Την συνεργασία του με το Μουσείο Μπενάκη επαναλαμβάνει και φέτος το Εθνικό Θέατρο, προσθέτοντας δύο καινούργιες παραστάσεις, στο Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης και στην Πινακοθήκη Γκίκα.
Μια εβδομάδα πριν την πρεμιέρα της σαιξπηρικής τραγωδίας στο θέατρο της Κηφισίας, ο Γεωργιανός σκηνοθέτης Λεβάν Τσουλάντζε και οι πρωταγωνιστές του Τάσος Ιορδανίδης, Ιωάννα Παππά και Πέμυ Ζούνη μιλούν για την προσπάθεια να απομακρύνουν τους ήρωες τους από το στερεότυπο. Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Kαι όμως έχουν σχέση. O Γιώργος Χατζηνάσιος με τους Black Sabbath, o Γιάννης Αγγελάκας με τον Ραχμάνιχοφ, ο Τζορτζ Θόρογκουντ με την Κάκια Μένδρη και τον Μπάχ. Έχουν έναν κοινό τόπο συνάντησης- κινηματογραφικό. Οι μουσικές τους ακούγονται στις ταινίες του Νίκου Νικολαϊδη. Του Νικολαϊδη των Κουρελιών (που) τραγουδάνε ακόμη, της Γλυκιάς Συμμορίας, του Singapore Sling, των βινυλίων, της μουσικής.
Εν όψει του μουσικού αφιερώματος «Ο Γκάτσος που αγάπησα» στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου η ηθοποιός – που συμπράττει με το Μανώλη Μητσιά - επιλέγει αποσπάσματα και στιγμές από εμβληματικά έργα του κορυφαίου ποιητή, ανάμεσα σε αυτά που θ' ακουστούν επί σκηνής.
Το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου ανοίγουν την πόρτα τους οι «Φαντασιακές εστίες» («Ιmagined Homes»), που αποτελούν το κεντρικό θέμα της 6ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, η οποία διοργανώνεται από το Κρατικό Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και έως τις 14 Ιανουαρίου 2018 θα φιλοξενήσει 96 καλλιτέχνες και ομάδες, που προέρχονται από 37 χώρες.
Η Δήμητρα Παπαδοπούλου "συναντά" τη διαχρονική ηρωϊδα του Δημήτρη Ψαθά στη σκηνή του Παλλάς σε μια μεγάλη παραγωγή που κάνει πρεμιέρα στις 11 Οκτωβρίου.
Με τρεις διαφορετικές εκθέσεις κεραμικής και στα τρία του κτίρια (Κεντρικό, Πειραιώς και Ισλαμικής Τέχνης) το Μουσείο Μπενάκη υποδέχεται το φθινόπωρο. Εκθέσεις έργων που κατορθώνουν να συνομιλούν μεταξύ τους, παρά τους αιώνες που τα χωρίζουν.
Δέκα ημέρες πριν την πρεμιέρα στο θέατρο της Βουκουρεστίου, η μικρή dream team – Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Αιμίλιος Χειλάκης, Νίκος Ψαρράς, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος και Προμηθέας Αλειφερόπουλος – μας ανοίγουν για πρώτη φορά την πρόβα τους και μας μιλούν για το νέο τους, μεγάλο στοίχημα. Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Συμπληρώνοντας 75 χρόνια λειτουργίας, το θέατρο που ίδρυσε ο Κάρολος Κουν παρουσιάζει φέτος ένα σύνολο 18 παραγωγών με αναφορά στην ιστορία του, στο ελληνικό έργο, στο αρχαίο δράμα και στο μουσικό θέατρο.
Περισσότερες από 200 εκδηλώσεις περιλαμβάνει το πρόγραμμα της καλλιτεχνικής περιόδου 2017-2018 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, που στην πλειοψηφία τους κινούνται στο χώρο της «κλασικής» μουσικής.
Σταρ του θεάτρου και του Χορού, διεθνείς συμπαραγωγές, παγκόσμιες πρεμιέρες, αντισυμβατικές αναγνώσεις, επιδραστικά φεστιβάλ: Όλα όσα δεν πρέπει να χάσουμε το χειμώνα στη Στέγη.
Μια εικόνα για την πρόσληψη του δυτικού μοντερνισμού από τους κινέζους καλλιτέχνες του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα θέλει να προσφέρει η έκθεση «Κινέζικη ζωγραφική xieyi» του Εθνικού Μουσείου Τέχνης της Κίνας, που εγκαινιάζεται σήμερα στο ΕΜΣΤ.
Θαυμαστά δείγματα των επιτευγμάτων της αρχαίας κινεζικής επιστήμης και τεχνολογίας φιλοξενούνται από τις 23 Σεπτεμβρίου στο Μουσείο Ηρακλειδών, στο Θησείο, σε μια παιγνιώδη και βιωματική παρουσίαση για μικρούς και μεγάλους.
Τρεις εβδομάδες πριν την πρεμιέρα της παράστασης στην Κεντρική Σκηνή του Νέου Κόσμου ο σκηνοθέτης της Δημήτρης Καραντζάς και οι πρωταγωνίστριες του Λυδία Φωτοπούλου, Εμιλυ Κολιανδρή, Γαλήνη Χατζηπασχάλη και Ευδοξία Ανδρουλιδάκη ανιχνεύουν τα όρια της αλμοδοβαρικής κωμωδίας. Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Παραμένοντας πιστή στη λογική του ρεπερτορίου η «Πόρτα» ανοίγει και φέτος με δέκα παραγωγές, έμφαση στη σκηνική μεταφορά βιβλίων και το παιδικό θέατρο. Φωτογραφία εξωφύλλου: Ελλη Πουπουλίδου
Με μότο της φετινής περιόδου τη λέξη «Ανεβαίνουμε», η πρώτη σκηνή της χώρας εξελίσσει τον παρεμβατικό της ρόλο στη θεατρική εκπαίδευση και παρουσιάζει ένα πλούσιο ρεπερτόριο 23 παραγωγών.
Από τον Οκτώβριο του 2017 μέχρι το Μάιο του 2018, ξεχωρίζουμε τις νέες εκείνες παραγωγές που θα βρεθούν στην κορυφή της θεατρικής μας ατζέντας.
Στην 19η περίοδο λειτουργίας της, η σκηνή της Τρικόρφων επιφυλάσσει επτά παραγωγές, μια περιοδεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και μια μεγάλη καμπάνια προσέλκυσης μελών στη φαρέτρα του.
Το Φεστιβάλ του Αναλογίου επιστρέφει κι αυτό το φθινόπωρο και οι δέκα προσκεκλημένοι συγγραφείς της φετινής διοργάνωσης – επτά Ελληνες και τρεις Σλοβάκοι – συστήνουν το έργο τους.
Την Αθήνα του Εθνικού Διχασμού μέσα από τη ματιά των γαλλικών στρατευμάτων που στάλθηκαν να πολεμήσουν σε ένα από τα δευτερεύοντα μέτωπα του Α' Παγκοσμίου πολέμου αναδεικνύει η φωτογραφική έκθεση «Αθήνα 1917: Με το βλέμμα της Στρατιάς της Ανατολής», που από τις 15 Σεπτεμβρίου φιλοξενείται στο Μουσείο Μπενάκη.
Γερό μπάσιμο του κινηματογραφικού φθινοπώρου με Μπίγκελοου, Λίμαν, Τομ Κρουζ, θρίλερ με άποψη («Έρχεται τη νύχτα») και γαλλικές κομεντί με τους «Πρώην» αλλά τα καλύτερα έρχονται αργότερα. Επιλέγουμε τις 5 ταινίες που περιμένουμε πώς και πώς να δούμε και μετράμε αντίστροφα μέχρι τις ημερομηνίες εξόδου τους...
Μπορεί η (ελληνογερμανική) documenta 14 να ολοκληρώνεται την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου στο Κάσελ, και μάλιστα με μια εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του δολοφονημένου από τους νεοναζί Παύλου Φύσσα, όμως το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, ο βασικός εταίρος της διοργάνωσης στην Αθήνα, συνεχίζει τη δράση του, τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων, με επόμενο σταθμό το... Πεκίνο.
Πολύ ψάξιμο δεν χρειάζεται για να πεις ποιο ήταν το τραγούδι του φετινού καλοκαιριού- όποιος δεν το έχει ακούσει, ενδιαφέρον θα ήταν να μας πεί πού είχε χαθεί τόσο καιρό.
Με αφορμή την επέτειο των 40 χρόνων από το θάνατο της μοναδικής Μαρίας Κάλλας, τιμάται η μνήμη της αξέχαστης Ελληνίδας, με εκδηλώσεις - αφιερώματα, που θα προσπαθήσουν να μας κάνουν να καταλάβουμε λιγάκι καλύτερα το φαινόμενο «Μαρία Κάλλας».
Μπαίνοντας στην τρίτη δεκαετία της καλλιτεχνικής ζωής του παρουσιάζει το νέο χειμερινό προγραμματισμό που αποτελείται από 17 παραγωγές – η μία εκτός της βασικής του στέγης.
Οι atenistas για μια ακόμη φορά εκπλήσσουν και απασχολούν την πόλη, αναδεικνύοντας πλευρές της κρυμμένης και ενίοτε χαμένης της γοητείας, μιας και το πρώτο Art Night που διοργανώνουν, ένας θεσμός που ήδη υπάρχει σε αρκετές χώρες, είναι προ των πυλών... Save the Date!
Ο Αιμίλιος Χειλάκης, η Αθηνά Μαξίμου και η Λένα Παπαληγούρα, οι τρεις πρωταγωνιστές τις «Ιφιγένειας εν Αυλίδι», ξεχωρίζουν τις πιο εμβληματικές φράσεις από την τραγωδία του Ευριπίδη, λίγο πριν την ολοκλήρωση της περιοδείας τους και το σταθμό τους στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.
Η αυλαία της νέας θεατρικής περιόδου ανοίγει μέσα από τα σίγουρα χαρτιά των παραστάσεων που σημείωσαν επιτυχία τον προηγούμενο χειμώνα.
Οι λιγοστές παραγωγές που περιόδευσαν, η πεσμένη κίνηση, οι περιοδείες που διακόπηκαν στα ξαφνικά και οι ελάχιστες που έκαναν ταμείο: Τι λένε οι θίασοι επιστρέφοντας στην Αθήνα.
Η σεζόν ξεκινάει δυναμικά στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων με ένα πλούσιο πρόγραμμα μέσα στον Σεπτέμβριο, που δεν πρόκειται να αφήσει κανέαν ασυγκινητο.
Εδώ είμαστε: Με τον Σεπτέμβρη των καλών προθέσεων, των ανοιχτών και κλειστών του ραντεβού, της πρώτης γεύσης συναυλιακής κίνησης της σεζόν. Και με μερικά χρωστούμενα από το καλοκαίρι. Εξηγώ αμέσως.
Οι βασικοί συντελεστές στην τελευταία σκηνοθεσία του κορυφαίου σκηνοθέτη, ανακαλούν αναμνήσεις και στιγμιότυπα από τη συνεργασία τους, απευθύνοντας ένα συγκινητικό αποχαιρετισμό και τιμώντας τη μνήμη του.
Ο μεγάλος Γάλλος φωτορεπόρτερ Μαρκ Ριμπού έμελλε να γίνει γνωστός ειδικά για την φωτογραφία του από το πόλεμο του Βιετνάμ «Το κορίτσι με το λουλούδι» η οποία αποτύπωνε με τον πιο απλό και άμεσο τρόπο το αντιπολεμικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί από μια μεγάλη μερίδα του κόσμου ενάντια στην εισβολή των Αμερικάνων στον πόλεμο του Βιετνάμ.
Ο μεγάλος Γάλλος φωτορεπόρτερ Μαρκ Ριμπού έμελλε να γίνει γνωστός ειδικά για την φωτογραφία του από το πόλεμο του Βιετνάμ «Το κορίτσι με το λουλούδι» η οποία αποτύπωνε με τον πιο απλό και άμεσο τρόπο το αντιπολεμικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί από μια μεγάλη μερίδα του κόσμου ενάντια στην εισβολή των Αμερικάνων στον πόλεμο του Βιετνάμ.
"Inject Art, Αυτή ήταν η φράση που εμφανίστηκε στο μυαλό μου όταν έδινα φάρμακα στους ασθενείς μου. Στη συνέχεια, μια ιδέα μου ήρθε εκείνη την εποχή. Γιατί δεν προσπαθώ να γεμίσω τις σύριγγες με χρώματα ... και να κάνω την τέχνη μου; Και έτσι έκανα." Ήταν τα λόγια της νοσοκόμας δημιουργού η οποία χρησιμοποίησε με έναν πιο δημιουργικό τρόπο τις σύριγγες της.
