Οι "Βάκχες" είναι το τελευταίο έργο του Ευριπίδη (407 π.Χ.), το οποίο, αν και το προόριζε για δραματικούς αγώνες, δεν το σκηνοθέτησε ο ίδιος καθώς τον πρόλαβε ο ξαφνικός θάνατος. Γράφτηκε όταν ο ποιητής βρισκόταν στην Πέλλα της Μακεδονίας, στην αυλή του βασιλιά Αρχέλαου και πρωτοσκηνοθετήθηκε από τον γιο του, δύο χρόνια αργότερα, στην Αθήνα.