Η οικοδόμηση του Μπάγκειον ξεκινάει το 1890. Ο Χένρικ Ιψεν παραδίδει την «Εντα Γκάμπλερ» το 1890. Πως ένα ιστορικό κτήριο συναντά καρμικά ένα κλασικό κείμενο με την Αντζελα Μπρούσκου να το οργανώνει.
Η οικοδόμηση του Μπάγκειον ξεκινάει το 1890. Ο Χένρικ Ιψεν παραδίδει την «Εντα Γκάμπλερ» το 1890. Πως ένα ιστορικό κτήριο συναντά καρμικά ένα κλασικό κείμενο με την Αντζελα Μπρούσκου να το οργανώνει.
Το πρόγραμμα των 87 εκδηλώσεων, οι μετακλήσεις των σταρ, ο τονισμένος χαρακτήρας των χώρων, η έμφαση στις συμπαραγωγές και το πλεόνασμα στο ταμείο: Όλα όσα φέρνει μαζί του το φεστιβαλικό καλοκαίρι. Φωτογραφίες συνέντευξης τύπου: Εύη Φυλακτού
Κάθε φορά που ανεβαίνω Θεσσαλονίκη, το διαπιστώνω- είναι ο αέρας της πόλης που κάτι έχει και φέρνει, ανακατεύει και ταξιδεύει ιδέες. Μετά λέω (στον εαυτό μου) δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά που λες- ποιος αέρας;- οι άνθρωποι είναι, οι διαδρομές και οι ανησυχίες του καθένα, οι συναναστροφές, ίσως λίγο - επειδή μας αρέσει να το λέμε- και ο αέρας.
Μια ξεχωριστή έκθεση φιλοξενείται από τις 2 έως τις 11 Φεβρουαρίου στον υπόγειο χώρο της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Τι είπε ο σπουδαιότερος εν ζωή ηθοποιός κατά την επίσκεψη του στην Αθήνα ως προσκεκλημένος της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών, με αφορμή την τελευταία ταινία της καριέρας του «Αόρατη κλωστή». Φωτογραφία εξωφύλλου: Studio Panoulis
Οι στιγμές, τα γεγονότα και οι αριθμοί που έχουν χαρακτηρίσει τη θεατρική σκηνή την οποία ίδρυσε ο σκηνοθέτης Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος το 1997 και γιορτάζει τα 20ά της γενέθλια.
Εκατοντάδες χιλιάδες Tεκμήρια του Ελληνισμού μεταστεγάζονται στο νέο τους κτίριο, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Συνήθως πάει έτσι: Για όσους ξεκινάνε την καριέρα τους κάνοντας τον Έλβις, με το κοστούμι, τις κινήσεις και όλα τα σχετικά, η καταξίωση έρχεται με το δικό τους σόου στο Λας Βέγγας - που αν μη τι άλλο, πληρώνεται καλά. Σπάνια, κάτι πιο ξεχωριστό. Σίγουρα κανείς από τους γνωστούς «Elvis impersonators» δεν κέρδισε μέσα σε μια νύχτα έξι βραβεία Grammy. Τα κατάφερε ο φετινός θριαμβευτής. Ο Bruno Mars.
Από όποια άκρη κι αν πιάσεις το φιλμ «Αόρατη Κλωστή» («Phantom Thread») είναι το πλέον περιζήτητο της σεζόν. Εκτός της βαρυσήμαντης δήλωσης του πρωταγωνιστή του Ντάνιελ Ντέι Λιούις που δήλωσε ότι είναι η τελευταία φορά που εμφανίζεται στο σινεμά (κάνοντας τις πολυάριθμες θαυμάστριες του να φορέσουν… πλερέζες), το φιλμ σηματοδοτεί την επανένωση του ξεχωριστού σκηνοθέτη Πολ Τόμας Άντερσον με τον Λιούις σχεδόν μια δεκαετία μετά από το εμβληματικό «Θα χυθεί αίμα», ενώ και οι 6 οσκαρικές υποψηφιότητες μαρτυρούν ότι το φιλμ εκτός από φινέτσα διαθέτει και ακαταμάχητη γοητεία.
Το νησί της Κέρου, που βρίσκεται στις Κυκλάδες νότια της Νάξου, ήταν γνωστό μέχρι πρόσφατα για τα μοναδικά τελετουργικά δρώμενα που λάμβαναν χώρα εκεί πριν 4.500 χρόνια, με κύριο χαρακτηριστικό την εναπόθεση σπασμένων μαρμάρινων ειδωλίων.
Μια κουβαρίστρα με κόκκινο νήμα πρόσφεραν για καλωσόρισμα οι υπεύθυνοι του Γαλλικού Ινστιτούτου της Αθήνας σε όσους έφταναν στην οδό Σίνα, το μεσημέρι της Τρίτης, για να παρακολουθήσουν την παρουσίαση του προγράμματος των πολιτιστικών του δράσεων για το 2018. Ένα κόκκινο νήμα που θέλει να ενώσει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, ένα γραφιστικό στοιχείο που βρίσκεται στην καρδιά του φετινού προγράμματος, που είναι αφιερωμένο στα 111 χρόνια της παρουσίας του Ινστιτούτου στην Ελλάδα, με γενικό τίτλο «Μνήμη(ες) του μέλλοντος».
Ο Δημήτρης Αγαρτζίδης σκηνοθετεί τη «Βοσκοπούλα», το ποιμενικό ειδύλλιο του 16ου αιώνα και οι Σίμος Κακάλας, Νίκος Καραθάνος και Γιάννης Λεοντάρης θυμούνται όλους τους πιθανούς λόγους που τους έκαναν να αγαπήσουν τα βουκολικά δράματα και να αποκαταστήσουν πανηγυρικά την εικόνα τους στη συνείδηση του θεατρικού κοινού με μεγάλες επιτυχίες.
«Να τα εκατοστήσετε!» Αυτήν την ευχή άκουγες απ’ όλους το βράδυ της Δευτέρας, στην κατάμεστη αυλή και στο φουαγιέ του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, όπου ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος κάλεσε φίλους και συνεργάτες για να γιορτάσουν μαζί τη συμπλήρωση είκοσι χρόνων από τη δημιουργία του θεάτρου.
Το πολυβραβευμένο μιούζικαλ Cabaret ανεβαίνει στη σκηνή του Παλλάς από τις 3 Φεβρουαρίου σε μια φιλόδοξη παραγωγή των Θεατρικών Σκηνών και σε σηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη.
Με τη φιλοδοξία να αφηγηθεί την ιστορική πορεία της ελληνικής βιομηχανίας από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα, η Τεχνόπολις του Δήμου Αθηναίων και το Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου παρουσιάζουν την έκθεση «160 χρόνια made in Greece. Βιομηχανία, πρωτοπορία, καινοτομία», που θα υποδέχεται το κοινό μέχρι τα τέλη Μαρτίου, προσφέροντας ένα ταξίδι στην ιστορία μιας εποποιίας: της βιομηχανικής ανάπτυξης της Ελλάδας.
Με το πρώτο τρίμηνο της σεζόν να έχει ολοκληρωθεί καθώς και τις τονωτικές ενέσεις των γιορτών να έχουν αθροιστεί στην προσέλευση, παραγωγοί, θεατρώνες και διευθυντές θεάτρων καθώς και η Viva - η μεγαλύτερη πλατφόρμα στην on line πώληση εισιτηρίων θεαμάτων – μας δίνουν τα πρώτα δείγματα για την πορεία της τρέχουσας χειμερινής περιόδου.
«Ένα εγχείρημα παντρέματος Ανατολής και Δύσης, σε βάθος και στην ουσία του», - όπως το χαρακτήρισαν και οι συντελεστές της εκδήλωσης, - θα πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την Τρίτη 30 Ιανουαρίου και θα φέρει σε επαφή για πρώτη φορά στην Ελλάδα, την Δήμητρα Γαλάνη και το Chronos Project μαζί με τους ΤΑΚΙΜ.
Πώς «δουλεύει» η μουσική; Σε κάνει να νοιώθεις καλά, δημιουργεί μια θαλπωρή, λένε πολλοί– μπορεί- είναι μια γέφυρα που ενώνει, είναι ένα sold out που κάνει αίσθηση (όπως οι Suicideboys από τη Νέα Ορλεάνη στο Piraeus Academy), είναι ένα σταθερό ραντεβού (o Σταμάτης Κραουνάκης συναντά το κοινό του στη Σφίγγα), είναι, μεταξύ άλλων και δέκα live προτάσεις από την καρδιά του χειμώνα.
"Πήγα για τρίτη φορά στον άλλο κόσμο και δεν μου άρεσε καθόλου! Χωρίς σκηνικά, απέραντη μοναξιά και μύριζε αλβανική φούντα. Κάθισα ένα τέταρτο και όπου φύγει φύγει πίσω στο μπουρδέλο. Σε καμιά δεκαριά μέρες επιστρέφω στις πίστες!!! (Πρώτα ο γιατρός)." Μ' αυτό το μήνυμα που ανάρτησε στην ιστοσελίδα "tzimakospanousis.gr" ο Τζίμης Πανούσης αντιμετώπισε με χιούμορ την πρόσφατη περιπέτεια της υγείας του. Ένα μήνα μετά η καρδιά του τον πρόδωσε ξανά και το Σάββατο 13 Ιανουαρίου ο αγαπημένος καλλιτέχνης πέθανε από ανακοπή καρδιάς.
Ένας ολόκληρος θεατρικός κόσμος, όπως τον οραματίστηκε αλλά και τον έπλασε με τα ίδια του τα χέρια ο σκηνογράφος και ενδυματολόγος Δαμιανός Ζαρίφης, απλώνεται στα «έγκατα» του κτιρίου του Ωδείου Αθηνών, στον ατμοσφαιρικό υπόγειο πολυχώρο του. Μέσα από τα σπαράγματα της δουλειάς του, που φιλοξενούνται στην έκθεση «Ο παλμός του σχεδίου», η οποία διοργανώνεται με αφορμή τα δέκα χρόνια από τον πρόωρο θάνατό του, ιχνηλατείται το θεατρικό τοπίο που αρχίζει να διαμορφώνεται στα χρόνια της Μεταπολίτευσης και φτάνει σχεδόν μέχρι τις μέρες μας...
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον στον τρόπο που οι άνθρωποι φαντάζονταν το μέλλον 100 χρόνια πριν. Μια συλλογή καρτ-ποστάλ που δημιουργήθηκαν από καλλιτέχνες το 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα για το θέμα της χιλιετίας, παρουσιάζει τον τρόπο που σκέφτονταν. Πολλά πράγματα που απεικονίζονται σε αυτά φαίνεται να είναι αστεία, αλλά κάποιες ιδέες έγιναν πραγματικότητα!
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον στον τρόπο που οι άνθρωποι φαντάζονταν το μέλλον 100 χρόνια πριν. Μια συλλογή καρτ-ποστάλ που δημιουργήθηκαν από καλλιτέχνες το 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα για το θέμα της χιλιετίας, παρουσιάζει τον τρόπο που σκέφτονταν. Πολλά πράγματα που απεικονίζονται σε αυτά φαίνεται να είναι αστεία, αλλά κάποιες ιδέες έγιναν πραγματικότητα!
Η ομάδα που ανέβασε το «Μουνή» και την «Οικογένεια Μπες Βγες» ωριμάζει, παίρνει την πρώτη της επιχορήγηση, ονειρεύεται μια δική της στέγη αλλά ακόμα να καταλήξει από πόσα μέλη αποτελείται. Φωτογραφίες Ελίνα Γιουνανλή
Σίγουρα θα υπάρχουν εξηγήσεις και θα μπορούσε ο καθένας που διαβάζει τώρα, να έχει μία, ίσως και περισσότερες, αλλά και πάλι, δεν είναι τόσο απλό. Θα υπάρχει ίσως και μια εξήγηση που να εξηγεί όλες τις άλλες και το φαινόμενο Ed Sheeran μια και καλή. Διαφορετικά θα πρέπει να ξαναγραφτούν οι κανόνες της ποπ από την αρχή. Διαφορετικά, ο Kanye West και ο Jay-Z θα πρέπει να ξανακαθίσουν στα θρανία.
Ο «Μικρόκοσμος» (Downsizing), η έβδομη ταινία του ελληνοαμερικανού Αλεξάντερ Πέιν («Πλαγίως», «Απόγονοι», «Νεμπράσκα» κ.α.) μπορεί να μην είναι η καλύτερη του αλλά είναι σίγουρα η πιο θεαματική – και ακριβότερη καθώς κόστισε 68 εκατομμύρια δολάρια- της καριέρας του.
Η Ολλανδή φωτογράφος, Marinka Masséus, δημιούργησε ένα project με φωτογραφίες, που αφορά το κίνημα "My Stealthy Freedom". Τι ακριβώς είναι το κίνημα αυτο;
Η θεατρική ατζέντα του νέου χρόνου και μέχρι τους καλοκαιρινούς μήνες του Φεστιβάλ Επιδαύρου είναι χορταστική. Ξεχωρίζουμε τις σημαντικότερες παραστάσεις.
Χρονιά πολλά υποσχόμενη για τον χώρο της τέχνης το 2017, ολοκληρώνεται αφήνοντας πίσω της τα «απόνερα» μιας διεθνούς διοργάνωσης, ένα καινούργιο μουσείο, καθώς και πολλές εκκρεμότητες που κληροδοτεί στο 2018. Όπως και μερικές καλές εκθέσεις...
Φυσικά και είχε δίκιο το περιοδικό TIME που επέλεξε για «πρόσωπο του 2017» όλες εκείνες τις γυναίκες που έσπασαν το κώδικα σιωπής. Φυσικά και οι Χάρβεϊ Γουάινσταιν, Κέβιν Σπέισι, Ντάστιν Χόφμαν, Τζέιμς Τόμπακ και όσοι ακόμη συμπεριληφθούν στην αλυσίδα της ντροπής οφείλουν να λογοδοτήσουν για τα «κατορθώματα» τους. Όμως εδώ ψάχνουμε να βρούμε τα άλλα παραδείγματα, τα φωτεινά μιας χρονιάς, που μας έκαναν να χαμογελάσουμε, να συγκινηθούμε, να χειροκροτήσουμε. Ιδού λοιπόν εκείνοι κι εκείνες που μας συντρόφευσαν στο περσινό ταξίδι και θα εξακολουθούμε να κρατάμε μαζί μας όσο καιρό κι αν μας πάρει...
Πώς γίνεται; Να που γίνεται. Σε μια εποχή που η μουσική γενικά δεν «πουλάει» - σαν φυσικό προϊόν (ή ακόμη και download) – να βγαίνουν τόσο ωραίες μουσικές, να κυκλοφορούν ελεύθερα, να τις συναντάς σε λάιβ, σε ταινίες, σε σειρές – να μην προλαβαίνεις να ακούσεις. Γι’ αυτό φέτος ζητήσαμε από έξι μουσικούς συντάκτες να μας πουν τί κράτησαν από όλα αυτά που έβαλαν μουσική στο 2017. Εκείνα που ξεχώρισαν, που τα συζητάνε ακόμη και που προτείνουν για ωραίες ακροάσεις. Ο Νικόλας Ζώης, ο Δημήτρης Κανελλόπουλος, ο Γιάννης Παναγόπουλος, η Έφη Παπαζαχαρίου, η Χάρη Ποντίδα και η Μαρία Μαρκουλή δίνουν τις 5αδες τους.
Μουσεία και αίθουσες τέχνης έχουν βάλει τα γιορτινά τους και, αλλού λιγότερο αλλού περισσότερο, φιλοξενούν εκθέσεις που αγγίζουν το πνεύμα των ημερών. Κάτι οι αργίες, κάτι η χαλαρότερη διάθεση, η βόλτα στην πόλη μπορεί να αποδειχθεί πλουσιότερη για τις αισθήσεις όταν συνδυάζεται με τη γνωριμία με το έργο παλιών ή νεότερων καλλιτεχνών. Μια τέτοια βόλτα κάναμε κι εμείς και σας προτείνουμε ενδεχόμενους σταθμούς.
Υπομνήσεις πολιτισμού – μικρότερη ή μεγαλύτερης κλίμακας - που θα θυμίζουν τη χρονιά που φεύγει στους Κατερίνα Ευαγγελάτου, Δημήτρη Καραντζά, Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, Κωνσταντίνο Ρήγο, Αλέξη Σταμάτη και Μάρκελλο Χρυσικόπουλο.
Για πρώτη φορά, εδώ και τρία χρόνια που φτιάχνουμε αυτή τη λίστα των κορυφαίων ταινιών της χρονιάς, δεν υπήρχε ομοφωνία μεταξύ των φιλοξενούμενων κριτικών που στις δύο προηγούμενες χρονιές είχαν συμφωνήσει ως προς το ποια ταινία έπρεπε να βρίσκεται με βεβαιότητα στην κορυφαία δεκάδα τους.
Οι ηθοποιοί στις καλύτερες και πιο δυναμικές στιγμές τους όπως τους διακρίναμε μέσα από τη σεζόν 2016-2017.
Ο Σάμιουελ Μπέκετ ήταν Ιρλανδός λογοτέχνης, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας.
Εντυπώσεις και προβληματισμοί από την εβδομάδα του Ευρωπαϊκού Βραβείου Θεάτρου που έγινε στη στη Ρώμη από τις 12 έως τις 17 Δεκεμβρίου.