Art & Culture

O Bill Hunchback, ραδιοφωνικός παραγωγός και ένας από τους διοργανωτές του αφιερώματος στη μουσική του Tom Waits θα γίνει στο La Soiree de Votanique από 16 μέχρι 21 Ιουνίου, μάς εξηγεί πώς προέκυψε η ιδέα και πώς την υποδέχθηκε ο ίδιος ο καλλιτέχνης.

Το Εργοστάσιο Τεχνών Σαντορίνης (SAF), ένας χώρος που άνοιξε πιλοτικά τις πόρτες του το περσινό καλοκαίρι με στόχο ν' αποτελέσει μια κυψέλη πολιτισμού για το νησί, παρουσιάζει φέτος ένα πρόγραμμα ποικίλων εκδηλώσεων.

Χώρος αναφοράς για την καλοκαιρινή πολιτιστική ζωή της Αθήνας, ο Κήπος του Μεγάρου υποδέχεται για τρίτη συνεχή χρονιά καλλιτέχνες, μπάντες αλλά και ορχήστρες κλασικής μουσικής για πρώτη φορά.

15 κορυφαίοι θεατρικοί σταθμοί στο δρόμο για την Πειραιώς 260 και την Επίδαυρο.Από τη Στέλλα Χαραμή

Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση συναντά την Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων σε τζαζ μονοπάτια... Δυο οργανισμοί, με έντονη δραστηριότητα στη μουσική εξέλιξη της πόλης, εγκαινιάζουν τη συνεργασία τους στις 3 Ιουνίου, στο 15ο Athens Technopolis Jazz Festival, για πέντε μέρες γεμάτες μουσική και υπόσχονται πολλές εκπλήξεις στο μέλλον.

Με τον τίτλο Mise en abyme - / Ο εαυτός μέσα στον εαυτό, ο γνωστός φωτογράφος Βασίλης Βρεττός παρουσιάζει μια σειρά πολύ ιδιαίτερων πορτρέτων γνωστών προσωπικοτήτων από το χώρο του πολιτισμού. Η έκθεση φιλοξενείται στην Πειραιώς 260 στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών.

Το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος ανοίγει για πρώτη φορά τις πόρτες του στο κοινό, με 4 ημέρες –και νύχτες- εκδηλώσεων από τις 21 έως τις 24 Ιουνίου

Εντάξει. Ο τίτλος-σιδηρόδρομος «Μια μέρα, όπως κάθε μέρα κλπ κλπ» -μ' αυτό το ανελλήνιστο κλείσιμο «Ή Η ανουσιότητα του να ζεις»...- ήταν «για να κάνουμε εντύπωση άλλη μια φορά», και «για να προκαλέσουμε και πάλι», και «για να συζητηθούμε». Όπερ και εγένετο.

Από τις 15 Ιουνίου έως και τις 15 Σεπτεμβρίου με την υπογραφή του ΚΘΒΕ θα πραγματοποιηθεί το 1ο Φεστιβάλ Δάσους στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.

Με δύο Προέδρους Κριτικής Επιτροπής για πρώτη φορά στην ως τώρα ιστορία του, με γυναίκα σκηνοθέτη να ανοίγει την αυλαία της διοργάνωσης για δεύτερη φορά μέχρι σήμερα και με ελληνική υποψηφιότητα για Χρυσό Φοίνικα μετά από 17 χρόνια, αλλά χωρίς... "selfies" το φετινό φεστιβάλ των Καννών!Από τη Ναταλία Αποστολοπούλου

Το Σαββατοκύριακο 9 και 10 Μαϊου η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών φιλοξενεί για πρώτη φορά ένα πολύ ξεχωριστό φεστιβάλ! Το Big Bang Festival προσκαλεί μικρούς και μεγάλους σ' ένα διήμερο γεμάτο μουσική, διαδραστικά εργαστήρια και εκπαιδευτικά προγράμματα που στόχο έχουν συστήσουν στα παιδιά τον πλούτο της μουσικής με έναν ευφάνταστο, περιπετειώδη και προσιτό τρόπο.H Μυρτώ Λάβδα, Υπεύθυνη Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων, της Στέγης μάς μιλά για το όραμα και τις προσδοκίες αυτής της εκδήλωσης.

Γιορτή της μητέρας, μέρα εορτασμού της μητρότητας, μέρα που τιμούμε τον σπουδαίο ρόλο της μητέρας στην οικογένεια και στην κοινωνία γενικότερα, μέρα που εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας για την ζωή που χαρίζει, τις θυσίες που κάνει και για όλα αυτά που συμβολίζει.

Εγώ είχα ξενιτευτεί. Σας το 'χα πει στο προηγούμενο «Τέταρτο Κουδούνι» -στις 9 Απριλίου: παίρνω των ομματιών μου και φεύγω στα ξένα μπας και γλυτώσω. Από -ΚΙ ΑΛΛΕΣ- δηλώσεις, επιστολές, συνεντεύξεις, ειδοποιήσεις για συνεντεύξεις Τύπου, ανακοινώσεις, μηνύματα, διαγγέλματα, διαβήματα, ενημερωτικά σημειώματα, απειλητικά σημειώματα, γνωστοποιήσεις, προειδοποιήσεις, non paper (έλα, Παναγία μου!!!, ναιαιαι, έως και τέτοια είχαμε), απαντήσεις, ανταπαντήσεις του Σωτήρη Χατζάκη, καλλιτεχνικού διευθυντή, τότε, του Εθνικού Θεάτρου, που 'πεφταν σαν το χαλάζι -κι ο τραυματισμένος καλλιτέχνης ν' αναστενάζει. Στην Βουλγαρία κατέφυγα -που 'ναι και φτηνή-, στην Σόφια συγκεκριμένα. Έλεγα να ζητήσω πολιτικό άσυλο.Πηγή: Το Τέταρτο Κουδούνι

Το μαγιάτικο στεφάνι είναι το μοναδικό έθιμο που εξακολουθεί να μας συνδέει με την παραδοσιακή Πρωτομαγιά, μια γιορτή της άνοιξης και της φύσης με ρίζες από την αρχαιότητα, όπου γιόρταζαν τη «γιορτή των ανθέων». Καθιερώθηκε πρώτα στην Αθήνα, όπου με μεγαλοπρέπεια βάδιζαν προς τα ιερά πομπές με κανηφόρες, που έφερναν άνθη. Έπειτα τα Ανθεστήρια διαδόθηκαν και σε άλλες πόλεις της χώρας και πήραν πανελλήνια μορφή. Όλες οι εκδηλώσεις της ημέρας ήταν αφιερωμένες στην γονιμότητα και την καρποφορία της γης. Την Πρωτομαγιά γιορτάζουμε τον ερχομό της άνοιξης, με το μάζεμα των λουλουδιών για το μαγιάτικο στεφάνι, ερχόμαστε κοντά στη φύση, από την οποία οι περισσότεροι έχουμε απομακρυνθεί, ζώντας στις πόλεις.Από την Ειρήνη Συκά

Δύο πωλητές του περιοδικού δρόμου «Σχεδία» μιλούν για την πόλη που φωτογράφισαν και την πόλη που θέλουν να ανήκουν.Από τη Στέλλα Χαραμή

Θριαμβικά θέλει να ρίξει την αυλαία της η χειμερινή σεζόν. Κι έτσι δεν επαναπαύεται στις παραστάσεις που συνεχίζονται με επιτυχία και μετά το Πάσχα, αλλά παρουσιάζει καινούργιες και πολλά υποσχόμενες. Έργα κλασικά και δοκιμασμένα, θίασοι ρωμαλέοι και θαλεροί, πρωταγωνιστές με εκτόπισμα κάνουν από αυτή την εβδομάδα πρεμιέρα. Ξεφυλλίζοντας έτσι το τελευταίο κεφάλαιο της θεατρικής περιόδου πριν έρθει το καλοκαίρι.Από τη Στέλλα Χαραμή

Είναι η πρώτη σεζόν μετά από πολλά χρόνια που το Πάσχα δεν σηματοδοτεί τον απόλυτο επίλογο για σημαντικές παραγωγές. Από τη μια, η σιωπηλή επέκταση της περιόδου μέχρι τα τέλη Μαϊου – οπότε και αρχίζουν να δραστηριοποιούνται οι περιοδείες – κι από την άλλη η ολοένα και αυξανόμενη ανταπόκριση του κοινού στην θεατρική τέχνη και έξοδο, «σπρώχνει» τον χειμερινό προγραμματισμό βαθιά μέσα στην Άνοιξη. Εδώ κάνουμε μια επιλογή από τον αφρό των παραστάσεων που όχι μόνο συνεχίζουν στην καρδιά του Απριλίου (σχηματίζοντας ουρές έξω από τα ταμεία τους) αλλά αξιώνουν κι ένα υψηλό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.Από τη Στέλλα Χαραμή

* «Το προζύμι της παράστασης είναι η ανθρωπιά της».* «Η σκηνοθεσία δεν στέκεται σε χαρακτήρες αλλά σε στιγμές ζωής από το παρελθόν μας».* «Συμπαθείς συνήθως όποιον είναι ατελής».* «Οχι τσεχωφική πλήξη, το απαρηγόρητο του ανθρώπου μόνο».* «Είναι πανανθρώπινη η απώλεια, όλοι έχουμε χάσει από κάτι. Η απώλεια είναι εξορία».* «Τη ζωή πρέπει να της ζεις με μια ελαφράδα».* «Δεν έγινε διανομή ρόλων μα διανομή ψυχών».* «Ο Καραθάνος είναι συγγενής του Τσέχωφ».Καθεμιά από τις παραπάνω φράσεις ανήκουν σε έναν από τους ηθοποιούς του «Βυσσινόκηπου» όπως ανεβαίνει στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Καταγράφηκαν σε ένα σχολικό τετράδιο ως σημειώσεις, σκέψεις, εκτιμήσεις και γενναιόδωρα συναισθήματα ανθρώπων που παίζουν ένα ρόλο στο θέατρο. Αυτή ήταν και η αρχική πρόθεση: Οι πρωταγωνιστές της παράστασης να συστήσουν τους ήρωες τους, ζωντανεύοντας μια πινακοθήκη προσώπων• μιας, σπάνιας πυκνότητας, τοιχογραφία ψυχών που έχει, προ πολλού, καταχωρηθεί στα μνημεία της παγκόσμιας δραματουργίας. Τελικά, η ιδέα αναβαθμίστηκε σχεδόν αυτόματα.Από τη Στέλλα ΧαραμήΦωτογραφίες: Βασίλης Μακρής

Καλά ντε, καλά, το καταλάβαμε, μη φωνάζεις: «Δε φεύγω, δε φεύγω, δε φεύγω, που να σκάσετε» (έντονος ήχος παπουτσιού που χτυπάει στο πάτωμα).Από τον Γιώργο Δ.Κ. ΣαρηγιάννηΠηγή: Το Τέταρτο Κουδούνι

Το, εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσόν, ελληνικό θέατρο μοιάζει να μην διδάσκεται από τα πάθη και τα λάθη του. Και έτσι προτού μετανοήσει για τις προηγούμενες, ενδίδει σε καινούργιες. Παραβαίνοντας τις άγραφες μεν, βασικές εντολές δε, διαπράττει κατ' επανάληψη και ανενδοίαστα «μοιχεία», επιλέγοντας αντί ηθοποιών προκειμένου να στελεχώσει τις παραστάσεις του, πρόσωπα περί την Τέχνη. Διατρέχουμε τις πέντε πιο πρόσφατες και θορυβώδεις περιπτώσεις αφού διαρκώς πολλαπλασιάζονται σαν τους πέντε άρτους του χριστιανικού θαύματος. Και αμαρτίαν ουκ έχουμε.Aπό τη Στέλλα Χαραμή

Μεγάλος διαγωνισμός από το Jumping Fish της COSMOTE για τον τυχερό καλλιτέχνη ή συγκρότημα που θα εμφανιστεί στις 20 Ιουνίου λίγο πριν το Robbie Williams στο Rockwave Festival!

Σε μια βραδιά που θύμιζε λίγο και Όσκαρ (χωρίς πάντως κόκκινο χαλί), η «Xenia» του Πάνου Χ. Κούτρα ήταν η ταινία που κυριάρχησε στα Κινηματογραφικά Βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, που δόθηκαν σήμερα στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.

Πέτυχες; Τον πούλο! Το εφαρμόζει ο δήμαρχος της Πάτρας στην περίπτωση του Θοδωρή Αμπαζή, καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ της πόλης, του οποίου η θητεία έληξε αλλά ο κ. Δήμαρχος -με την υποστήριξη του ΚΚΕ εκλεγείς-, παρά το ότι το Θέατρο της Πάτρας, χάρη στον Αμπαζή, δεν είναι μόνο απ' τα ελάχιστα ΔΗΠΕΘΕ που έχουν διασωθεί -ως ΔΗΠΕΘΕ εννοώ, όχι ως επαρχιακά Δημοτικά Θεατράκια...- αλλά κι απ' τ' ακόμα πιο ελάχιστα -στα δάχτυλα του ενός χεριού μετρημένα- που μπορούν σήμερα να εκφράσουν λόγο ουσιαστικό και έγκυρο στα θεατρικά μας πράγματα -μεταξύ μας, νομίζω πως είναι το μόνο...-, για να μη μιλήσω για τη δραματική σχολή και τις υπόλοιπες δραστηριότητες, δήλωσε πως δε θα την ανανεώσει. Από τον Γιώργο Δ.Κ. Σαρηγιάννη

Λίγο πριν το ημερολόγιο «δείξει» Κυριακή των Βαΐων και η χειμερινή θεατρική σεζόν σημάνει την επίσημη λήξη της – αφού υπάρχουν κι εκείνα τα θέατρα που λειτουργούν και μετά το χρονικό ορόσημο του Πάσχα - προτείνουμε τις εννέα παραστάσεις που προλαβαίνετε να δείτε και, το κυριότερο, που δεν πρέπει να χάσετε.Aπό τη Στέλλα Χαραμή

Στο βίντεο που παίζει στο φουαγιέ της Στέγης, στην οθόνη απέναντι σου, λίγο πιο ψηλά από το ύψος των ματιών, παρατηρείς μια λεπτομέρεια: Μόνο για μια στιγμή, η κάμερα εστιάζει στα πόδια δυο χορευτών. Ο ένας ξυπόλητος καθώς τους γυμνούς του αστραγάλους αγκαλιάζουν ασημένια δεσμά. Ο άλλος ενώ φορά καστόρινα μποτάκια του φλαμένκο. Τώρα στρέφεις το βλέμμα κάτω από την οθόνη, στα αριστερά ο Ακραμ Καν, στα δεξιά ο Ισραελ Γκαλβάν. Μολονότι κόντρα στην «φύση» τους, καθισμένοι σε καρέκλες δηλαδή, ξέρεις πως είναι οι ίδιοι άνθρωποι που στο βίντεο εξακολουθούν να κινούνται με ακόρεστη ενέργεια.Aπό τη Στέλλα Χαραμή

Συνήθως, όταν παίρνουν ως κράχτη -αυτός, πιστεύω πως είναι ο αποκλειστικός λόγος και συνηθίζεται τελευταία...- κάποιο/α τραγουδιστή/τρια σε παράσταση αρχαίου δράματος για να τραγουδήσει τα -μελοποιημένα- στάσιμα, όχι, δεν τον λένε, πια -το «μειωτικό», μπανάλ...- Κορυφαίο του Χορού. Γράφει ο Γιώργος Δ.Κ. Σαρηγιάννης

Αυτά που ήξερες παλιά να τα ξεχάσεις τώρα πια...Ουδεμία σχέση. Με την Λιλιπούπολη που ξέρατε -και που μεταδίδεται πάλι, σ' επανάλειψη, μ' επιμέλεια του άξιου Σιδερή Πρίντεζη, απ' το Πρώτο Πρόγραμμα της ΝΕΡΙΤ κάθε πρωί στις επτάμισι (εξαιρετική ιδέα αλλά εντελώς ακατάλληλη η ώρα και για τα παιδάκια σχολικής ηλικίας, που τότε φεύγουν για το σχολείο, αλλά και για τους μεγάλους που ή κοιμόμαστε ή είμαστε ακόμα με την τσίμπλα στο μάτι). Ουδεμία σχέση σας λέω. Η παράσταση «Το αστέρι της Λιλιπούπολης» που παίζεται στην Σκηνή «Κοτοπούλη» του «Rex» απ' την Παιδική Σκηνή του Εθνικού.Γράφει ο Γιώγος Δ.Κ. ΣαρηγιάννηςΠηγή: Το Τέταρτο Κουδούνι