Οι ταινίες της εβδομάδας

Οι πρεμιέρες της εβδομάδας 16 - 22/8 με μια ματιά.

Οι πρεμιέρες της εβδομάδας 9 - 15/8 με μια ματιά.

Οι πρεμιέρες της εβδομάδας 2 - 8/8 με μια ματιά.

Σε μια από τις πιο «μαζεμένες» κινηματογραφικές βδομάδες με μόλις 3 νέες και δύο παλιές ταινίες στο μενού, το σίκουελ του «Mamma mia» είναι αντάξιο της προ δεκαετίας ταινία, που τότε είχε σκηνοθετήσει η Φιλίντα Λόιντ, πατώντας στο ομότιτλο θεατρικό μιούζικαλ και τις ερμηνευτικές ικανότητες – καθώς και την υπέροχη φωνή- της Μέριλ Στριπ.

Οι πρεμιέρες της εβδομάδας 12 - 18 Ιουλίου με μια ματιά.

Οι πρεμιέρες της εβδομάδας 5-11 Ιουλίου με μια ματιά.

Οι πρεμιέρες της εβδομάδας με μια ματιά.

Το καλοκαίρι μπήκε δυνατά με μπλοκμπαστεριές, θρίλερ, κωμωδίες, ζέστες και… Μουντιάλ. Προκειμένου να μη χάσετε τον μπούσουλα μέσα σε όλα αυτά, σας παρουσιάζουμε το μέχρι στιγμής (ενδέχεται να υπάρξουν αλλαγές) προγραμματισμό των εταιρειών κινηματογραφικών διανομής ανά κατηγορίες ώστε να φτιάξετε τον δικό σας οδηγό σινε-επιβίωσης…

Ένα θρίλερ για γερά νεύρα είναι η «Διαδοχή» του πρωτοεμφανιζόμενου αμερικανού σκηνοθέτη Άρι Άστερ που ποντάρει στην εύθραυστη ψυχική υγεία της ηρωίδας (μια έντονη ερμηνεία από την Τόνι Κολέτ), τη γνωστή ρήση «αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα» και τον ρεαλιστική αφήγηση που πειραματίζεται με τα κλισέ του είδους. Αν είχε και ένα πιο πειστικό φινάλε θα μιλάγαμε για το θρίλερ της χρονιάς.

Πολλά ενδιαφέροντα φιλμ περιλαμβάνει η τρέχουσα κινηματογραφική βδομάδα, με το «Tully» να αποκτά την ευρηματική ελληνική επεξήγηση-συμπλήρωμα «Τα παιδιά είναι ευτυχία» (στοχεύοντας προφανώς σε ένα δυναμικό targer group: τις απελπισμένες μητέρες) και να έχει ως κράχτη, μια από τις πιο δημοφιλείς σταρ της εποχής.

Από τους πιο δημοφιλείς και αγαπητούς κινηματογραφικούς ήρωες στην ιστορία του Χόλιγουντ, ο Χαν Σόλο, ήταν οπωσδήποτε ένας βασικός λόγος για την παντοκρατορία του «Star Wars».

Μετά από τη σαρωτική εμφάνιση των τελευταίων «Εκδικητών» η Marvel βγάζει στην κινηματογραφική πιάτσα άλλον έναν υπερήρωα από τις αποθήκες της, μόνο που αυτός δεν έχει το Θεό του.

Στις 8 Μαίου ξεκινά το 71ο φεστιβάλ Καννών και ολοκληρώνεται στις 19 του ίδιου μήνα. Πενήντα χρόνια μετά τον Μάη του ’68 το διασημότερο κινηματογραφικό φεστιβάλ του κόσμου στρέφεται για πρώτη φορά με τέτοια ένταση στο παρελθόν του και αναζητά το νήμα που ενώνει το χτες με το σήμερα.

Την ώρα που το φιλμ «Εκδικητές: Ο πόλεμος της Αιωνιότητας» σαρώνει τις αίθουσες όλου του πλανήτη – και τις δικές μας καταγράφοντας ένα εντυπωσιακό άνοιγμα με 150.000 θεατές στις πρώτες μέρες κυκλοφορίας του- το νέο κινηματογραφικό μενού περιλαμβάνει 7 νέες ταινίες εκ των οποίων ξεχωρίζει το sci fi θρίλερ «Anon».

Μετά από λίγες βδομάδες με ελάχιστα πραγματικά σπουδαία φιλμ, που είχε ως συνέπεια να απέχει ο θεατής από την αίθουσα, ήρθε η ώρα των…. «Εκδικητών».

Μετά από τη γιορτινή κατάνυξη μπαίνουμε σε πιο χαλαρούς ρυθμούς όσον αφορά την ποιότητα των νέων ταινιών αλλά όχι και την ποσότητα καθώς επτά νέες ταινίες βγαίνουν στις αίθουσες. Δύσκολα όμως μπορούμε να ξεχωρίσουμε κάποια από αυτές.

Μπορεί να μην είναι απόλυτα ενταγμένες στο πνεύμα των ημερών οι νέες ταινίες, αλλά τούτη η κινηματογραφική βδομάδα που ξεκινάει από τη Μεγάλη Πέμπτη με το θεσπέσιο θρίλερ τρόμου «Ένα ήσυχο μέρος» - και τις υπόλοιπες ταινίες να «ανοίγουν» την Κυριακή του Πάσχα- είναι από τις πλέον ενδιαφέρουσες των τελευταίων μηνών.

Μπορεί το «Ready Player One», η φουτουριστική περιπέτεια του Στίβεν Σπίλμπεργκ να είναι η ταινία που θα δημιουργήσει ουρές από θεατές στις αίθουσες – και δικαίως αφού είναι ο ορισμός του καθαρού ψυχαγωγικού σινεμά – αλλά δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητες και 3-4 ακόμη ταινίες που χαρακτηρίζονται από τη στιβαρή και εμπνευσμένη ματιά των γυναικών που τις δημιούργησαν.

Σε μια γεμάτη - αλλά όχι και τόσο χορταστική- βδομάδα ένα τρυφερό, ανθρώπινο και γεμάτο εικαστικές αρετές road documentary ξεχωρίζει από όλες τις ταινίες μυθοπλασίας που το καταδιώκουν.

Τα Όσκαρ μονοπώλησαν τη ζωή μας τις τελευταίες βδομάδες και καθώς οι βασικές ταινίες ήταν είτε αισθηματικά δράματα με πολλές παραλλαγές είτε κοινωνικά δράματα δοσμένα πάνω στην αέναη μάχη του Καλού και του Κακού, οι Έλληνες διανομείς σωστά διέγνωσαν κι άλλαξαν τροπάριο.

Τα φετινά όσκαρ παρά τις αναμενόμενες, δίχως εκπλήξεις, βραβεύσεις θα μείνουν στην ιστορία για μερικούς ενδιαφέροντες λόγους. Κυρίως όμως για την υψηλή ποιότητα των περισσότερων ταινιών που προτάθηκαν.

Με κοινή αφετηρία- ένα τρομοκρατικό χτύπημα- αλλά εντελώς διαφορετική κατάληξη ο Φατίχ Ακίν και ο Κλιντ Ίστγουντ κλέβουν τα φώτα της δημοσιότητας για την τρέχουσα βδομάδα.

Το απόλυτο φαβορί των φετινών βραβείων Όσκαρ, «H Μορφή του Νερού» του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο έφτασε και στις δικές μας αίθουσες.

Με φόντο την ειδυλλιακή Βόρεια Ιταλία των 80ς το «Να με φωνάζεις με τ΄όνομα σου» του Λούκα Γκουαντανίνο (του υπέροχου «Είμαι ο έρωτας») αφηγείται το χρονικό ενός πρώτου, δυνατού και καθοριστικού έρωτα για τον 17χρονο Ελιο που στο πρόσωπο του 24χρονου Όλιβερ συναντά όλα αυτά που τον συγκινούν και τον σαγηνεύουν.

Πριν καν βγει στις αίθουσες η ταινία του Τάσου Μπουλμέτη «1968» έχει ανάψει (αδικαιολόγητα) τα οπαδικά πάθη. Η ταινία που είναι ένα docufiction γύρω από τον τελικό του Καλλιμάρμαρου που έχρισε την ΑΕΚ κυπελλούχο Ευρώπης απέναντι στους τσεχοσλοβάκους, τότε, της Σλάβια Πράγας φέρει τη χαρακτηριστική κινηματογραφική σφραγίδα του δημιουργού της «Πολίτικης κουζίνας»: νοσταλγία, ανθρωπιά, ρετρό αισθητική, χαρμολύπη.

Κι αφού έγιναν οι απαραίτητες προσθαφαιρέσεις, εκπλήξεις, ανατροπές, επιβεβαιώσεις και αδικίες (όσκαρ δίχως αδικίες απλώς δεν… υπάρχουν), το κρίσιμο ερώτημα είναι το εξής: Θα σαρώσει η «Μορφή του νερού» του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο τα βραβεία ή θα δεχτεί σοβαρά πλήγματα από τα τρία δυνατά αουτσάιντερ («Δουνκέρκη», «Τρεις πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι», «Αόρατη κλωστή») που ακολουθούν με 8, 7 και 6 αντιστοίχως υποψηφιότητες;

Σε άλλη μια χορταστική κινηματογραφική βδομάδα για όλα τα γούστα, τρεις πινακίδες κάνουν τη διαφορά.