Editors

Είναι κρίμα να ’χεις την ΙΔΑΝΙΚΗ Άννα Καρένινα που ’ναι η Μαρία Ναυπλιώτου, είναι κρίμα να κάνει μια συναρπαστική ερμηνεία -ίσως την καλύτερη στην καριέρα της-, με δεξιοτεχνικά μελετημένο, ιλιγγιώδες κρεσέντο, είναι κρίμα να ’χεις έναν Καρένιν σαν τον Λάζαρο Γεωργακόπουλο, είναι κρίμα να ’χεις κι άλλους καλούς ηθοποιούς, όπως την Μυρτώ Αλικάκη, τον Μελέτη Ηλία, την Κωνσταντίνα Τάκαλου, την Ευδοκία Ρουμελιώτη... που προσπαθούν να πράξουν το καλύτερο και να κάνεις μια τόσο μέτρια παράσταση όπως, κατά τη γνώμη μου, είναι η «Άννα Καρένινα» του Πέτρου Ζούλια στο Εθνικό -στο «Κοτοπούλη».

Πριν λίγες μέρες είδαμε (πανηγυρικά) την 150η παράσταση μας για τη φετινή σεζόν, ένα αδιανόητο ρεκόρ - το οποίο όμως αντιπροσωπεύει με το ζόρι των 10% των 1500+ φετινών παραγωγών, σύμφωνα με την καταμέτρηση του Αθηνοράματος.Καθώς τελειώνει επίσημα η σεζόν την Κυριακή των Βαΐων και τη Μεγάλη Τρίτη, με λίγες μόνο παραστάσεις να συνεχίζουν μέσα το Μάιο (Οιδίνους, Ορέστης ανάμεσα σε άλλες), σας προτείνουμε τις δικές μας δέκα αγαπημένες, οι οποίες θεωρούμε οτί έδωσαν ένα μοναδικό και σημαντικό στίγμα μέσα στη σεζόν και τελειώνουν τις επόμενες δεκατέσσερις μέρες.Τύπου, προλάβετε γιατί μετά θα κλαίτε!Πηγή: Gkoultoura.gr

Σίγουρα, είμαι πολύ μικρός εγώ για να μιλήσω για τη Μεγάλη Κυρία του Ελληνικού Τραγουδιού. Η χτεσινή εμφάνισή της & Μαρινέλλας στο Παλλάς ήταν απλώς μια αφορμή να θυμηθώ ξανά την αξία του μεγέθους της. Τα μικρόφωνα έχουν ηλικία – εκείνη φαίνεται πως δεν έχει! Αποτελεί την πρώτη και πιο μεγάλη εξαίρεση στον κανόνα που λέει ότι και το πιο όμορφο χρώμα να ζωγραφίζουν παλλόμενες στη νεότητά τους οι φωνητικές χορδές, αυτό θα ξεθωριάσει με τα χρόνια, ανεξαρτήτως καταχρήσεων ή μη. Η δική της φωνή σχηματίζει ακόμα ένα... ουράνιο τόξο! Είναι το ισχυρότερο όπλο της. Το αξιοθαύμαστα αδάμαστο από τον χρόνο. Αλλά όχι το μοναδικό...

Καμιά φορά, φοβάμαι και δυσκολεύομαι να πάρω αέρα - να διώξω αέρα. Nιώθω όπως, όταν πήγαινα στον ορθοδοντικό για τα σιδεράκια, όταν αργούσα σε μαθήματα και έπρεπε να πω "με συγχωρείτε, είχε κίνηση".

«Λήγουν οι παραστάσεις τού... στις 24 Απριλίου», «τέλος στις παραστάσεις τού...», «λίγες ακόμα οι παραστάσεις τού...», «τελευταίες παραστάσεις τού...», «δυο τελευταίες παραστάσεις τού...», «μια τελευταία παράσταση τού...»... ΒΟΗΘΕΙΑ! ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ!Πηγή: Το Τέταρτο Κουδούνι

Συμβαίνει εδώ και αιώνες σε όλες τις σχέσεις, σε όλες τις εποχές, σε όλες τις ηλικίες. Το αποκαλούν προδοσία, μοιχεία, απιστία, κ.λπ. για να περιγραφεί ο «τρίτος άνθρωπος» σε μια ερωτική σχέση.

Είναι ένα έργο που κουβαλάει μεγάλη ιστορία και έχει γράψει μεγάλη ιστορία. Στη διαδρομή του θεάτρου, στη φιλοσοφία του θεάτρου, στην ιστορία των παραστάσεων συνολικά -και όχι μόνο της «Όπερας της πεντάρας». Και έχει αντιμετωπιστεί, σ' αυτή τη μεγάλη διαδρομή του, στις σκηνές όλου του κόσμου από το 1928 μέχρι σήμερα, «ως μιούζικαλ, ως σάτιρα με τραγούδια, ως κωμωδία ευρείας κατανάλωσης, ως πολιτικό καμπαρέ, ως μουσικό μπουλβάρ, ακόμα και ως επιθεώρηση εποχής. Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται για τίποτα απ' όλα αυτά», λέει ο σκηνοθέτης της φετινής παράστασης στο «Παλλάς», Γιάννης Χουβαρδάς.

Ένα μήνα πριν αναρτήσαμε στο μπλογκ τα «ΓκουλτουροΧόρν» σαν κίνηση αντίδρασης σε αυτό που ακόμα πιστεύουμε πως είναι μια ατυχής αποφόρτιση/αραίωση της σημαντικότητας των βραβείων Χορν, τα οποία έχουν πάψει πια να ορίζονται ως βραβείων ΝΕΩΝ καλλιτεχνών.Πηγή: Gkoultoura.gr

Ήμουν κι εγώ εκεί. Στη συνέντευξη Τύπου του υπουργείου Πολιτισμού -κι όχι του Ελληνικού Φεστιβάλ...- για την παρουσίαση του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή του, του Γιαν Φαμπρ, που μας εισήγαγαν εκ Βελγίου -αυτή, που δε χωρούσαν, λέει, στο αμφιθέατρο του Μουσείου της Ακρόπολης, όπου, ντε και καλά, λέει, ήθελε ο Φαμπρ να γίνει η συνέντευξη, όλοι οι δημοσιογράφοι και τους ρωτούσαν «θα σε πείραζε να μην έρθεις;» αλλά τελικά χώρεσαν κι έμειναν και μερικές σειρές άδειες.

Τρεις αναπάντητες κλήσεις και δύο μηνύματα. Φέρνουν την είδηση της πρώτης ακύρωσης ελληνικής παραγωγής για το καλοκαίρι. Έχουν περάσει δύο ώρες εκδηλώσεων “οπαδικής” λατρείας, στο αμφιθέατρο του Μουσείου της Ακρόπολης – άλλοι το λένε και συνέντευξη Τύπου – και το ελληνικό θέατρο εκπέμπει κιόλας το πρώτο σήμα. Σήμα κινδύνου.

Αρχίζω από το τέλος της σημερινής, ιστορικής πράγματι, και απολύτως καινοφανούς συνέντευξης Τύπου του Γιαν Φαμπρ. Ένας από τους συνεργάτες του Βέλγου εικαστικού καλλιτέχνη, πλησίασε μια παλαίμαχη Ελληνίδα δημοσιογράφο και την ρώτησε: «Γιατί υπήρχε τόσος εκνευρισμός στους δημοσιογράφους στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου»;

Μετά την επιτυχημένη performance των Χριστουγέννων, τα ξημερώματα της Καθαράς Δευτέρας, ήταν η σειρά της Αγρυπνίας της Αποκριάς να έρθει να αναστατώσει το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Ξεχάστε τις χρυσοπληρωμένες διαφημίσεις καλλυντικών με πρωταγωνίστριες γνωστές star του cinema και της pop μουσικής. Οι νέες star της ομορφιάς είναι οι Youtube beauty vloggers (κυρίως) αλλά κι οι beauty bloggers οι οποίες πλέον γητεύουν μικρά και μεγάλα κορίτσια με όπλο τις οθόνες τους, τη φρεσκάδα τους, την άνεσή τους με την τεχνολογία και τα social media, την πρωτοτυπία στην έκφρασή τους και κυρίως τις πολλές γνώσεις τους –σε επίπεδο μεταπτυχιακού- γύρω από τον τομέα τη ομορφιάς.

Πήγα και στην Πειραματική του Εθνικού για να δω την παράσταση του Γιάννου Περλέγκα πάνω στο έργο «Ο αδαής και ο παράφρων» του Τόμας Μπέρνχαρντ -απ’ τα πρώτα του.

Εντοπίστηκαν μορφές λογοκρισίας αλλά και αυτολογοκρισίας στον δημόσιο λόγο. Ξαναθυμηθήκαμε περιπτώσεις παρέμβασης ομάδων, πολιτών ή κρατικών φορέων σε έργα τέχνης, σε καλλιτεχνικές δημιουργίες ή σε πνευματικά προϊόντα. Και φύγαμε έχοντας κρατήσει αρκετές φράσεις που ερμηνεύουν τις αντιδράσεις των κοινωνιών, το τι διαμορφώνει τα όριά τους, το πώς ορίζουν οι κοινωνίες το «ιερό και το ανόσιο».

Ένα ηλιόλουστο πρωινό στο πιο όμορφο σημείο της πόλης μιλάμε με το Γιώργο για τη διαφορετικότητα αλλά και τη τέχνη της μαγειρικής.Ένα νέο και δημιουργικό άτομο από τη Θεσσαλονίκη, ο Γιώργος Ευγενειάδης είναι κάθε άλλο παρά ένας συνηθισμένος μάγειρας! Η μαγειρική για τον ίδιο είναι τρόπος ζωής αλλά και ένα χρήσιμο μέσο διδασκαλίας· όντας λοιπόν τεχνολόγος τροφίμων και εκπαιδευτής της υγιεινής των τροφίμων, διδάσκει σε άτομα με ειδικές μαθησιακές ανάγκες τη σχετική επιστήμη.

Πολύς ντόρος και φέτος με τα βραβεία Δημήτρης Χορν και Μελίνα Μερκούρη.Πολύ σούσουρο για τις υποψηφιότητες. Αρχικά απέναντι στους πιο εδραιωμένους στον χώρο υποψήφιους (οι οποίοι αληθινά δεν φταίνε πουθενά για να στοχοποιούνται) και στη συνέχεια, όταν ξεκαθαρίστηκε οτί δεν ισχύει πλέον ούτε ο ηλικιακός περιορισμός ουτε ο βασικός κάποτε κανόνας eligibility των 5 χρόνων (από την αποφοίτηση από τη δραματική σχολή ή από την πρώτη επαγγελματική δραστηριοποίηση στον χώρο), απέναντι στον ίδιο τον θεσμό.Πηγή: Gkoultura.gr

Προσπάθησα να διαβάσω ό,τι έχει γραφεί για τη Μελίνα και ήταν προσβάσιμο προς ανάγνωση. Να παρακολουθήσω όλες τις εκπομπές που πρωταγωνίστησε, είτε ως συνεντευξιαζόμενη είτε ως προσωπογραφία, και ήταν διαθέσιμες στο Διαδίκτυο. Και... να “χωρέσω” αυτήν τη γυναίκα σε λίγες λέξεις... Απέτυχα παταγωδώς! Το μόνο που κατάφερα ήταν να διαχωρίσω σε τομείς τα όσα θα έπρεπε να περιλαμβάνει ένα αφιέρωμα στη μυθική καριέρα της... Για να μπορεί κάποιος να περιπλανηθεί στις απλησίαστες κορυφές της...

Είναι πολλές οι φορές που βγαίνουμε από μία παράσταση και κοιταζόμαστε μεταξύ μας, οι του «συναφιού». Τα βλέμματα συνήθως είναι πολύ εύγλωττα, ιδιαιτέρως στις περιπτώσεις που το θεάμα ήταν κατώτερο των προσδοκιών μας. «Και τώρα τι θα γράψουμε;» είναι το ερώτημα που μας τριβελίζει σιωπηρά, μερικές φορές εκφέρεται κιόλας...

Πού θες να πάμε; Στη θάλασσα, μόνο. Πάμε. Και είναι Φλεβάρης ζεστός και μπερδεμένος. Με άνισες μέρες και ανακοπές.

Μια γενική αποτίμιση της φετινής 66ης Μπερλινάλε που έριξε αυλαία και σκέψεις πάνω στις τάσεις του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Στην ευθύνη του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού περνά το κτίριο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.Πηγή: Το Τέταρτο Κουδούνι

Όλα όσα έγιναν στην παρουσίαση του βιβλίου «Η Ζωή Μου... Τα Τραγούδια Μου», αφιερωμένου στη ζωή και την μουσική πορεία του μουσικοσυνθέτη Χρήστου Νικολόπουλου.

Ο George Clooney επισκέφθηκε πρώτα το Φεστιβάλ, έπειτα την Μέρκελ και μετέπειτα ένα κέντρο προσφύγων στο Βερολίνο. Ο δήμαρχος της πόλης τόνισε πως η Γερμανία δεν μπορεί «να χτίζει νέα τείχη και να πυροβολεί πρόσφυγες».

Αντλημένο απ’ τη διαβόητη στήλη «Οι κριτικές του κοινού» της ηλεκτρονικής σελίδας του «Αθηνοράματος» -κάτω απ’ την παράσταση «Έγκλημα και τιμωρία» του Σωτήρη Χατζάκη στο Εθνικό. Σας το σερβίρω όπως ακριβώς δημοσιεύεται -διατηρώντας και την ορθογραφία: «καλες ερμηνιες,μ αρεσε που παιζαν νεοι ηθοποιοι,ομως η γλωσσα του παπαδιαμαντη με κουρασε πολυ.αν καποιος δεν ειναι εξοικειωμενος με τη δυμοτικη μια τετοια παρασταση 3.5 ωρες θα τον εξοντωσει!την προτινω ΜΟΝΟ σε οποιον ασχολειται με τη δυμοτικη».

Το θέμα έφυγε πολύ γρήγορα από την είδηση. Η είδηση ήταν, έτσι όπως ήρθε από το υπουργείο Πολιτισμού, ότι «την καλλιτεχνική διεύθυνση του Ελληνικού Φεστιβάλ αναλαμβάνει ο Jan Fabre, διακεκριμένος Βέλγος καλλιτέχνης με διεθνή απήχηση. Οι προτάσεις του κ. Fabre για το Ελληνικό Φεστιβάλ, όπως συζητήθηκαν με τον Υπουργό, θα ανακοινωθούν σε κοινή συνέντευξη τύπου, κατά την επικείμενη επίσκεψη του κ. Fabre στην Αθήνα».

Καλή μας θεατρική σεζόν - ξανά! Όλα σχεδόν τα θέατρα της Αθήνας κατέβασαν τις παραστάσεις του πρώτου μισού της σεζόν και ετοιμάζονται να μας παρουσιάσουν το νέο τους πρόγραμμα! Θα έχουμε και στο Β’ μισό της σεζόν τα εντυπωσιακά και πρωτοφανή sold-out του τέλους του 2015; Αν κρίνουμε από τα δυνατά χαρτιά που ακολουθούν, καλύτερα να μεριμνήσετε νωρίς για θέσεις!Μην απελπίζεστε στο χάος των παραστάσεων. Κάθε μήνα ψάχνουμε στα άδυτα των δελτίων τύπου και των παρουσιάσεων, για να σας βρούμε τις 20 πιο ενδιαφέρουσες και ψαγμένες προτάσεις της θεατρικής σεζόν.Πηγή: Gkoultoura.gr