Μακρινός συγγενής του Τόμας Μπέρνχαρντ, ο επίσης Αυστριακός Βέρνερ Σβαμπ ασκεί ανελέητη κριτική στη σύγχρονη Ευρώπη, μέσα από το ανέβασμα της παράστασης «Υπέρβαρο, ασήμαντο: Ασχημάτιστο» σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Γιαννοπούλου.
Η σκηνοθέτρια και ηθοποιός Μαρία Μαγκανάρη προσπαθεί ν’ αναρωτιέται τι στόχους εξυπηρετεί όταν έχει χάσει τη χαρά.
Ο σκηνογράφος και εικαστικός Γιάννης Κατρανίτσας συνομιλεί με τις μνήμες του από τον κορυφαίο Θεσσαλονικιό συγγραφέα και ζωγράφο καθώς εργάζεται πάνω στο σκηνικό χώρο της νέας όπερας της Εναλλακτικής Σκηνής «Ο πεθαμένος και η ανάσταση».
Μια σύνοψη των θετικών και αρνητικών σημείων για τα «Ανεξάρτητα κράτη» που ανεβαίνουν στο Θέατρο Χώρα σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παλούμπη.
Λίγες ημέρες πριν έρθει στην Αθήνα και στη Στέγη με πρωταγωνίστρια την Ιζαμπέλ Ιπέρ στη «Βερενίκη» του Ρακίνα μοιράζεται σκέψεις για το κράτος ως ‘δολοφόνο’ της αγάπης.
Η πολυβραβευμένη κινηματογραφίστρια μιλάει για την «Καρδιά του ταύρου», το ντοκιμαντέρ του Onassis Culture που διαγωνίζεται στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Παπαϊωάννου.
Σαν σήμερα το 1994, η Μελίνα Μερκούρη πεθαίνει νικημένη από τον καρκίνο, προκαλώντας παγκόσμια συγκίνηση. Και μεταμορφώνεται στην «αγαπημένη μας νεκρή» όπως την είχε ονομάσει ο Μιχάλης Κακογιάννης. Τη θυμόμαστε μέσα από τα λόγια της που την κρατούν ζωντανή.
Ο σκηνοθέτης Γιώργος Σίμωνας και οι πρωταγωνιστές του Γιάννης Λεάκος και Δημήτρης Ντάσκας μιλούν για τη θεατροποίηση του ναυτικού μυθιστορήματος του Τζόζεφ Κόνραντ μέσα από μια ιδιότυπη αφηγηματική γλώσσα.
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Χάρης Φραγκούλης πιστεύει πως ακόμα κι αν έχεις να πεις κάτι δίκαιο ή σωστό, το σύστημα δεν θα δώσει δεκάρα για τη γνώμη σου αλλά για το πως θα την πουλήσει ώστε να πολώσει ακόμα περισσότερο μια κοινωνική κατάσταση.
Μια σύνοψη των θετικών και αρνητικών σημείων για την «Έντα Γκάμπλερ» σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καραντζά που ανεβαίνει στο θέατρο Προσκήνιο.
Μια σύνοψη των θετικών και αρνητικών σημείων για το «MAMI» σε σκηνοθεσία του Μάριο Μπανούσι που ανεβαίνει στη Στέγη.
Με αφορμή το νέο της θεατρικό έργο "Μα" αφιερωμένο σε μια πραγματική ιστορία αυτισμού, η ηθοποιός και σκηνοθέτρια Ρηνιώ Κυριαζή μιλάει για το θέατρο που λυτρώνει.
Στην επίσημη παρουσίαση του πληθωρικού προγράμματος του 27ου ΦΝΘ, υπογραμμίστηκε η πολιτική διάσταση της φετινής διοργάνωσης και πως ρόλος της είναι η υπεράσπιση της αλήθειας.
Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών, του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Kings College London και του London School of Economics. Θέλει να κάνει κινηματογράφο και να μάθει μουσική. Συνεργάζεται για όγδοη φορά με την Κατερίνα Γιαννοπούλου στην παράσταση «Υπέρβαρο, ασήμαντο: Ασχημάτιστο - Ένα ευρωπαϊκό δείπνο».
Ο ηθοποιός Λεωνίδας Κακούρης εξηγεί πως δεν έβαλε περιορισμούς στον εαυτό μου, δεν του ζήτησε να παίξει σε μεγάλες σκηνές, ούτε να υποδυθεί τον κουλτουριάρη σε ψαγμένα θέατρα.
Το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου συμπληρώνει φέτος 70 χρόνια λειτουργίας και παρουσιάζει ένα εντυπωσιακό πρόγραμμα παραστάσεων για το θέατρο της Επιδαύρου με μεγάλα ονόματα και παγκόσμιες πρεμιέρες.
Αποστολή στα Χανιά όπου μόλις εγκαινιάστηκε η έκθεση «ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης - 50 χρόνια θέατρο - Ένα ζωντανό αρχείο» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων
Μια σύνοψη των θετικών και αρνητικών σημείων για το «Merde!» σε σκηνοθεσία των Γιώργου Κουτλή και Βασίλη Μαγουλιώτη που ανεβαίνει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
O ηθοποιός Κώστας Νικούλι κατασταλάζει ολοένα και με μεγαλύτερη βεβαιότητα πως ο ρατσισμός δεν τελειώνει, μόνο αλλάζει πρόσωπα.
Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Όταν ήταν μαθητής Δημοτικού σηκωνόταν ξημερώματα κι έτρωγε το πρωϊνό του βλέποντας ταινίες. Πρωταγωνιστεί στη νέα ταινία του Γιάννη Βεσλεμέ «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο». Γράφει διηγήματα.
Μια σύνοψη των θετικών και αρνητικών σημείων για την «Ετυμηγορία» σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια που ανεβαίνει στο Θέατρον του Κέντρου Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος.
Η νέα έκθεση του Goethe Institute με την υπογραφή του Γερμανού αρχιτέκτονα Kilian Schmitz - Hubsch και του φωτογράφου Δημήτρη Κλεάνθη εντοπίζουν τα έργα σημαντικών Ελλήνων αρχιτεκτόνων στον αθηναϊκό ιστό που μέσα σε 45 χρόνια διαμόρφωσαν το μοναδικό φαινόμενο της πολυκατοικίας.
Ο θεατρικός δημιουργός Ηλίας Κουνέλας πιστεύει πως οι άνθρωποι αρχίζουμε να πετάμε όταν αγκαλιάζουμε τους περιορισμούς μας.
Η συγγραφέας μιλάει για το θεατρικό νέο της έργο με τίτλο «How soon is now» εμπνευσμένο από το βιβλίο του Δημήτρη Χατζή «Το τέλος της μικρής μας πόλης» με ηρωίδα την εκτελεσθείσα από τους Ναζί, Μαργαρίτα Περδικάρη.
Μια σύνοψη των θετικών και αρνητικών σημείων για την «Festen» σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου που ανεβαίνει στο θέατρο Άλμα.
Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου - όπου και επιστρέφει για πρώτη φορά ως επαγγελματίας ηθοποιός. Φέτος, υπογράφει την πρώτη του, μεγάλης κλίμακας, σκηνοθεσία, «John». Πιστεύει πως ο σαρκασμός διέπει τη ζωή.
Η ηθοποιός Ανθή Ευστρατιάδου ένιωθε πάντα να εξαρτάται από το βλέμμα των άλλων.
Μπήκαμε στην γενική πρόβα της θρυλικής οπερέτας του Θεόφραστου Σακελλαρίδη που ανεβαίνει με νέα ματιά σε σκηνοθεσία Νατάσας Τριανταφύλλη.
Ο απερχόμενος καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού θεάτρου, Γιάννης Μόσχος παραδίδει τα κλειδιά του οργανισμού μέσα από ένα πλήρη απολογισμό.
Μια σύνοψη των θετικών και αρνητικών σημείων για την «Ορέστεια του Στρίντμπεργκ» σε σκηνοθεσία Λένας Κιτσοπούλου που ανεβαίνει στο θέατρο ‘Ανεσις.
Ο σκηνοθέτης Μάριο Μπανούσι δεν έχει συγκεκριμένες φιλοδοξίες. Μάλλον, γιατί ξέρει πως αυτά που θέλει, θα έρθουν
Με αφορμή την παράσταση της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου «Μα Γκράν’μα» μια άποψη για το θέατρο που κινεί το συναίσθημα μας.
Μια σύνοψη των θετικών και αρνητικών σημείων για «Tο συνέδριο για το Ιράν» σε σκηνοθεσία Χρήστου Θεοδωρίδη που ανεβαίνει στο ΠΛΥΦΑ.
Δημήτρης Πιατάς και Κατερίνα Μισιχρόνη με τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Πάνου Αγγελόπουλου, ενώνουν τις δυνάμεις τους στο νέο ανέβασμα του "Υπογείου" και μιλούν για το κλασικό υπαρξιακό δράμα του μεγάλου Ρώσου.
Ο σκηνοθέτης Γιώργος Κουτλής πιστεύει πως δεν θα είναι κακό να τα σκατώσει αφού θα σημαίνει πως πήρε ρίσκα και δοκίμασε πράγματα.
Μιούζικαλ, κλασικές παραστάσεις λυρικού θεάτρου, όψεις μοντέρνου χορού καλωσορίζουν (επίσης) το παραστατικό έτος 2025.
