Κριτική για την παράσταση "Αρίστος", βασισμένη στο μυθιστόρημα του Θωμά Κοροβίνη «Ο γύρος του θανάτου» που σκηνοθετεί ο Γιώργος Παπαγεωργίου στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.
Θετικές και αρνητικές σκέψεις για το έργο Ηeisenberg του Σάιμον Στήβενς που σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος στην Κεντρική Σκηνή του Θέατρου του Νέου Κόσμου
Τα Όσκαρ μονοπώλησαν τη ζωή μας τις τελευταίες βδομάδες και καθώς οι βασικές ταινίες ήταν είτε αισθηματικά δράματα με πολλές παραλλαγές είτε κοινωνικά δράματα δοσμένα πάνω στην αέναη μάχη του Καλού και του Κακού, οι Έλληνες διανομείς σωστά διέγνωσαν κι άλλαξαν τροπάριο.
Κριτική της παράστασης «Σούμαν» της Σοφίας Καψούρου που ανεβαίνει στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θέατρου σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβαννίδη και της παράστασης «Κλάρα Σούμαν - Τα χαρισματικά πρόσωπα μιας υπερμαριονέτας» της Μαρίας Γιαγιάνου που ανεβαίνει στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων σε σκηνοθεσία Μιλτιάδη Φιορέντζη.
Κριτική της παράστασης «Σούμαν» της Σοφίας Καψούρου που ανεβαίνει στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θέατρου σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβαννίδη και της παράστασης «Κλάρα Σούμαν - Τα χαρισματικά πρόσωπα μιας υπερμαριονέτας» της Μαρίας Γιαγιάνου που ανεβαίνει στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων σε σκηνοθεσία Μιλτιάδη Φιορέντζη.
Τα φετινά όσκαρ παρά τις αναμενόμενες, δίχως εκπλήξεις, βραβεύσεις θα μείνουν στην ιστορία για μερικούς ενδιαφέροντες λόγους. Κυρίως όμως για την υψηλή ποιότητα των περισσότερων ταινιών που προτάθηκαν.
Θετικές και αρνητικές σκέψεις για το έργο "Χελιδόνι" του Γκιλιέμ Κλούα που σκηνοθετεί η Ελένη Γκασούκα στο Μικρό Γκλορια.
Με την έξοδο στις ελληνικές αίθουσες του τρυφερού αλλά και τόσο αφοπλιστικού φιλμ της Γκρέτα Γκέργουικ «Ladybird» ολοκληρώνεται η οσκαρική λίστα με τις 9 ταινίες που θα κονταροχτυπηθούν για το βραβείο του «best film of the year».
Θετικές και αρνητικές σκέψεις για το έργο «Λυσσασμένη Γάτα» του Τεννεσί Ουίλιαμς, που παρουσιάζεται στο Θέατρο Θησείον, σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη.
Κριτική της παράστασης Το τραμ με το όνομα «Πόθος» του Τένεσι Ουίλιαμς, ανεβαίνει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά σε μετάφραση Αντώνη Γαλέου και σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
Με κοινή αφετηρία- ένα τρομοκρατικό χτύπημα- αλλά εντελώς διαφορετική κατάληξη ο Φατίχ Ακίν και ο Κλιντ Ίστγουντ κλέβουν τα φώτα της δημοσιότητας για την τρέχουσα βδομάδα.
Κριτική για το έργο "Πενθεσίλεια" του Χάινριχ Φον Κλάιστ που παρουσιάζεται στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση σε σκηνοθεσία του Παντελή Δεντάκη.
Κριτική για το έργο "Πενθεσίλεια" του Χάινριχ Φον Κλάιστ που παρουσιάζεται στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση σε σκηνοθεσία του Παντελή Δεντάκη.
Εντυπώσεις από το έργο Μπολιβάρ του Νίκου Εγγονόπουλου που παρουσιάζεται από την bijoux de kant στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Σκουρλέτη.
Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη στην πιο σημαντική «Οντισιόν» της μέχρι τώρα πορείας της, ανεβαίνει στη σκηνή του Άνοδος Live Stage και ξανασυστήνεται στο κοινό, μέσα από ένα μουσικό ταξίδι πίσω στον χρόνο...
Το απόλυτο φαβορί των φετινών βραβείων Όσκαρ, «H Μορφή του Νερού» του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο έφτασε και στις δικές μας αίθουσες.
Κριτική για το έργο "Καντίντ ή η Αισιοδοξία" του Βολταίρου που παρουσιάζεται στο Θέατρο Πόρτα σε διασκευή και σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου.
Κριτική της παράστασης Το τραμ με το όνομα «Πόθος» του Τένεσι Ουίλιαμς, ανεβαίνει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά σε μετάφραση Αντώνη Γαλέου και σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
Θετικές και αρνητικές σκέψεις για το έργο "Cabaret" που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη, στο Παλλάς.
Με φόντο την ειδυλλιακή Βόρεια Ιταλία των 80ς το «Να με φωνάζεις με τ΄όνομα σου» του Λούκα Γκουαντανίνο (του υπέροχου «Είμαι ο έρωτας») αφηγείται το χρονικό ενός πρώτου, δυνατού και καθοριστικού έρωτα για τον 17χρονο Ελιο που στο πρόσωπο του 24χρονου Όλιβερ συναντά όλα αυτά που τον συγκινούν και τον σαγηνεύουν.
Κριτική για το έργο "Καντίντ ή η Αισιοδοξία" του Βολταίρου που παρουσιάζεται στο Θέατρο Πόρτα σε διασκευή και σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου.
Η «Αόρατη Κλωστή» είναι η όγδοη ταινία του ξεχωριστού αμερικανού σκηνοθέτη Πολ Τόμας Άντερσον και δεύτερη στην οποία συνεργάζεται με τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις ύστερα από το «Θα χυθεί αίμα».
Κριτική για το έργο "Ο_Μισ@νθρωπος", μια διασκευή πάνω στο κλασσικό έργο του Μολιέρου, που παρουσιάζει η ομάδα 4frontal σε σκηνοθεσία του Σταύρου Γιαννουλάδη στο Θησείον, ένα θέατρο για τις Τέχνες.
Κριτική για το έργο Ρομπ/Rob του Ευθύμη Φιλίππου που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Καραντζάς στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Θετικές και αρνητικές σκέψεις για το έργο «Η αγάπη άργησε μια μέρα» της Λιλής Ζωγράφου, που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Ένκε Φεζολλάρι, στο Θέατρο Αργώ.
Πριν καν βγει στις αίθουσες η ταινία του Τάσου Μπουλμέτη «1968» έχει ανάψει (αδικαιολόγητα) τα οπαδικά πάθη. Η ταινία που είναι ένα docufiction γύρω από τον τελικό του Καλλιμάρμαρου που έχρισε την ΑΕΚ κυπελλούχο Ευρώπης απέναντι στους τσεχοσλοβάκους, τότε, της Σλάβια Πράγας φέρει τη χαρακτηριστική κινηματογραφική σφραγίδα του δημιουργού της «Πολίτικης κουζίνας»: νοσταλγία, ανθρωπιά, ρετρό αισθητική, χαρμολύπη.
Κριτική για το έργο "Το πεπρωμένο ονομάζεται Κλοτίλδη" του Τζοβάνι Γκουαρέσκι που παρουσιάζεται στο Bios Basement από τους Αμαλία Καβάλη και Γιάννη Σοφολόγη.
Κριτική για το έργο Ρομπ/Rob του Ευθύμη Φιλίππου που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Καραντζάς στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Κι αφού έγιναν οι απαραίτητες προσθαφαιρέσεις, εκπλήξεις, ανατροπές, επιβεβαιώσεις και αδικίες (όσκαρ δίχως αδικίες απλώς δεν… υπάρχουν), το κρίσιμο ερώτημα είναι το εξής: Θα σαρώσει η «Μορφή του νερού» του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο τα βραβεία ή θα δεχτεί σοβαρά πλήγματα από τα τρία δυνατά αουτσάιντερ («Δουνκέρκη», «Τρεις πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι», «Αόρατη κλωστή») που ακολουθούν με 8, 7 και 6 αντιστοίχως υποψηφιότητες;
Κριτική για το έργο "Το πεπρωμένο ονομάζεται Κλοτίλδη" του Τζοβάνι Γκουαρέσκι που παρουσιάζεται στο Bios Basement από τους Αμαλία Καβάλη και Γιάννη Σοφολόγη.
Σε άλλη μια χορταστική κινηματογραφική βδομάδα για όλα τα γούστα, τρεις πινακίδες κάνουν τη διαφορά.
Θετικές και αρνητικές σκέψεις για το έργο "Ο Γλάρος" του Τσέχοφ που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Γιάννη Χουβαρδά στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Η εποχή Τραμπ τον ευνοεί και ο μέγας παραμυθάς του Χόλιγουντ δεν αφήνει την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Κριτική της παράστασης «Οι Παραθεριστές» του Μαξίμ Γκόρκι που σκηνοθετεί η Μαρία Μαγκανάρη στην Εφηβική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.
Θετικές και αρνητικές σκέψεις για το έργο «Καινούργια σελίδα» του Νιλ Σάιμον, που παρουσιάζεται στο Θέατρο Γκλόρια Μικρό σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου.
Μια Τζέσικα Τσαστέιν να την πιείς στο ποτήρι - προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου- στο «Molly’s game» του σεναριογράφου και θεατρικού συγγραφέα Άαρον Σόρκιν που πραγματοποιεί εδώ το σκηνοθετικό ντεμπούτο του βασιζόμενος στην αληθινή ιστορία μιας γυναίκας που έπαιξε το παιχνίδι με τους δικούς της αδιαπραγμάτευτους όρους.
