Στον Μεξικανό αστρονόμο Γκιγιέρμο Άρο (Guillermo Haro) αφιερώνει η Google το σημερινό της (21 Μαρτίου) Doodle, με αφορμή την 105η επέτειο από τη γέννησή του.
Στις όχθες του Νείλου, αλλά και στο σκληρό πέτρινο τοπίο της ερήμου του Σινά, των αρχών του 20ού αιώνα, ταξιδεύει νοερά ο επισκέπτης της έκθεσης φωτογραφίας «Ο Fred Boissonnas στην Αίγυπτο», που φιλοξενείται στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς.
Μια δυναμική επανεκκίνηση για το σύγχρονο Χορό και την πόλη της Καλαμάτας στην 24η διοργάνωση του θεσμού με 14 παραγωγές, είκοσι ξένους δημιουργούς και την Λίντα Καπετανέα των Rootless Root στην καλλιτεχνική διεύθυνση.
Με αύρα David Lynch, από το Twin Peaks για συναυλία στην Αθήνα.
Ο τραγουδοποιός Ορέστης Ντάντος παρουσίασε τον καινούριο, τέταρτο στη σειρά, δίσκο του με τίτλο "Προσάναμμα", διηγούμενος ιστορίες για το κάθε τραγούδι και τα μουσικά του βιώματα.
Σε μια από τις παλαιότερες και πλουσιότερες βιβλιοθήκες της πρωτεύουσας, στη Γεννάδειο, φιλοξενείται η καινούργια δουλειά της εικαστικού Αλεξάνδρας Αθανασιάδη, με τίτλο «Έργα πέρα από τις γραφές του Καβάφη», εστιασμένη στην έννοια της γραφής και τον φορέα της, το βιβλίο.
Οι πρωταγωνιστές της νέας σκηνοθεσίας του Αρη Μπινιάρη για τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση επιλέγουν το soundtrack της παράστασης με ηλεκτρικές κιθάρες και ντραμς σε αφθονία από brit post rock έως american classic rock. Γιατί ο Διόνυσος δίνει συναυλία. Φωτογραφίες: Νικ Νάϊτ, Ελίνα Γιουνανλή
Μια μικρή Πινακοθήκη περιμένει τον επισκέπτη στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, φιλοξενώντας 160 έργα τέχνης ελλήνων καλλιτεχνών, επιλεγμένα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος, που αποτελούν μια επιτομή της ελληνικής ζωγραφικής του 19ου και του 20ού αιώνα, στις πλέον αναγνωρίσιμες –και αναγνωρισμένες– τάσεις της.
Ένα από τα πιο μεγάλα «μυαλά» της ανθρωπότητας, ο Βρετανός θεωρητικός φυσικός, κοσμολόγος, συγγραφέας και Διευθυντής Ερευνών στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, Στίβεν Χόκινγκ, άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα της Τετάρτης 14 Μαρτίου 2018, σε ηλικία 76 ετών, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο έργο - κληρονομιά για τις επόμενες γενιές.
«Το ταξίδι μιας οικογένειας μέσα από τις καλύτερες σκηνές των υποψήφιων ταινιών για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας». Κάπως έτσι oνομάζει η δημιουργός του "Don't call me Oscar" το συγκεκριμένο φωτογραφικό πρότζεκτ που δημιούργησε μαζί με τις κόρες της.
Επιλέγουμε δώδεκα παραγωγές που ολοκληρώνουν τον κύκλο τους την Κυριακή των Βαϊων, 1η Απριλίου και δεν πρέπει να χάσετε.
Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν το 2017, δείχνουν με πόσο διαφορετικό τρόπο αντιμετωπίζονται και παρουσιάζονται οι γυναίκες στην κινηματογραφική βιομηχανία.
«Θα το τολμούσες;» λέει με μεγάλα γράμματα μια αφίσα έξω από το κινηματογράφο Ολύμπιον, το κεντρικό σινεμά του Φεστιβάλ στην Θεσσαλονίκη. Είναι ένα από τα ερωτήματα που έθεσε στα πόστερ του που για δέκα μέρες τώρα είχαν τοποθετηθεί σε διάφορα σημεία της πόλης. Αυτό το ερώτημα μάλλον ζητούσε απάντηση μέσα από τις 160 ταινίες που είχε στο πρόγραμμα του.
Ξεκίνησε πριν πέντε χρόνια ως ένα παζάρι δίσκων για τους νοσταλγούς βινυλίου. Η δυναμική του όμως ήταν τέτοια που γρήγορα εξελίχθηκε σε ένα δημοφιλές φεστιβάλ αφιερωμένο πάντα στο βινύλιο που διαρκώς εμπλουτίζεται με περισσότερες δράσεις. Το φετινό εορταστικό 12ο Vinyl is Back θα γίνει το τριήμερο 16, 17, 18 Μαρτίου στο «Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου» με πολλές παράλληλες εκδηλώσεις και φυσικά όπως πάντα με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Με αυτή την αφορμή θυμόμαστε μερικά πολύ ενδιαφέροντα 21 trivia για το Vinyl is Back.
Αυτή η έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη Πορτραίτων, στο Λονδίνο, αποδεικνύει ότι ένα από τα πιο συναρπαστικά πράγματα που συνέβησαν στην Βικτωριανή τέχνη ήταν η φωτογραφία και η επαναστατική Julia Margaret Cameron υπήρξε η σημαντικότερη Βρετανίδα καλλιτέχνης της εποχής της.
Διατρανώνοντας την απόφασή τους να υπερασπιστούν με κάθε τρόπο το δικαίωμα της καλλιτεχνικής έκφρασης και το δικαίωμα της προάσπισης της εργασίας τους, οι εργαζόμενοι και συντελεστές της παράστασης «Jesus Christ Superstar» διοργανώνουν την Πέμπτη 1/3/2018, στις 18.00, έξω από το θέατρο «Ακροπόλ», συγκέντρωση διαμαρτυρίας, καλώντας την πολιτεία και τους κοινωνικούς φορείς της πόλης να αντισταθούν στη λογοκρισία που επιχειρείται να τους επιβληθεί, να πάψουν να παριστάνουν τον «Πόντιο Πιλάτο» και να δώσουν «μια ξεκάθαρη απάντηση πως ο φόβος δεν θα περάσει στην τέχνη».
Στον ευρύ χώρο της pop made in Greece πολλά συμβαίνουν. Άλλοι ταξιδεύουν στο εξωτερικό και παίζουν σε διεθνή ακροατήρια, άλλοι μένουν έξω αλλά δίνουν πάντα παρών και εδώ, άλλοι έχουν δυναμικά αλλάξει τον ήχο τους και εξελίσσονται συνεχώς, άλλοι ξαφνιάζουν με προτάσεις, άλλοι επιστρέφουν και κάνουν αίσθηση (γιατί ποτέ δεν περνούν απαρατήρητοι οι Xaxakes του Γιάννη Νάστα). Αυτά και άλλα συμβαίνουν στα πέντε φρέσκα κομμάτια που ακολουθούν.
Λίγες εκατοντάδες μέτρα από εκεί όπου τελούνταν τα λεγόμενα «Μικρά» ή «εν Άγραις Μυστήρια» στις όχθες του Ιλισού, τον ίδιο μάλιστα μήνα, τον Ανθεστηριώνα, που ταυτίζεται περίπου με τον δικό μας Φεβρουάριο, τα Ελευσίνια Μυστήρια, ακολουθώντας την αντίστροφη διαδρομή, «επιστρέφουν» στην πόλη που τα καθιέρωσε, την Αθήνα...
Όταν το προηγούμενο καλοκαίρι το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών άνοιξε για πρώτη φορά τους Κήπους του στη σύγχρονη εικαστική δημιουργία, πυροδοτώντας έναν ζωντανό διάλογο του εμβληματικού οργανισμού με την πόλη και τους πολίτες, ο πρόεδρός του Νίκος Θεοχαράκης είχε κάνει λόγο για το «πρώτο από τα πολλά βήματα» που το Μέγαρο προετοίμαζε προς αυτήν την κατεύθυνση.
Τρεις ηθοποιοί, ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, ο Γιώργος Παπαγεωργίου και ο Μιλτιάδης Φιορέντζης δοκιμάζουν αυτή τη χειμερινή περίοδο την πρώτη τους σκηνοθεσία και μιλούν για την εμπειρία να βλέπουν το θέατρο από μιαν απόσταση. Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου, Δομνίκη Μητροπούλου, Ελίνα Γιουνανλή
Μια συνολική (και όπως όλοι ελπίζουν οριστική) λύση στα προβλήματα του Θεατρικού Μουσείου δρομολογεί το Υπουργείο Πολιτισμού, ενώ την ίδια στιγμή καταγράφεται ένα ακόμη πλήγμα στον πολύπαθο οργανισμό.
Δέκα ημέρες πριν την πρεμιέρα του σπουδαίου έργου του Ευγένιου Ιονέσκο μπαίνουμε στην πρόβα της ανατρεπτικής προσέγγισης του Γιάννη Κακλέα και συνομιλούμε με τον ίδιο, το συνθέτη Σταύρο Γασπαράτο και τους ηθοποιούς Ιερώνυμο Καλετσάνο, Χριστίνα Μαξούρη, Λαέρτη Μαλκότση και Ελενα Τοπαλίδου για το πως ένα μνημείο σαρκασμού, μαύρου χιούμορ και παραλόγου γίνεται - χάρη στο θέατρο - αποδεκτό ως λογικό. Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Το τελευταίο σόλο του διάσημου Βρετανού χορευτή και χορογράφου ξεκινάει την παγκόσμια περιοδεία του από την Αθήνα με συμπαραγωγό τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Ο... ελληνικής καταγωγής «Xenos» στάθηκε καταλυτικός για το μέλλον του Ακραμ Καν στο Χορό ενώ λειτούργησε μέσα του σαν κραυγή αφύπνισης για το μέλλον των ανθρώπων στο σύγχρονο κόσμο. Φωτογραφίες: Ζαν Λουί Φερνάντεζ, Ανδρέας Σιμόπουλος
Οι πρωταγωνιστές της «Πενθεσίλειας» - Βίκυ Βολιώτη, Θάνος Τοκάκης, Αργύρης Ξάφης, Σύρμω Κεκέ, Άλκηστη Πουλοπούλου, Ηρώ Μπέζου, Κώστας Κορωναίος, Αινείας Τσαμάτης - και ο σκηνοθέτης της Παντελής Δεντάκης, μιλούν με τα ερωτικά λόγια της ρομαντικής τραγωδίας του Χάινριχ Φον Κλάιστ που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Φωτογραφίες: Ανδρέας Σιμόπουλος, Σταύρος Χαμπάκης
Μια έκθεση που επιχειρεί να καταγράψει την σύγχρονη ιστορία της τέχνης τη στιγμή που συμβαίνει, με τίτλο «Θεωρήματα: Παραγωγικά και αξιωματικά συστήματα», έκανε «ποδαρικό» για το 2018, με τα εγκαίνιά της το βράδυ της Πέμπτης 8 Φεβρουαρίου, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Η οικοδόμηση του Μπάγκειον ξεκινάει το 1890. Ο Χένρικ Ιψεν παραδίδει την «Εντα Γκάμπλερ» το 1890. Πως ένα ιστορικό κτήριο συναντά καρμικά ένα κλασικό κείμενο με την Αντζελα Μπρούσκου να το οργανώνει.
Το πρόγραμμα των 87 εκδηλώσεων, οι μετακλήσεις των σταρ, ο τονισμένος χαρακτήρας των χώρων, η έμφαση στις συμπαραγωγές και το πλεόνασμα στο ταμείο: Όλα όσα φέρνει μαζί του το φεστιβαλικό καλοκαίρι. Φωτογραφίες συνέντευξης τύπου: Εύη Φυλακτού
Κάθε φορά που ανεβαίνω Θεσσαλονίκη, το διαπιστώνω- είναι ο αέρας της πόλης που κάτι έχει και φέρνει, ανακατεύει και ταξιδεύει ιδέες. Μετά λέω (στον εαυτό μου) δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά που λες- ποιος αέρας;- οι άνθρωποι είναι, οι διαδρομές και οι ανησυχίες του καθένα, οι συναναστροφές, ίσως λίγο - επειδή μας αρέσει να το λέμε- και ο αέρας.
Μια ξεχωριστή έκθεση φιλοξενείται από τις 2 έως τις 11 Φεβρουαρίου στον υπόγειο χώρο της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Τι είπε ο σπουδαιότερος εν ζωή ηθοποιός κατά την επίσκεψη του στην Αθήνα ως προσκεκλημένος της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών, με αφορμή την τελευταία ταινία της καριέρας του «Αόρατη κλωστή». Φωτογραφία εξωφύλλου: Studio Panoulis
Οι στιγμές, τα γεγονότα και οι αριθμοί που έχουν χαρακτηρίσει τη θεατρική σκηνή την οποία ίδρυσε ο σκηνοθέτης Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος το 1997 και γιορτάζει τα 20ά της γενέθλια.
Εκατοντάδες χιλιάδες Tεκμήρια του Ελληνισμού μεταστεγάζονται στο νέο τους κτίριο, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Συνήθως πάει έτσι: Για όσους ξεκινάνε την καριέρα τους κάνοντας τον Έλβις, με το κοστούμι, τις κινήσεις και όλα τα σχετικά, η καταξίωση έρχεται με το δικό τους σόου στο Λας Βέγγας - που αν μη τι άλλο, πληρώνεται καλά. Σπάνια, κάτι πιο ξεχωριστό. Σίγουρα κανείς από τους γνωστούς «Elvis impersonators» δεν κέρδισε μέσα σε μια νύχτα έξι βραβεία Grammy. Τα κατάφερε ο φετινός θριαμβευτής. Ο Bruno Mars.
Από όποια άκρη κι αν πιάσεις το φιλμ «Αόρατη Κλωστή» («Phantom Thread») είναι το πλέον περιζήτητο της σεζόν. Εκτός της βαρυσήμαντης δήλωσης του πρωταγωνιστή του Ντάνιελ Ντέι Λιούις που δήλωσε ότι είναι η τελευταία φορά που εμφανίζεται στο σινεμά (κάνοντας τις πολυάριθμες θαυμάστριες του να φορέσουν… πλερέζες), το φιλμ σηματοδοτεί την επανένωση του ξεχωριστού σκηνοθέτη Πολ Τόμας Άντερσον με τον Λιούις σχεδόν μια δεκαετία μετά από το εμβληματικό «Θα χυθεί αίμα», ενώ και οι 6 οσκαρικές υποψηφιότητες μαρτυρούν ότι το φιλμ εκτός από φινέτσα διαθέτει και ακαταμάχητη γοητεία.
Το νησί της Κέρου, που βρίσκεται στις Κυκλάδες νότια της Νάξου, ήταν γνωστό μέχρι πρόσφατα για τα μοναδικά τελετουργικά δρώμενα που λάμβαναν χώρα εκεί πριν 4.500 χρόνια, με κύριο χαρακτηριστικό την εναπόθεση σπασμένων μαρμάρινων ειδωλίων.
Μια κουβαρίστρα με κόκκινο νήμα πρόσφεραν για καλωσόρισμα οι υπεύθυνοι του Γαλλικού Ινστιτούτου της Αθήνας σε όσους έφταναν στην οδό Σίνα, το μεσημέρι της Τρίτης, για να παρακολουθήσουν την παρουσίαση του προγράμματος των πολιτιστικών του δράσεων για το 2018. Ένα κόκκινο νήμα που θέλει να ενώσει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, ένα γραφιστικό στοιχείο που βρίσκεται στην καρδιά του φετινού προγράμματος, που είναι αφιερωμένο στα 111 χρόνια της παρουσίας του Ινστιτούτου στην Ελλάδα, με γενικό τίτλο «Μνήμη(ες) του μέλλοντος».
