Τους πήρε 17 χρόνια, μετά την πρώτη τους συνεργασία, για να ανταμώσουν ξανά. Αυτή τη φορά τους ενώνει η αγάπη, ο φόβος, ο ρατσισμός, η προκατάληψη, θέματα που επεξεργάζονται ανεβάζοντας την αριστουργηματική ταινία του Ράινερ Φασμπίντερ «Ο φόβος τρώει τα σωθικά» για το Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης.Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Από τις 25 Ιανουαρίου θα βρίσκεται στη σκηνή του θεάτρου «Μουσούρη», στην πλατεία Καρύτση, ο Γιάννης Μπέζος, δίπλα στον Πέτρο Φιλιππίδη και τον Ορφέα Αυγουστίδη, ερμηνεύοντας τον ρόλο του Ντον, σ' ένα από τα πιο αγαπημένα και πολυπαιγμένα θεατρικά του Ντέιβιντ Μάμετ στις ελληνικές σκηνές: τον «Αμερικανικό βούβαλο».
Με αφορμή τον πρωταγωνιστικό ρόλο της στην κωμική όπερα "Ωραία Ελένη" του Offenbach που παρουσιάζεται στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, η μεσόφωνος Μαρισία Παπαλεξίου, μας μιλά για την εξέλιξη της όπερας στην Ελλάδα, αλλά και για τις προκλήσεις που την κάνουν να χάνει τον ύπνο της.
Πρωταγωνιστής της πολυδραστήριας ομάδας ΝΑΜΑ στη νέα της παραγωγή «Η δύναμη του σκότους» πάνω στο κλασικό έργο του Λέοντος Τολστόι, μιλάει για τη μετάβαση του σε δραματικούς ρόλους, τον τυχοδιωκτισμό που φέρει ως ηθοποιός, τις βεβαιότητες και τις απορίες του, τις λάμψεις και τα σκοτάδια του, τα τραγούδια του – γιατί, ναι, ο Γιώργος Παπαγεωργίου τραγουδάει κιόλας.Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Σχεδίαζαν αυτή τη σκηνική συνάντηση εδώ κι επτά χρόνια. Τελικά τα κατάφεραν αυτό το χειμώνα όπου συμπρωταγωνιστούν και αυτοσκηνοθετούνται στην κωμωδία της Μαρί Τζόουνς «Πέτρες στις τσέπες του» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Και φυσικά, γελάνε πολύ· πάρα πολύ. Μεταξύ τους.Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου
Ο πρόσφατος χιονιάς εμπόδισε την εκ του σύνεγγυς συνάντησή μας. Με τον σκηνοθέτη Αντώνη Αντύπα μιλήσαμε τηλεφωνικά. Η αφορμή ήταν η σκηνοθεσία που ετοιμάζει ήδη για την Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου με το έργο του Ευγένιου Ο'Νηλ «Πόθοι κάτω από τις λεύκες», παράσταση που κάνει πρεμιέρα στις 19 Ιανουαρίου.Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Η Ελένη Καραΐνδρου βρίσκεται σε δημιουργική έξαρση. Οι περισσότεροι την γνωρίζουμε από την ορχηστρική μουσική που επένδυσε αριστουργηματικά το ποιητικό σινεμά του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Παράλληλα τρέφει μια ιδιαίτερη αγάπη, ίσως και πιότερη για το Θέατρο. Φέτος είναι η χρονιά που θα παρουσιάσει το «Γλυκό πουλί της νιότης» του Tennessee Williams, ολοκλήρωσε μόλις τις συνθέσεις για το θεατρικό του Ευγένιου Ο’ Νηλ «Πόθοι κάτω από τις λεύκες» για το Εθνικό Θέατρο και δουλεύει μια συνεργασία για το Théâtre national de la Colline στο Παρίσι υπό τον τίτλο εργασίας «Το τραγούδι του πουλιού του αμφίβιου».Παράλληλα κυκλοφόρησε και η δισκογραφική της κατάθεση «DAVID», που το προσωπικό στοιχείο της μουσικής της ντύνει ένα ιδιόμορφο θεατρικό και ποιητικό κείμενο ενός άγνωστου Χιώτη ποιητή του 18ου αιώνα. Με αφορμή αυτή την τελευταία δουλειά της, που έχει αρκετό παρελθόν πίσω της, θα μου μιλήσει η ίδια. Αλλά εκεί είναι που η μεγάλη συνθέτης Ελένη Καραΐνδρου, προχωρά πέρα από την μουσική, σε φλέγοντα αισθητικά, κοινωνικά και ιστορικά ζητήματα.
Είδα τον Νίκο Πορτοκάλογλου, λίγα λεπτά πριν βγει στην σκηνή του Σταυρού του Νότου. Ήρεμος, έπινε ένα ποτό και ήταν πανέτοιμος να απαντήσει σε λίγες ερωτήσεις. Με μια νέα μπάντα, από τις πολλές που έχει χτίσει μέσα στα χρόνια και από την τεράστια δισκογραφία που τον έχει κάνει να αισθάνεται πλούσιος όπως μου είπε, τώρα κάνει μια επανεκκίνηση με πολυοργανίστες νέους μουσικούς, ρίχνοντας βάρος σε μια πλήρη αναδιοργάνωση των παλιών τραγουδιών του, κάνοντας τα να ακούγονται πιο φρέσκα και πιο δυναμικά, αφού η τρομπέτα, το μεταλλόφωνο, το βιολί, η γκάιντα, το γιουκαλίλι, προσδίδουν άλλη γοητεία όπως και ο ίδιος θέτει σε ότι πέρασε στον χρόνο. Παράλληλα, όμως δημιουργικός όπως πάντα, έρχεται μέσα στο 2017 με νέο δίσκο (που θα κυκλοφορήσει από τη Feelgood Records), προσπαθώντας να τοποθετηθεί προσωπικά, στο καθημερινό μας γίγνεσθαι.
Ξεκίνησε και ξεχώρισε ως ηθοποιός στην τότε Πειραματική Σκηνή του Στάθη Λιβαθινού, και τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί κυρίως στη σκηνοθεσία. Και όχι με εύκολα έργα. Αλλά με κείμενα απαιτητικά, είτε θεατρικά είτε λογοτεχνικά, με κείμενα που συνομιλούν με την ιστορία και αγγίζουν σημαντικές στιγμές της. Στη φετινή θεατρική σεζόν ο Δημήτρης Μυλωνάς υπογράφει όχι μία, αλλά τρεις σκηνοθεσίες. Οι δύο ήδη παρουσιάζονται. Οι «Τρεις αδελφές» του Τσέχωφ στο θέατρο Tempus Verum-Εν Αθήναις, στην οδό Ιάκχου 19 στο Γκάζι, αλλά και «Το ψωμί της Νινευί», ένα νεοελληνικό θεατρικό κείμενο των αδελφών Κούφαλη στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Για την ερχόμενη άνοιξη προγραμματίζει τη «Δίκη» του Κάφκα, στο Θέατρο της οδού Κυκλάδων. Για τις σκηνοθετικές του ματιές, για τη στροφή του στη σκηνοθεσία, για τα προσεχή του σχέδια, μιλήσαμε με τον Δημήτρη Μυλωνά.
Μετά από έξι χρόνια απουσίας στη Γερμανία όπου εργάστηκε σαν ηθοποιός αφηγείται το χρονικό της «απόδρασης» κι επιστρέφει στην αθηναϊκή σκηνή για να σκηνοθετήσει «Το στρίψιμο της βίδας».
Ποια είναι η βασική αφορμή για να γραφτεί κάθε βιβλίο; Πόσο συνομιλεί το κάθε νέο βιβλίο με ό,τι αναζητά σε όλα τα έργα του ο κάθε συγγραφέας; Υπάρχει ενιαία αναζήτηση, διαρκή ερωτήματα στο συνολικό έργο κάθε λογοτέχνη; Υπήρχε κάποια αφορμή, παλαιά ή πρόσφατη, που κέντρισε την τελική γραφή; Αυτά ή περίπου αυτά τα ερωτήματα θα απευθύνουμε σε Ελληνες συγγραφείς στη νέα στήλη που εγκαινιάζουμε στο monopoli.gr με τίτλο «Στην κουζίνα του συγγραφέα» και θα περιμένουμε να μας ταξιδέψει ο καθένας, μ' ένα μικρό προσωπικό του κείμενο, στις εμμονές του, στα όνειρά του, στις μνήμες του και να μας εξηγήσει κάτι παραπάνω απ' όσα έχει μοιραστεί στο αφήγημά του.
Μετά τον αναπάντεχο θάνατο του το βράδυ της Κυριακής, στα 53 του χρόνια, η στήλη παρουσιάζει ένα χρονικό θαρραλέων δηλώσεων του George Michael κατά την τελευταία 30ετία.
Απόφοιτη τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ. Ιδρυτικό μέλος της ομάδας «The 3rd person theatre group». Παίζει φλάουτο.Φωτογραφία εξωφύλλου: Κική Παπαδοπούλου
Η Αλεξάνδρα Παντελάκη ξεχωρίζει τους ρόλους - σταθμούς στην θεατρική πορεία της αλλά και στιγμές που την καθόρισαν μέσα στην Τέχνη.
Με αφορμή την επερχόμενη εμφάνισή τους στο Fuzz Live Music Club στις 23 Δεκεμβρίου, οι Sleepin Pillow, το πρωτοποριακό 6μελές psych-rock συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη, μιλούν στο Monopoli.Συνέντευξη στον Άγγελο Παπαπετρίδη
Με αφορμή τη νέα τους παράσταση «Απ' τα ψηλά στα χαμηλά – Ένας δολοφόνος στο Τόκυο» που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση μιλούν πρώτη φορά για τη συνεργασία τους - παρότι αυτή μετράει ήδη 16 χρόνια, διεθνείς διακρίσεις και πολλές κοινές αγωνίες.Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Μια από τις πιο ανερχόμενες μπάντες της ελληνικής ροκ σκηνής ανεβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορική σκηνή του Κυττάρου την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου. Στην πιο δημιουργική τους φάση, με ένα νέο άλμπουμ που παρουσιάζουν live για πρώτη φορά, έρχονται να επιβεβαιώσουν τη φήμη που συνοδεύει τις εκρηκτικές ζωντανές τους εμφανίσεις. Με αφορμή αυτό το live, οι KollektivA μιλούν στο monopoli.grΣυνέντευξη: Άγγελος Παπαπετρίδης
Περήφανη απόφοιτη της δραματικής σχολής του «Εμπρός». Ιδρυτικό μέλος της ομάδας Pequod. Θα της άρεσε η ιδέα να γίνει τραγουδίστρια σε πάλκο.Φωτογραφία εξωφύλλου: Γιώργος Βαλσαμής
Εγκατέλειψε τη σχολή της αρχιτεκτονικής για το Θέατρο Τέχνης. Σπούδασε σκηνοθεσία στο Brooklyn College στη Νέα Υόρκη. Το 2009 ίδρυσε την ομάδα Osmosis. Αυτή την εποχή πιστεύει πως του λείπει ένας έρωτας.Φωτογραφία εξωφύλλου: Μυρτώ Αποστολίδου
Το θρυλικό διήγημα "Πέδρο Καζάς", που γράφτηκε από τον Φώτη Κόντογλου στο Παρίσι το 1918 επιβάλλοντάς τον αμέσως στους λογοτεχνικούς κύκλους, παρουσιάζει η Ηωάννα Σπανού στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη. Η δημιουργος της παράστασης μάς μιλά για το έργο και τη διαδρομή που διήνυσε για να μετατρέψει το ποιητικό αυτό κείμενο σε θεατρικό μονόλογο.
Πληθωρικός από κάθε άποψη, είτε για την καλλιτεχνική είτε για την πολιτική του θέση, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης σχολιάζει κριτικά όλους τους χώρους εμπλοκής του: Την πολιτιστική παραγωγή, τη μουδιασμένη Αριστερά και την, υποδυόμενη ως αριστερή διακυβέρνηση.Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Ευτυχισμένη που κάνει επάγγελμα αυτό που αγαπά και αισιόδοξη για την εξέλιξη της όπερας στην Ελλάδα, η μέτζο σοπράνο Ιρένα Αθανασίου, μιλάει στο monopoli.gr με αφορμή το ρόλο της στην παράσταση "Trouble in Tahiti" που παρουσιάζεται στο Θέατρο Σημείο.
Με αφορμή την επέτειο των 180 χρόνων από την ίδρυση της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας μια ομάδα διακεκριμένων καλλιτεχνών συμπράττει στη δημιουργία της μουσικής παράστασης "Είμαστε από καλή γενιά" που παρουσιάζεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Ο Φωκάς Ευαγγελινός που υπογράφει τη σκηνοθεσία, μάς μιλά γι' αυτή την παράσταση και μάς εξηγεί το πώς μπορεί η ποίηση να "μιλήσει" στα σημερινά παιδιά.
Λίγο πριν κυκλοφορήσει ο νέος του δίσκος με τίτλο «Ομίχλη των καιρών», ο Θάνος Μικρούτσικος μάς παρουσιάζει τα 12 ολοκαίνουργα κομμάτια και μας συστήνει την ταλαντούχα ερμηνεύτρια Μαριάννα Πολυχρονίδη.
Η Ορχήστρα Δωματίου Johann Strauss Ensemble της Βιέννης ιδρύθηκε το 1985 από τους εξαιρετικούς μουσικούς της αυστριακής Ορχήστρας Μπρούκνερ και πολύ γρήγορα απέκτησε διεθνή φήμη με περιοδείες σε όλο τον κόσμο ερμηνεύοντας τις αγαπημένες μελωδίες της οικογένειας των Στράους. Από το 2003 διευθυντής της ορχήστρας είναι ο βιολονίστας Russel McGregor, ένας βιρτουόζος μουσικός που χάρη στο ιδιαίτερο στυλ και την προσωπικότητά του κέρδισε το κοινό και απογείωσε τη δημοτικότητα της ορχήστρας. Λίγο πριν έρθει στην Αθήνα για να μας μεταφέρει λίγη από την λάμψη της χριστουγεννιάτικης Βιέννης, ο Russel McGregor μάς μίλησε για την ορχήστρα, το πρόγραμμα που θα παρουσιάσει και μας εξήγησε γιατί οι παραστάσεις τους δεν θυμίζουν συμβατικές συναυλίες κλασικής μουσικής και γιατί είναι πάντα sold out!
Δημιουργικός και δραστήριος, ο γνωστός σκιοπαίκτης Ηλίας Καρελλάς μάς ταξιδεύει στο μαγικό κόσμο του θεάτρου σκιών, μέσα από τρεις διαφορετικές παραστάσεις που φιλοξενούνται στη Στέγη, το θέατρο Κάππα και το Μέγαρο Μουσικής.
Ηθοποιός, δάσκαλος και σκηνοθέτης των “αθόρυβων” επιτυχιών επιστρέφει με το «Μαύρο χιόνι» του αγαπημένου του Μπουλγκάγκωφ που τον βοηθάει να ξανακοιτάξει πίσω στο χρόνο και μέσα του.
Με αφορμή το ρόλο του στο έργο η "Κραυγή" του Τένεσι Ουίλιαμς, ο Αλέκος Συσσοβίτης μάς μιλά για τις δύο μεγάλες του αγάπες: το θέατρο και το Faust.
Ήταν συνεπέστατος και πανέτοιμος στο ραντεβού μας, δύο ώρες πριν ξεκινήσει η παράσταση που παίζει φέτος ο Νικήτας Τσακίρογλου στο θέατρο «Δημήτρης Χορν», δίπλα στον Γιάννη Φέρτη και την Κατερίνα Λέχου. Τίτλος της, «Από τη σιωπή ως την άνοιξη», ένα κείμενο του Λεωνίδα Προυσαλίδη, μια παράσταση που σκηνοθέτησε η Λίλλη Μελεμέ.
Ο Σπύρος Μιχαλόπουλος έχει συνδέσει την επαγγελματική του πορεία με τη γραφή. Πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών εργαζόταν ήδη ως δημοσιογράφος και ήταν οι επιδόσεις του στις εφημερίδες που του απένειμαν το βραβείο Μπότση για την ανάδειξη των θεμάτων Ισότητας των δύο φύλων, το 2006.
Από το 2011 είναι μέλος της ομάδας των 4Frontal. Αυτή τη στιγμή δουλεύει σε τέσσερις παραστάσεις. Στο μεταξύ, πρέπει να μάθει να παίζει έστω κι ένα τραγούδι στη φυσαρμόνικα.
Στην επέτειο 30 χρόνων δημιουργικής πορείας του θεάτρου Κεφαλληνίας οι σιδηρές κυρίες της ελληνικής σκηνής σμίγουν ξανά, για τρίτη φορά με αφορμή μια νέα προσέγγιση στις «Τρωάδες σήμερα».
Τον Ανδρέα Κωνσταντίνου, τον πέτυχα άνετο και κουλ να κυκλοφορεί μέσα στους χώρους του 57ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και αρχικά δεν κατάλαβα ότι είναι o ίδιος άνθρωπος που είχα «συναντήσει» ως ναυτικό στη «Μικρά Αγγλία» ή ως Τσιτσάνη στο «Ουζερί» του.
Με αφορμή το ρόλο του στο έργο "Βασίλειο της γης" του Τένεσσι Ουίλιαμς που παρουσιάζεται στο Θέατρο Οlvio, ο ανερχόμενος ηθοποιός Ανδροκλής Δεληολάνης μιλάει στο monopoli.gr για το θέατρο, το ιδανικό "βασίλειο" και τα εμπόδια που συναντούν οι νέοι καλλιτέχνες.
Μετά από έξι χρόνια αυτόνομης πορείας στο θέατρο, τους ενώνει ξανά ένα «Ψέμα» και μιλούν για τις αλήθειες και τα ψέματα που καθόρισαν τη σχέση τουςΦωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Με αφορμή τη βραβευμένη στις Κάννες στο τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα» για το σενάριο της, ταινία «The Stopover» των αδελφών Delphine και Muriel Coulin, που έκανε πρεμιέρα στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και θα την δούμε άμεσα στις αίθουσες από τις 17 Νοεμβρίου, βρήκα την ευκαιρία, να μιλήσω με μια κυρίαρχη, τα τελευταία χρόνια, ηθοποιό στην σύγχρονη ελληνική κινηματογραφία, την εκφραστικότατη και εντυπωσιακή Ariane Labed.
