Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου μετρά σχεδόν 4 δεκαετίες στο θέατρο το οποίο έχει υπηρετήσει μέσα από πολλές και διαφορετικές ιδιότητες. Επικεφαλής πολιτιστικών οργανισμών και ενώσεων, αλλά και μεταφραστής, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής από τα πρώτα βήματα της καριέρας του, έχει υπηρετήσει όλη σχεδόν τη γκάμα των ρόλων του ρεπερτορίου. Ο Γιάννης Βούρος μοιράζεται μαζί μας το άλμπουμ της καριέρας του και θυμάται ρόλους, φιλίες και συνεργασίες που την καθόρισαν.
Σκηνοθετεί το έργο της "Σ'εσάς που με ακούτε" που ανεβαίνει από τις 29 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Σημείο. Πρόσφατα εξέδωσε το βιβλίο "Στην Πόλη της Λούλας Αναγνωστάκη" (εκδόσεις Σοκόλη), αποτέλεσμα της διδακτορικής του σπουδής στο Winchester University πάνω στο έργο της σπουδαίας Ελληνίδας συγγραφέως. Ο Μάνος Καρατζογιάννης θυμάται και μιλά για τις καρμικές "συναντήσεις" του με τη Λούλα Αναγνωστάκη σε διάφορες στιγμές της ζωής του.
Ιδρυτικό μέλος και χορογράφος της ομάδας «ΖHTA». Βραβευμένη στο New Europe Festival της Πράγας. Διδάσκει στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης.
Θεωρεί τον κινηματογράφο "ζωοφόρο σύμπαν". Μετά από επτά μικρού μήκους ταινίες, δοκιμάζει τις δυνάμεις του στο θεατρικό στίβο που ο ίδιος αποκαλεί "μαραθώνιο" με το έργο "Άκουσε τα κύματα" της Σοφίας Ιόλης Μπούντα στο θέατρο Olvio.
Γύρισε στην Ελλάδα μετά από δύο χρόνια απουσίας στο Λονδίνο. Η διάσημη casting director Τζίνα Τζέι τον επέλεξε για το επικό σίριαλ των «Βοργίων». Τα πρώτα πράγματα που βάζει στη βαλίτσα του είναι ταινίες, τραγούδια και βιβλία.
Επίμονα αντισυμβατικός επιστρέφει στον Πειραιά για να “αναποδογυρίσει” τον πιο κλασικό Σαίξπηρ.
Ανήμερα μιας μεγάλης πανελλαδικής απεργίας, όπου η πόλη έξω έχει παραλύσει, ο ηθοποιός μοιράζεται όνειρα και φόβους με έδρα τη νέα του θεατρική στέγη, την «Κιβωτό» - εκεί που θέλει να χωρέσουν όλοι οι «καλοί».
Μια δισκογραφική πρόταση έρχεται στο μουσικό στερέωμα, ως «Τελευταίος Εαυτός» της στιχουργικής ποιητικής του Οδυσσέα Ιωάννου που πιάνει με λιτό και μη πομπώδη λόγο την ανάγκη των καιρών, ανάμεσα στο προσωπικό και το κοινωνικό, και παντρεύεται με έξοχο τρόπο το ίδιο λιτά, με μια κλασική, λαϊκής και έντεχνης πνοής, μουσική σύνθεση του Θέμη Καραμουρατίδη. Στην ερμηνεία των δέκα τρυφερών καταθέσεων, βρίσκουμε τη κατάλληλη φωνή, τη σημαντική εκφραστική δύναμη της Γιώτας Νέγκα που έχει εισέλθει σεμνά, ήσυχα και απλά στη δισκογραφία, δίνοντας ένα αποτέλεσμα καθημερινότητας, δίχως όμως τις μεταπτώσεις φόβου και απόγνωσης που κυριαρχούν. Αποτελεί δηλαδή το μουσικό αεράκι που αναζητούμε στα τραγούδια του σήμερα. Στο δίσκο υπάρχει συναισθηματισμός, μα δίχως δακρύβρεχτα μελό. Κυριαρχεί η ομορφιά, η στιβαρότητα και η σιγουριά των απλών και απέριττων στιγμών των ανθρώπων. Είναι λαϊκό με την ανερμήνευτη έννοια του όρου. Και επειδή «το τραγούδι είναι σοβαρή υπόθεση» όπως τόνισε ο Μίλτος Πασχαλίδης σαν φίλος που παρευρέθηκε στην παρουσίαση του δίσκου, θεωρώ ότι οι τρεις δημιουργοί γνωρίζουν το βάρος της και κατάφεραν να τη σηκώσουν επάξια. Η Γιώτα Νέγκα, ο Θέμης Καραμουρατίδης και ο Οδυσσέας Ιωάννου μιλούν στο Monopoli.gr για τον «Τελευταίο Εαυτό».
Παιδί του Λονδρέζικου School of Physical Theatre. Μέλος των Abovo από την πρώτη μέρα. Κρύβει μέσα της μια καταπιεσμένη μπαλαρίνα. Γι' αυτό και λατρεύει το σωματικό θέατρο.
Η ταινία «Μαγικός καθρέφτης» του Χρήστου Δήμα έχει κατακτήσει ήδη ένα ρεκόρ καθώς είναι το πρώτο τρισδιάστατο ελληνικό φιλμ που φτιάχτηκε ποτέ (παραγωγή Black Orange SA και συμπαραγωγή OTE TV). Η κωμωδία φαντασίας του σκηνοθέτη – ο οποίος μας έχει δώσει μια από τις πιο αγαπητές κωμωδίες των τελευταίων ετών («Η νήσος») - περιγράφει τις περιπέτειες ενός καταπιεσμένου παντρεμένου αρχαιολόγου (Μάκης Παπαδημητρίου) ο οποίος βρίσκει ένα μαγικό καθρέφτη που πραγματοποιεί κάθε ευχή. Όμως όλο και κάτι πάει στραβά στη ζωή του. Ο δημιουργός της ταινίας μάς αποκαλύπτει τα μυστικά αυτού του «Καθρέφτη»...
Και οι δυο τους στενοί συνεργάτες του Λευτέρη Βογιατζή, συναντώνται για πρώτη φορά μετά το θάνατο του και ανεβάζουν το «Κουκλόσπιτο» στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων.Φωτογραφίες: Κώστας Ορδόλης
Καλεσμένος στο σπίτι του όπου οι μουσικές αναφορές, τα βιβλία και τα έργα τέχνης αναπνέουν και ρέουν με φυσικότητα στο χώρο, ο Θάνος Μικρούτσικος, ένας από τους σπουδαιότερους εν ζωή συνθέτες του ελληνικού τραγουδιού και της μελοποιημένης ποίησης, με καλωσόρισε με απλότητα και σεμνότητα, ανάμεσα στις πρόβες του για την παράσταση «Ταξίδι στο Σταυρό του Νότου» σε έργα του Νίκου Καββαδία που παρουσιάζεται αυτή την εποχή στο Badminton.Με πολύ φυσικό τρόπο μετατόπισε την ωριαία αδιάλειπτη συζήτηση εκτός τυπικών δημοσιογραφικών ορίων προς μια, εφ’ όλης της ύλης, φιλική κουβέντα πάνω στον Καββαδία, στη τέχνη, το ταξίδι και τη ζωή. Μια συνάντηση που μου επιβεβαίωσε την βαθιά καλλιέργεια και την ανθρώπινη ευθύτητα του, θυμίζοντας μου ίσως μια φράση του Octavio Paz ότι στους μεγάλους καλλιτέχνες «η φωνή τους δεν είναι πια δική τους, αλλά ολονών».Συνέντευξη – επιμέλεια – φωτογραφίες: Χρήστος Σκυλλάκος
O μουσικός και συγγραφέας παραμυθιών παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Αθήνα το έργο "Τα Παπούτσια του Βαρύτονου" μια ευφάνταστη μουσικό-θεατρική παράσταση για μικρούς και μεγάλους. Λίγο πριν την πρεμιέρα στο θέατρο Olvio, o Δημήτρης Μπασλάμ μάς συστήνει τον "βαρύτονο" ήρωά του.
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κομνηνός μιλά στο monopoli.gr για την παράσταση "Αμήν" της Αλκυόνης Βάλσαρη και μας εξηγεί τη σχέση του με το θέατρο, τη σάτιρα και την στάση του απέναντι στην εκκλησία.
Ιδρυτής της ομάδας Elephas Tilensis - μαζί με την φιλόλογο και σκηνοθέτη Δέσποινα Αναστάσογλου. Βιβλιοφάγος – με την καλή έννοια. Θα γράψει δικό του θεατρικό έργο μόνο αν αισθανθεί την ανάγκη να το κάνει.
Μετά την επιτυχημένη καλοκαιρινή περιοδεία τους οι δύο σπουδαίοι τραγουδιστές - τραγουδοποιοί συνεχίζουν τις κοινές εμφανίσεις τους στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Ξεκινώντας από την ιδέα της «Παραγγελιάς», που τους έκανε να έρθουν πιο κοντά με τον κόσμο, ο Γιάννης Κότσιρας και ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, δυο μουσικοί με διαφορετικές αφετηρίες και διαφορετική ιδιοσυγκρασία, βρίσκουν μια ισορροπία μπρος σε ένα κοινό απαιτητικό που αποφασίζει και επιβάλλει αυτά που θέλει να ακούσει.Kειμενο-Φωτογραφίες: Χρήστος Σκυλλάκος
Μου έχει στείλει μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του στο μέιλ. Στο μέτωπο του γράφει με κραγιόν σε γαλλική slang: Ouoi? Σαν να λέμε «τι;», «σοβαρά;» ή κάτι τέτοιο.
Όταν γύριζε ο Tom Hooper το 2008 το «Λόγο του βασιλιά», διάβασε το σενάριο του «Danish Girl». «Ήταν το καλύτερο σενάριο που είχα διαβάσει ποτέ», λέει και συμπληρώνει: «Με συγκίνησε τόσο πολύ που έκλαψα 3 φορές. Και δεν είμαι καθόλου συναισθηματικός τύπος»...
Μόλις μερικούς μήνες μετά το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου που απέσπασε στα περσινά βραβεία για τον ρόλο του στην «Θεωρία των Πάντων» - όπου υποδύθηκε τον γνωστό φυσικό Στίβεν Χόκινγκ- ο Άγγλος ηθοποιός Έντι Ρέντμεϊν σε ηλικία μόλις 34 ετών, είναι για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά υποψήφιος στην ίδια κατηγορία με έναν ιδιαίτερα απαιτητικό ρόλο-πρόκληση και πάλι.
Ο σκηνοθέτης και ο μουσικός που επιμένουν να δημιουργούν από κοινού μια αντισυμβατική φόρμα δουλειάς για τα δεδομένα του ελληνικού θεάτρου.
Είναι η ομάδα των «Πυρ», είναι ζευγάρι στη ζωή και είναι συμπρωταγωνιστές στο βωβό υπερθέαμα της «Μισαλλοδοξίας» που παρουσιάζεται από τις 20 Ιανουαρίου στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών σε σκηνοθεσία της Ιώς Βουλγαράκη.
Μόλις έχει τελειώσει την πρόβα και σε περιμένει. Κοντοκουρεμένη με τα λευκά της μαλλιά και το πλατύ χαμόγελο που φέγγει φως μέχρι τα μάτια της. Είναι η πρώτη κουβέντα που της λες. «Όλοι νομίζετε ότι είμαι ένας χαρούμενος άνθρωπος – είμαι κι αυτό – αλλά κυρίως είμαι ένας λυπημένος άνθρωπος. Είναι βαριά η ψυχή μου μα κάθε τόσο βγαίνω στον αφρό και παίρνω ανάσες» σχολιάζει.
Γνήσιο παιδί της γενιάς του, δραστήριος, πολιτικοποιημένος, ανήσυχος έζησε τη νιότη του μέσα σε ρόλους και την ωριμότητα του μέσα σε επιλογές. Ο Γιώργος Κοτανίδης κοιτάζει 40 χρόνια πίσω - αν και απολύτως σημερινός - και φωτογραφίζει την πορεία του σε εννιά κάδρα.
«Νοτιάς» ονομάζεται η νέα ταινία του Τάσου Μπουλμέτη. Ο δημιουργός της «Πολίτικης κουζίνας» μιλάει στο Monopoli.gr και αναλύει τους λόγους που στο έργο αυτό έβαλε ακόμη περισσότερα πράγματα από την προσωπική του ιστορία και ζωή, με φόντο την Ελλάδα της Μεταπολίτευσης.
Στα ίχνη ζωής της κορυφαίας τραγωδού που “έφυγε” χθες, κληροδοτώντας το ελληνικό θέατρο με τις αναμνήσεις μιας σπουδαίας καριέρας.
Σπούδασε στο Λονδίνο όπου και έκανε τα πρώτα της βήματα στο θέατρο. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Blindspot. Φέτος, υπέγραψε το πρώτο θεατρικό της έργο. Νιώθει ευτυχία κοντά στα αγαπημένα της πρόσωπα.
Απόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και ιδρυτικό μέλλος της πολλά υποσχόμενης θεατρικής ομάδας Kursk. Θεωρεί ότι είναι αναπόφευκτο να γοητευτείς από το θέατρο αν μεγαλώνεις κοντά σε ανθρώπους που το αγαπάνε.
Η σημαντική σκηνοθέτις και ηθοποιός επιστρέφει με την εμβληματική παράσταση «Εγώ ο Θουκυδίδης ένας Αθηναίος» στο Θέατρο Σφενδόνη για 9 μόνο παραστάσεις.Το έργο αυτό, που πρωτοανέβηκε την άνοιξη του 2014 και προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στο θεατρόφιλο κοινό, βασίζεται σε μια επιλογή κειμένων από το έργο του Θουκυδίδη. Στη συνέχεια παρουσιάστηκε σε διάφορες πόλεις στην Ελλάδα για γυμνάσια και λύκεια -με την Υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση.Η Άννα Κοκκίνου, ως ένας άφυλος φουτουριστικός μάντης, καθηλωμένος σε ένα high-tech αμαξίδιο, ξεδιπλώνει την ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου που μοιάζει σαν να έρχεται από ένα ζοφερό μέλλον...
Πλησιάζοντας στις γιορτές επιχειρούμε να ξεχαστούμε λίγο απ' την καθημερινότητα και να θυμηθούμε εκείνα τα Χριστούγεννα που ήταν αθώα και ξέγνοιαστα για όλους μας. Και ποια είναι αυτά; μα φυσικά τα παιδικά! 15 γνωστοί ηθοποιοί γυρίζουν τον χρόνο πίσω και μοιράζονται μαζί μας αναμνήσεις από τα καλύτερα Χριστούγεννα της ζωής τους, χαρίζοντάς μας μία αγαπημένη τους χριστουγεννιάτικη φωτογραφία και απαντώντας στις εξής ερωτήσεις:1. Ποια ήταν τα καλύτερα Χριστούγεννα της ζωής σας;2. Θυμάστε με ποιο δώρο χαρήκατε περισσότερο;3. Τί θα ζητούσατε σήμερα από τον Αη-Βασίλη;
Στην πιο πολιτική και οργισμένη συνέντευξη της σχολιάζει την υποκρισία που επικρατεί γύρω από το σύμφωνο συμβίωσης, την Ευρώπη που εκφασίζεται και τις απροκάλυπτες μεταμορφώσεις της εξουσίας.
Τελειόφοιτος αρχιτέκτονας. Απόφοιτος της Δραματικής του Εθνικού. Εδώ και τρία χρόνια δουλεύει ασταμάτητα στο θέατρο. Αν έβαζε μια λεζάντα δίπλα στο όνομα του θα ήταν ο στίχος του «Midnight summer dream» των Stranglers «Woke up on a good day/and the world was wonderful/a midnight summer dream had me in its spell...».
Παιδί του θεάτρου Τέχνης. Εχει συμπληρώσει πάνω από 20 χρόνια δουλειάς στη σκηνή. Εχει πάψει να παίζει σε ανώδυνα έργα.
Ο Ελληνο-Ιρανός σκηνοθέτης και ηθοποιός πρόσθεσε στον θεατρικό χάρτη της Αθήνας ένα διαφορετικό είδος παιδικού και νεανικού θεάτρου, που χαρακτηρίζεται από έντονα πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα. Τόσο το «Μια γιορτή στου Νουριάν» όσο και το «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και Κλεομένης» αλλά και το πρόσφατο «Είστε και Φαίνεστε» που βασίζονται σε κείμενα του του Φόλκερ Λούντβιγκ βρήκαν τεράστια απήχηση στο κοινό.Ο Βασίλης Κουκαλάνι μάς εξηγεί τί είναι το χειραφετημένο παιδικό θέατρο που υπηρετεί μαζί με τη θεατρική ομάδα «Συντεχνία του Γέλιου».
Τρία χρόνια μετά την εμπορική επιτυχία του «ΑΝ», ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με μια νέα ταινία με τίτλο «Ένας άλλος κόσμος» σε συμπαραγωγή ΟΤΕ TV, ALPHA TV και AEGEAN.Λίγο πριν την πρεμιέρα της ταινίας, με την τριπλή ιδιότητα του σκηνοθέτη, σεναριογράφου και πρωταγωνιστή, μιλά για τη νέα του δουλειά που θα δούμε στους κινηματογράφους στις 17 Δεκεμβρίου.
Μαζί στη δουλειά και στη ζωή παρουσιάζουν την τρίτη τους συνεργασία στις «Ροές».
Η Νένα Μεντή ξεχωρίζει τους ρόλους -σταθμούς στην θεατρική πορεία της και μοιράζεται μαζί μας όμορφες αναμνήσεις.
