Στην αρχή ήταν αγχωμένη, αλλά η προσδοκία ξεπερνούσε το άγχος. Τετάρτη βράδυ, 3 Φεβρουαρίου, έφτασα με τη Μαίρη στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Ποια είναι η Μαίρη; Είναι η κυρία που καθαρίζει κάθε 15 μέρες το σπίτι μου και κάμποσα σπίτια ακόμα και αυτή είναι η δουλειά που κάνει από το 2003 που έφτασε από την Αλβανία στην Ελλάδα.
Όταν κάνεις βόλτες στην πόλη με το ποδήλατο, έχεις την ευκαιρία να δεις πολλά πράγματα με «άλλο μάτι».Πηγή: Αthens Bike City
Είναι Σάββατο πρωί και φτάνω στο στούντιο της Μαρίας Γριπάρη, στο Ελληνικό, για το καθιερωμένο μου μάθημα barre. Εκεί με περιμένει η δασκάλα μου Δήμητρα η οποία με έκανε να αγγίξω για πρώτη φορά τη ξύλινη μπάρα του μπαλέτου και να έρθω κοντά στη φιλοσοφία του απαιτητικού αυτού χορού μέσω μιας εντελώς νέας, διασκεδαστικής και αποτελεσματικής μεθόδου.
Στην αρχή είχα δει τα δελτία τύπου, τα δελτία promotion της παράστασης «Ισορροπία του Nash», που θα ανέβαινε στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού στις 15 Ιανουαρίου. Διάβασα: «Με αφορμή τους “Δίκαιους” του Αλμπέρ Καμύ, λογοτεχνικά κείμενα, αλλά και την υπόθεση της 17 Νοέμβρη, η Πηγή Δημητρακοπούλου με την ομάδα της επιχειρούν τη σύνθεση ενός νέου έργου για τους αξιακούς κώδικες των ανθρώπων, τη δικαιοσύνη, την αυτοδικία και την τρομοκρατία στην πρόσφατη ελληνική ιστορία». Σιγά μην πάω να δω έργο που θα ασχολείται με τη 17Ν, είπα μέσα μου. Και δεν ασχολήθηκα παραπάνω. Λάθος μου.
Ε, λοιπόν, εξ όσων αντελήφθην, διαβάζοντας την ανακοίνωση/επίπληξή της για την παράσταση «Η ισορροπία του Nash» της -Έντιμης και Συνεπούς- Πηγής Δημητρακοπούλου στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, απ’ την καινούργια σεζόν το Εθνικό Θέατρο οφείλει να υποβάλει προς έγκρισιν το ρεπερτόριό του στην πρεσβεία των ΗΠΑ. Μα ούτε τα -διπλωματικά- προσχήματα;...
Ανάβουμε με το πρώτο. Αμέσως μετά διαλέγουμε στρατόπεδα. Στη συνέχεια εφοδιαζόμαστε με «πυρομαχικά»... Δεν πρόκειται ασφαλώς για μια διαφορετική αφήγηση σχετικά με τις ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου που είχαν θέμα την Επανάσταση του 1821 και πρωταγωνιστές κάποιους από τους επιφανείς ήρωές της...
Η νυχτερινή ποδηλασία είναι μεγάλη απόλαυση, είτε με παρέα είτε χωρίς. Ωστόσο, απαιτεί πολλή προσοχή και προετοιμασία γιατί ενέχει σοβαρούς κινδύνους.Το κλειδί για ασφαλή νυχτερινή ποδηλασία είναι η ορατότητα, τόσο του ποδηλάτη, τι βλέπει από τον δρόμο, αλλά κυρίως των υπολοίπων οχημάτων σε σχέση με το ποδήλατο – κατά πόσο το βλέπουν (και από πόσο κοντά).Πηγή: Αthens Bike City
Είναι το πιο κρύο Σάββατο. Η απλωμένη μου μπλούζα έχει πάχνη στα μανίκια και στο πάτωμα, στο μπαλκόνι, δε θα μπορούσε να ξαπλώσει ούτε το πιο τριχωτό Γκόλντεν Ριτρίβερ του κόσμου. Ο Αλέξανδρος του τέταρτου ορόφου τραγουδάει δυνατά, πολύ δυνατά "I remember you".
«Να είσαι ένας άνθρωπος σχεδόν στην ηλικία μου και να κουνιέσαι και να κάνεις αυτά που κάνεις με αυτόν τον τρόπο είναι γελοίο. Είναι χυδαίο, κακό και γελοίο...».Αυτό είχε δηλώσει στις αρχές του αιώνα μας σε συνέντευξή του ένας συνάδερφος τής Άννας Βίσση, γνωστός για τον διδακτισμό, την αλαζονεία και τις ατέρμονες δικαστικές του διαμάχες με δεκάδες δημόσια πρόσωπα.
Μετά την δυστοπική Dismaland και μερικά πρόσφατα έργα στη Γαλλία, ο γνωστός street artist Banksy βρίσκεται και πάλι πίσω στο Λονδίνο όπου μόλις παρουσίασε το νέο του έργο.
Parting is such sweet sorrow, που έλεγε κι ένας τύπος Άγγλος, δεν τον ξέρετε. Η άτυπη «μισή σεζόν» της θεατρικής χρονιάς ολοκληρώνεται τέλη Ιανουαρίου, σε μια νέα μόδα που φαίνεται πως αγκάλιασαν σχεδόν όλα τα μεγάλα και μικρά θέατρα για να ανανεώσουν το πρόγραμμα τους για το δεύτερο μισό της χρονιάς.Πηγή: Gkoultoura.gr
Βόλος (φωτογραφία), Δελφοί, Ελευσίνα, Ιωάννινα, Καλαμάτα, Κέρκυρα, Λάρισα, Λέσβος Μεσολόγγι, Πειραιάς, Ρόδος, Σαλαμίνα, Σάμος, Τρίπολη -κατ’ αλφαβητική σειρά: δεκατέσσερις (!) είναι, τελικά, οι πόλεις που υπέβαλαν φάκελο διαγκωνιζόμενες στον αγώνα δρόμου/πρόκρισης για το χρίσμα της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας το 2021 -που ’ναι, τότε, η σειρά μας να το λάβουμε, μοιράζοντάς το, όπως έχει καθιερωθεί, με μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα -την Ρουμανία εν προκειμένω.
Δε χρειάζεται να γνωρίζεις τη Μαρία καιρό για να καταλάβεις ότι είναι ένα απλό και πολύ στιλάτο κορίτσι. Αυτό είναι μάλιστα και κάτι που φαίνεται έντονα από τις δημιουργίες της, τα Bonvo Jewelry, που διακρίνονται από λιτές γραμμές, γεωμετρικά σχήματα και μινιμαλιστικά σχέδια.Ξεκινώντας να σχεδιάζει για την ίδια και τις φίλες της, η Μαρία, μόλις 24 χρονών με καταγωγή από την Πάτρα, έχει καταφέρει με το αστείρευτο ταλέντο της να ξεχωρίσει δυναμικά στο χώρο. Η ιδιαίτερα προσεγμένη δουλειά της αποκτά μέρα με τη μέρα μεγαλύτερη απήχηση στον κόσμο κάτι που δημιουργεί γερές βάσεις για μια πολύ δημιουργική συνέχεια.
Την Παρασκευή, στο Επί Κολωνώ, για την ιστορία της Αθηνάς Χατζηεσμέρ. Το Σάββατο, στον Τεχνοχώρο Φάμπρικα, για κάτι άλλο. Παρέα με την Ξένη και τη Στεφανία. Στην επιστροφή, στο αυτοκίνητο, ακούμε Τζόαν Μπαέζ. Τυχαία, αλλά μπορεί και όχι.
Με κομμένη ανάσα χαρήκαμε λίγο που καταφέραμε και είδαμε όλα τα θεατράκια που είχαμε βάλει στη λίστα μας. Για να ξεκουραστούμε και λίγο, να χαλαρώσουμε - για λίγο. Επειδή, από τέλη Γενάρη και Φεβρουάριο ΟΛΑ τα θέατρα αλλάζουν συνολικά ρεπερτόριο και μας συστήνουν τις παραγωγές τους για τη νέα «ημι-σεζόν» Γενάρη-Πάσχα!Πηγή: Gkoultoura.gr
Η καθημερινή χρήση του ποδηλάτου ως μέσου μεταφοράς προσφέρει μοναδικά πλεονεκτήματα. Το ποδήλατό σου θα σε πάει εκεί που θέλεις με ευκολία και οικονομία και θα σε βοηθήσει να βελτιώσεις τη φυσική σου κατάσταση και την υγεία σου. Για να εκμεταλευθείς όμως τις δυνατότητες του, και να το ευχαριστηθείς, βασική προϋπόθεση είναι η οδήγηση με ασφάλεια.Πηγή: Athens Bike City
Ε, λοιπόν, γηράσκω αεί διδασκόμενος. Ήξερα ότι ο Τσέχοφ, μετά το γενέθλιο -και των παιδικών και εφηβικών χρόνων του- Ταγκανρόγκ και την Μόσχα της πρώτης νεότητάς του, σπίτι δικό του στο Μελίχοβο, έξω απ’ την Μόσχα, είχε, αρχικά.
Δευτέρα πρωϊ σήμερα και σα να βρήκαν όλα την εξήγησή τους. Με τον πιο σκληρό και αποκρουστικό τρόπο. Θα μπορούσε να ήταν μια ακόμη μεταμόρφωση, ένα ch-ch-ch-changes. Δεν θα μπορούσε;Πηγή: www.mariamarkouli.com
Έξι θεατρικοί συντάκτες κι ένας blogger ξεχωρίζουν – ο καθένας με τον προσωπικό του τρόπο - τις παραστάσεις που άφησαν το αποτύπωμα τους από την περασμένη σεζόν.
Το κορυφαίο ευρωπαϊκό φιλμ σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου είναι η «Νιότη» του Πάολο Σορεντίνο (με το βραβείο σεναρίου να πηγαίνει στον «Αστακό») ενώ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού οι αμερικανοί κριτικοί αναδεικνύουν ως φαβορί των Όσκαρ το «Κάρολ» και το (άπαιχτο ακόμη στην Ελλάδα) «Spotlight». Στα διασημότερα έντυπα η λίστα με τα κινηματογραφικά best of της χρονιάς περιλαμβάνει ακόμη τα «Assassin» (νο 1 για το «Sight and sound» με δεύτερη ταινία το «Κάρολ»), «Mia Madre» του Νάνι Μορέτη (“Cahiers du cinema”), «45 χρόνια» («Guardian») ενώ το «Spotlight» ήταν η κυρίαρχη επιλογή με την οποία συμφωνούν τόσο το περιοδικό TIME όσο και το Rolling Stone.
Το ρόδι, σύμβολο καλοτυχίας, αφθονίας, νεότητας και γονιμότητας από την αρχαιότητα, ο υπέροχος καρπός με το κατακόκκινο χρώμα, ενέπνευσε πολλούς σύγχρονους έλληνες καλλιτέχνες.
Τι έχουν οι έρμοι οι Αθηναίοι και τρελαίνονται;
Αυτή τη φορά βρίσκομαι στην περιοχή των εξαρχείων και στο cozy σπίτι της Ελένης Τωμαδάκη η οποία μας μιλάει για την αγάπη του animation και μας παρουσιάζει το νέο της πρότζεκτ “Eleni is bored again” .
Ένα μικρό, υπερρεαλιστικό δέντρο, που κατά 80% παραπέμπει σε Χριστούγεννα, είναι κοντά στο τζάμι του μπαλκονιού. Φροντίζω να φωτίζεται κάθε βράδυ. Όλος ο δρόμος, τα βράδια, "κραυγάζει" την ύπαρξή του μέσα από αυτό το "ανάβω-σβήνω" των φώτων. Όλη μας η εικαστική κατάθεση, αγορασμένη από το "Τζάμπο". Φιλολάου και Εμπεδοκλέους. Σήμερα, Κυριακή, ανοιχτά...
Διάβασα, με κάποια απορία, σε δελτίο Τύπου του ΚΘΒΕ ότι «μετά από δύο δεκαετίες, η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης επιστρέφει στις αίθουσες του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, στο πλαίσιο μιας νέας συνεργασίας που ξεκινά.
Είναι η κατάσταση όσο ειδυλλιακή ακούγεται;
Μια δυσάρεστη είδηση που αναδημοσιεύουμε από το Tέταρτο Κουδούνι
Η ηρωική εποχή των ελληνικών συγκροτημάτων της δεκαετίας του '80 αναβίωσε στην συναυλία που διοργάνωσε το Vinyl is back το Σαββατόβραδο της 12ης Δεκεμβρίου στο upstage του Cine Κεραμεικού που γέμισε από 700 και πλέον άτομα.No Man's Land - Cpt. Nefos - Libido Blume - Χωρίς Περιδέραιο
Είναι Τρίτη πρωί και στους ήσυχους δρόμους του Παλαιού Φαλήρου παρέα με την Αγγελιάννα Κορωνίου μιλάμε για tattoos, πυγμαχία και έρωτα! Τη βλέπουμε επί το έργον και παρουσιάζουμε και σε εσάς την ιδιαίτερη δουλειά της.
Πρεμιέρες και τον Δεκέμβρη; Πρεμιέρες όλο τον χρόνο! Η θεατρική Αθήνα δεν ξεκουράζεται ποτέ, το κοινό χάνεται με τις εκατοντάδες των παραστάσεων, αλλά ευτυχώς, ΕΥΤΥΧΩΣ, υπάρχει και το Γκουλτουρομπλόγκ εδώ! Μην απελπίζεστε στο χάος των παραστάσεων. Κάθε μήνα ψάχνουμε στα άδυτα των δελτίων τύπου και των παρουσιάσεων, για να σας βρούμε τις 20 πιο ελπιδοφόρες και ενδιαφέρουσες ή ψαγμένες προτάσεις της θεατρικής σεζόν. Πηγή: Gkoultoura.gr
Βρεθήκαμε στο κατάστημα ρούχων στο Χαλάνδρι, κουβεντιάσαμε, δοκιμάσαμε και γνωρίσαμε καλύτερα το ελληνικό brand Sneak Aces αλλά και το δημιουργό του, Νίκο Παρασκευάκη.
Ο Erotokritos και τα μπουμπουκάκια του!Πριν κατέβεις στο μαγικό υπόγειο στην οδό Περικλέους 42 σε καλωσορίζει η ταμπέλα στο δρόμο «Βρισκόμαστε σε εκπληκτική κατάσταση» με τον Erotokrito στο φόντο σε στάση καμαρωτή.
Η Επιχείρηση Kill Loukos η οποία προαναγγέλθηκε με κουίζ από στήλη σχολίων των «Νέων» στις 21 Νοεμβρίου κι η έναρξή της κηρύχτηκε επίσημα -και πανηγυρικά, ήτοι πρωτοσέλιδα- στις 25 Νοεμβρίου απ’ την -αριστερή! (κι εδώ η απορία κι η έκπληξη -η ψυχρολουσία θα ’λεγα...)- «Εφημερίδα των Συντακτών»...
"Μισώ τον θάνατο" είπε. Αλλά εγώ ήξερα ότι πρώτα τον φοβάται, μετά τον βρίζει και μετά τον μισεί...
Έβλεπα τους «Καπουλέτους και Μοντέκους» της Λυρικής τις προάλλες στο Μέγαρο -μια παράσταση καλόγουστη αλλά ρουτίνας, τελικά, κατά τη γνώμη μου, μέτρια, όπου το εύρημα του σκηνοθέτη Αρνό Μπερνάρ να τοποθετήσει την όπερα του Μπελίνι σ’ ένα μουσείο μου φάνηκε προσχηματικό, χωρίς αντίκρισμα, να μην έχει λειτουργήσει κι όπου οι άντρες της, ομολογουμένως, εξαιρετικής φωνητικής απόδοσης, χορωδίας που κλήθηκαν, καπελωμένοι με κάτι κακοκολλημένες περούκες, να κινούνται υπέρ το δέον και να συμμετέχουν ερμηνευτικά στα δρώμενα, έβγαλαν, προφανώς ακαθοδήγητοι, τον χειρότερο εαυτό τους έως και προκαλώντας γέλιο, με αποκορύφωμα τη σύγκρουση Καπουλέτων και Μοντέγων στο τέλος της πρώτης πράξης -και σκεφτόμουνα: κανένας, μα κανένας πια σκηνοθέτης όπερας δε θεωρεί τον εαυτό του άξιο του ονόματος αν δε σκηνοθετήσει και τα καθαρά μουσικά μέρη της όπερας.
Ο αέναος αυτοσχεδιασμός των κατοίκων του κέντρου...
