκετό καιρό μετά την ολοκλήρωσή του στέκει εκεί, έτοιμο, πανέμορφο, αλλά άδειο από έργα και ανενεργό από εκδηλώσεις.
Η Αθήνα πήρε το πολύτιμο χρίσμα και τώρα οι αρμόδιοι φορείς στο χώρο του βιβλίου καταθέτουν τις πρώτες ιδέες για τη διοργάνωση με την αιγίδα της Unesco. Θα εξασφαλίσουν άραγε οι καλές προθέσεις μια διοργάνωση αντάξια της; Και ποιος θα είναι ο ρόλος του Υπουργείου Πολιτισμού σε αυτήν;
Πώς είναι να βλέπεις δύο φορές την ίδια παράσταση; Όχι όταν είσαι ο σκηνοθέτης, ή ένας από τους συντελεστές της παράστασης, αλλά όταν είσαι θεατής, έστω και ένας «επαγγελματίας» θεατής. Είδα, λοιπόν, στο Ηρώδειο, το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου, τη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, του Μιχαήλ Μαρμαρινού και του Εθνικού Θεάτρου. Ήταν η τελευταία παράσταση της περιοδείας. Κατά σύμπτωση είχα δει την πρώτη, την πρεμιέρα, στην Επίδαυρο, στις 5 Αυγούστου.
Ξεκινά δυναμικά, αξιοποιώντας και τα θετικά πρόσημα της καλοκαιρινής του παρουσίας και την ικανοποιητική, με έσοδα, προηγούμενη σεζόν του το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
Ανανεωμένο, μέσα κι έξω, με νέο λογότυπο που δεσπόζει παντού, με νέο καλοσχεδιασμένο και εύχρηστο site, με έμφαση στο μπορντώ, το γκρι και το μαύρο, το θέατρο «Πορεία» και ο σκηνοθέτης Δημήτρης Τάρλοου υποδέχθηκαν τους συνεργάτες και τους καλλιτέχνες με τους οποίους θα βαδίσουν τη νέα σεζόν.
«Τρίτη χρονιά που προσπαθούμε. Κι έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Φέτος κάνουμε μια μικρή μείωση στον υπερπληθωρισμό που υπάρχει στο θέατρο, με συγκεκριμένο στόχο και ξεκάθαρο χιούμορ». Μ' αυτές τις λίγες φράσεις, ο σκηνοθέτης Θωμάς Μοσχόπουλος έδωσε το στίγμα της τρίτης χρονιάς που διευθύνει το θέατρο «Πόρτα», σ' ένα μπαράκι στο κέντρο της Αθήνας, με συντελεστές, συνεργάτες και δημοσιογράφους στα σκαμπό ή όρθιους γύρω του.
Την ώρα που φεύγαμε από το κτίριο Τσίλερ της οδού Αγίου Κωνσταντίνου, στην οδό Πειραιώς, στο φουαγιέ του Εθνικού Θεάτρου στηνόταν η έκθεση με τις κούκλες και τις μαριονέτες του Κρατικού κουκλοθεάτρου Αγίας Πετρούπολης του Ε. Σ. Ντεμμενί.
Ας ξεκινήσουμε χαλαρά, γιατί το θέμα δεν είναι και τόσο χαλαρό: το υπουργείο Πολιτισμού ακολουθεί την παράδοση να βγάζει ανακοινώσεις για σοβαρά θέματα στο τέλος της εβδομάδας, κατά προτίμηση Παρασκευή. Ετσι, την περασμένη Παρασκευή, γύρω στις 8.30 το βράδυ έφτασε στα ηλεκτρονικά μας ταχυδρομεία η εξής ανακοίνωση από το υπουργείο Πολιτισμού: «Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Αριστείδη Μπαλτά απαλλάσσεται από τα καθήκοντά του ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ελληνικού Φεστιβάλ Α.Ε. κ. Γιώργος Αντωνακόπουλος. Τη θέση του αναλαμβάνει η έως τώρα Αντιπρόεδρος και καθηγήτρια του New York University κ. Ελένη Θεοδωράτου».
Οι μηχανές ήδη δουλεύουν στο φουλ και οι Έλληνες εκδότες, παρά τις πολύ δύσκολες συγκυρίες που έχουν αφήσει έντονα σημάδια στον εκδοτικό κλάδο, συνεχίζουν, επιμένουν, προτείνουν, ρισκάρουν. Κάποιοι με μειωμένη την παραγωγή και προσεκτικά επιλεγμένους τους τίτλους, στοχεύοντας στο αναγνωστικό κοινό που ήδη έχουν διαμορφώσει.
Θετικές και αρνητικές σκέψεις για την παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος «Επτά επί Θήβας», του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις που παρουσιάστηκε τη Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο.
Ανοιξε το χωρό των φετινών συνεντεύξεων Τύπου για τη σεζόν που ξεκινά σε λίγες μέρες. Στο Θέατρο του Νέου Κόσμου συγκεντρώθηκαν χθες αρκετοί από τους καλλιτέχνες των 21 παραστάσεων που θα στεγαστούν στους τρεις χώρους του θεάτρου (Κεντρική Σκηνή, Δώμα, Κάτω Χώρος) και δημοσιογράφοι, φυσικά. Στην Κεντρική σκηνή κάθονται τρεις άνθρωποι: ο ιδρυτής του θεάτρου, Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, ο γιος του Μίλτος Σωτηριάδης, που εδώ και τρία χρόνια διευθύνει το θέατρο και η θεατρολόγος και ψυχή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου όλα αυτά τα χρόνια, Μαρία Παπαλέξη.
Είναι από τα πιο αγαπημένα μυθιστορήματα της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας. Οι «Ακυβέρνητες Πολιτείες» του Στρατή Τσίρκα έχουν διαβαστεί, έχουν μεταφραστεί, έχουν μελετηθεί από πολλούς. Τώρα ήρθε η ώρα ν' ανέβουν και στη θεατρική σκηνή, σε μια μεγάλη συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου με το Θέατρο Τέχνης.
