Picasso ή Dali; Beatles ή Rolling Stones; Britney Spears ή Christina Aguilera; Τόσα μεγάλα διλήμματα στον χώρο της τέχνης! Τόσοι ατελείωτοι καυγάδες και τόσος φανατισμός! Και πριν 3 χρόνια ήρθε να μας βασανίσει άλλο ένα μεγάλο δίλημμα: Ποιος ήταν ο καλύτερος Joker του σινεμά; Ο Jack Nicholson ή ο Heath Ledger;

Ένας gay single με συγκάτοικο, ένας straight παντρεμένος και άπιστος, ένας by που κάνει σχέση με μια παντρεμένη, μια straight παντρεμένη και άπιστη και ολίγον έγκυος με καρπό από την παράνομη σχέση της και μια straight ανύπαντρη που κάνει σχέση με παντρεμένο και θέλει να τον νυμφευθεί επειγόντως…

Η πιο χαρακτηριστική μορφή της ελληνικής κωμωδίας, ο λατρεμένος από το κοινό Θανάσης Βέγγος, έφυγε πλήρης ημερών από τη ζωή. Επρόκειτο για έναν ηθοποιό που δεν είχε άλλους όμοιους του στο είδος. Ήτανε ηθοποιός sui generis και ο απόλυτος πρωταγωνιστής στις ταινίες του.

«Θεέ σώσε τη Βασίλισσα, γιατί οι τουρίστες είναι λεφτά!» ούρλιαζε ο Johnny Rotten των Sex Pistols, στο τραγούδι «God Save the Queen", έναν punk καταπέλτη κατά της βρετανικής μοναρχίας. Κι όμως, ενώ πριν 30 χρόνια οι νέοι "πορώνονταν" με το να ακούνε τα θρυλικά πανκιά να βρίζουν το "fascist regime" της βασιλείας, την σήμερον ημέρα όλοι κολλάνε στις οθόνες για να δουν τον γάμο του ελαφρώς καραφλού πρίγκιπα Ουίλιαμ με την εκλεκτή της καρδιάς του, Κέιτ.

Πήγαμε στο θέατρο «Επί Κολωνώ» για να παρακολουθήσουμε το έργο του Σουηδού συγγραφέα Ματίας Άντερσον «Έγκλημα, τιμωρία, λεφτά, δολοφονία συνταξιούχου» ερμηνευμένο από την θεατρική ομάδα Νάμα σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη. Το συγκεκριμένο έργο «πατάει» πάνω στο κλασικό έργο του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα Φιοντόρ Ντοστογέφσκυ «Έγκλημα και Τιμωρία», παρουσιάζοντας όμως μια έντονα παραλλαγμένη εκδοχή του θέματος, η οποία είναι βασισμένη πάνω στις φόρμες και τα τεχνάσματα του μεταμοντέρνου θεάτρου.

Παιδικό θέατρο με φονικά έμοιαζε το έργο του Ντέννις Κέλυ "DNA" σε σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου που παρακολουθήσαμε στον Πάνω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. Είναι το ένα από τα δύο έργα που ανέβηκαν φέτος στο ίδιο θέατρο, με το άλλο να είναι τα "Ορφανά" σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.

Από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της γενιάς της, η χαρισματική Στεφανία Γουλιώτη έχει δείξει το ταλέντο της σε σημαντικές παραστάσεις του ελληνικού θεάτρου, με τελευταία την “Τρισεύγενη”, το μοναδικό θεατρικό έργo του ποιητή Κωστή Παλαμά, που ανεβαίνει στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία της Λυδίας Κονιόρδου.Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή

Είχα ακούσει ότι "Ο Επιστάτης" του Χάρολντ Πίντερ (Νόμπελ Λογοτεχνίας 2005) είναι από τις πιο δημοφιλείς παραστάσεις φέτος. Παρ' όλα αυτά δεν περίμενα να δω τόσο κόσμο μια απλή καθημερινή που πήγα να τη δω. Το Απλό θέατρο ήταν τόσο φίσκα, που πολλοί θεατές κάθονταν στα σκαλάκια με μαξιλάρια, για να απολαύσουν τον εκπληκτικό, ομολογουμένως Δημήτρη Καταλειφό και τους άλλους δύο συμπρωταγωνιστές του έξοχου δράματος του Πίντερ, που σκηνοθέτησε ο Δημήτρης Αντύπας.

Ο Δημήτρης Λιγνάδης είχε παραχωρήσει συνέντευξη τύπου, πριν την πρεμιέρα της παράστασης «Αμαντέους» του Πίτερ Σάφερ στην οποία είχε τότε δηλώσει πως στη ζωή του είχε νιώσει πολλές φορές όπως ο Σαλιέρι (ο ρόλος του), ένας Ιταλός συνθέτης που μισούσε λόγω παθολογικής ζήλιας το Μότσαρτ. Προφανώς, ταυτίστηκε υπερβολικά με το ρόλο αυτό, με αποτέλεσμα, αφενός να τον ερμηνεύσει με μαεστρία και αφετέρου να επιλέξει για «Αμαντέους» τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη, ο οποίος μας έδειξε έναν Μότσαρτ ρηχό και αλλοπρόσαλλο.

«Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα». Έτσι είχε χαιρετιστεί από τους Αμερικάνους το πρώτο τους βήμα πάνω στο φεγγάρι. Κι αν το άλμα στο φεγγάρι είναι τεράστιο για τα ανθρώπινα μεγέθη, φανταστείτε πόσο πιο συγκλονιστικό είναι για τις μικροσκοπικές κατσαρίδες! Κι όμως, μία μικρή κόκκινη κατσαριδούλα, η Ιωάννα, προδομένη από τις φίλες της και τον ψεύτη κατσαριδοντουνιά, αποφάσισε ότι οφείλει στον εαυτό της να κάνει το τεράστιο άλμα στο φεγγάρι. Έστω κι αν γνώριζε καλά, ότι το τίμημα για όποιον κυνηγάει τα όνειρα του, είναι η μοναξιά.

Πήγαμε στο υπέροχο κτήριο του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» στο εντυπωσιακό «ΘΕΑΤΡΟΝ» για την πρεμιέρα του "Breath – Η 3η εκδοχή", μιας σύνθεσης έξι έργων του Σάμιουελ Μπέκετ, σε σκηνοθεσία του Σταύρου Τσακίρη.

Το "Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα" παρουσιάζεται φέτος από τη θεατρική εταιρεία «Πράξη» στην Α’ Σκηνή του Θεάτρου της «Οδού Κεφαλληνίας» σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού και σε νέα μετάφραση της Έφης Γιαννοπούλου. Λίγο πριν πέσει η αυλαία των παραστάσεων στις 17 Απριλίου, η Μπέτυ Αρβανίτη που ενσαρκώνει την κεντρική ηρωϊδα, είχε την ευγένεια να μας μιλήσει με αυθορμητισμό και ειλικρίνεια για τα μηνύματα του Λόρκα, τις απόψεις της για το θέατρο και για τη ζωή της. Με ακόρεστη ακόμα τη δίψα της να εκφραστεί μέσω της τέχνης, η μεγάλη πρωταγωνίστρια, θέλει κάθε χρόνο να δοκιμάζει νέα πράγματα και νέες προκλήσεις στο "σανίδι", διψώντας διαρκώς για το "σύγχρονο" στο θέατρο, αλλά απορρίπτοντας τις μοντέρνες μόδες, που κατά τη γνώμη της δεν έχουν σχέση με την τέχνη. Όταν δεν μελετά θεατρικά κείμενα, χαλαρώνει διαβάζοντας λογοτεχνία, δείχνοντας ιδιαίτερη προτίμηση στα έργα του γιου της, του γνωστού συγγραφέα Αλέξη Σταμάτη.Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή

Παρακολουθήσαμε τον "Πελεκάνο" του μεγάλου Νορβηγού συγγραφέα Στρίμπεργκ, σε σκηνοθεσία Σύλβιας Λούλου, στο θέατρο Bios Basement.

H "Ελένη", ένα σημαδιακό ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, μεταφέρεται θεατρικά στο θέατρο Σφενδόνη! Είναι ένα κείμενο που έχεις την αίσθηση ότι γράφηκε για σήμερα. Η Ελένη, ένα σύμβολο όχι μόνο της ομορφιάς, αλλά και της Ελλάδας, έχει πια γεράσει! Εξομολογείται σε ένα παλιό της γνωστό ότι ο έρωτας και τα σπουδαία γεγονότα του πολέμου έχουν χάσει το νόημά τους … Παραδέχεται ότι εκείνο που έχει σημασία είναι η αντίσταση, ακόμα και χωρίς σημασία. Ο Δημήτρης Μπίτος σκηνοθετεί κι ερμηνεύει το ρόλο της ηλικιωμένης γυναίκας προσπαθώντας να αναδείξει το λόγο του Ρίτσου μέσα από μία ατμόσφαιρα μυσταγωγική. Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή

Πέρασαν ακριβώς 100 χρόνια από το θάνατό του Παπαδιαμάντη κι όμως το έργο του φαίνεται πιο ζωντανό από ποτέ. Αυτό φάνηκε και στην παράσταση «Φτωχοί και Άγιοι» την πρεμιέρα της οποίας παρακολουθήσαμε στη θεατρική σκηνή Ζωή Λάσκαρη. Το «Φτωχοί και Άγιοι» είναι η θεατρική μεταφορά 5 διηγημάτων του συγγραφέα, από τoυς Αντώνη και Κωνσταντίνο Κούφαλη. Ψυχή της προσπάθειας είναι η ηθοποιός και θεατρολόγος Ανδρομάχη Χρυσομάλη, η οποία σε αυτή την παράσταση δίνει και τα πρώτα της εξαιρετικά αξιόλογα δείγματα ως σκηνοθέτης.του Γιώργου Σμυρνή

Ο τρομερός σεισμός που προκάλεσε τόση καταστροφή στην Ιαπωνία δείχνει πολλά. Κατ’ αρχάς δείχνει γιατί η Ελλάδα ποτέ δεν πρέπει να φτιάξει πυρηνικό εργοστάσιο! Όποτε, άλλωστε, συζητείται αυτό το θέμα, η πιο σοβαρή αντίρρηση είναι ότι μια τόσο σεισμογενής χώρα, όπως η χώρα μας, δεν μπορεί να έχει πυρηνικό εργοστάσιο, για να μην έχουμε δικό μας «Τσέρνομπιλ». Οι Ιάπωνες, βέβαια, είναι πολύ περισσότερο σεισμογενείς από εμάς και παρ’ όλ’ αυτά, το τόλμησαν. Ας ελπίσουμε να μην πληρώσουν πανάκριβα την τόλμη τους- και αυτοί και οι γύρω χώρες.

Θεωρείται από τις μεγάλες ελπίδες του ελληνικού θεάτρου. Όταν έρχεσαι σε επαφή με ένα έργό του, εύκολα θα πειστείς πως για το ταλέντο του στο γράψιμο δεν υπάρχει «ταβάνι»! Κουβεντιάσαμε μαζί του. Υπήρξε εξαιρετικά γενναιόδωρος στο να μοιραστεί μαζί μας τις εμπειρίες του από το εκπληκτικό του ταξίδι στον κόσμο της δημιουργίας. Ο χαρισματικός Βασίλης Μαυρογεωργίου μας μιλάει για το νέο έργο του «Μια Τεράστια Έκρηξη» που παρουσιάζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, και όχι μόνο.Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή

Παρακολουθήσαμε το έργο, που ανεβαίνει από τη θεατρική εταιρεία «ΠΡΑΞΗ» στην Α’ Σκηνή του Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας, σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού και σε νέα μετάφραση της Έφης Γιαννοπούλου.

"Το σύμπαν και η βλακεία δεν έχουν όρια αν και για το σύμπαν δεν είμαι και τόσο σίγουρος". Τάδε έφη ο Άλμπερτ Αϊνστάιν! Ο μεγάλος Ρώστος συγγραφέας Φ. Ντοστογιέφσκυ, επίσης, υποκλίνεται στην παντοδυναμία της ανθρώπινης βλακείας δηλώνοντας ότι αυτή είναι ανίκητη! Στο ότι υπάρχουν τεράστιες καταστροφικές δυνάμεις στη βλακεία φαίνεται να συμφωνεί, μάλλον, ο βρετανός συγγραφέας Ντέννις Κέλλυ, στο έργο του "Ορφανά", ένα έργο για τη βία και το ρατσισμό, το οποίο παίζεται στο γνωστό για τις σύγχρονες και προσεγμένες επιλογές του Θέατρο Νέου Κόσμου.

Ο Μάνος Χατζιδάκις είχε συνθέσει το αριστούργημά του "ο Μεγάλος Ερωτικός", ένα έργο που μελοποιούσε τον ερωτικό λόγο από την ελληνική αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Το έκανε αυτό κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, θέλοντας, όπως έλεγε, να δείξει στους καταπιεσμένους συμπατριώτες του, ότι ο έρωτας είναι η μεγαλύτερη πηγή επανάστασης. Ο Κώστας Γάκης, αντίστοιχα, σε μια επίσης δύσκολη περίοδο για τη χώρα, δημιούργησε το «Μεγάλο Σεξουαλικό» του, για να δείξει ότι η «κρίση, κρίση... αλλά έχουμε και κάποιες ανάγκες!»

Το εξαιρετικό μονόπρακτο «ΛΑ ΠΟΥΠΕ» του συγγραφέα Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη παίζεται για τρίτη σεζόν στο θέατρο Σφενδόνη με μικρές... επιδιορθώσεις και νέα ευρηματικά φινιρίσματα. Ο θεατρικός αυτός μονόλογος της Άννας Κοκκίνου εξελίχθηκε σε μια από τις πιο συζητημένες ερμηνείες των τελευταίων ετών. Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή `

Η σκηνοθέτης Ελένη Μποζά μας μιλάει για την τελευταία δουλειά της, το Σόλο Ντουέτο, το διάσημο έργο του Tom Kempinski, το οποίο παρουσιάζεται στη Β’ Σκηνή του θεάτρου της «Οδού Κεφαλληνίας» με τη Μάνια Παπαδημητρίου και το Νίκο Αρβανίτη.  

Προσωπικές τραγωδίες, ψυχανάλυση και Beethoven στο Σόλο Ντουέτο, το διάσημο έργο του Tom Kempinski, το οποίο παρακολουθήσαμε στη Β’ Σκηνή του θεάτρου της «Οδού Κεφαλληνίας», σε σκηνοθεσία Ελένης Μποζά, με τη Μάνια Παπαδημητρίου και το Νίκο Αρβανίτη.

Ο Γιώργος Χρυσοστόμου είναι ένας από τους πλέον υποσχόμενους ηθοποιούς της γενιάς των τριαντάρηδων. Ένας χαρισματικός performer που κατά την άποψή μας έχει αστείρευτο ταλέντο στην κωμωδία και μονοπωλεί την σκηνή με έναν μαγικό τρόπο. Αν και το ευρύ κοινό τον γνώρισε μέσα από τα σίριαλ "Singles" και "L.A.P.D", το cv του περιλαμβάνει συμμετοχές σε επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις όπως η "Λυσιστράτη" του Γιάννη Κακλέα αλλά και εμφανίσεις σε μουσικές παραστάσεις παρέα με τους Άγαμους Θύτες, τον Πάνο Μουζουράκη κα. Αυτή την εποχή πρωταγωνιστεί στην παράσταση "Tromopolis... Αιώνες τώρα", σε σενάριο των Βαγγέλη Νάση και Νίκου Ιωαννίδη, που παρουσιάζεται στο θέατρο Χυτήριο, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή

Πήγαμε στο θέατρο Ράγες, για να παρακολουθήσουμε την παράσταση "Αυτοσχεδιάζοντας". Η παράσταση εκτελεί επακριβώς ό,τι υπόσχεται ο τίτλος. Αποτελείται από μια σειρά καθαρά αυτοσχεδιαστικών αναπαραστάσεων, πάντα με τη συνδρομή του κοινού.

Φέτος είχαμε την ευτυχία να παρακολουθήσουμε δύο "Θαυματοποιούς", έναν στο θέατρο κι έναν στον κινηματογράφο. Και τα δύο έργα ήταν θαυμάσια, αν και οι διαφορές τους είναι πολύ περισσότερες από τις ομοιότητες.

Πήγαμε στο θέατρο Βαφείο- Λάκης Καραλής, για να παρακολουθήσουμε το έργο του Τένεσι Ουίλιαμς "Creve coeur".