Δεύτερο μέρος της τριλογίας που ο Romeo Castellucci εμπνεύστηκε από τη Θεία Κωμωδία, το «Καθαρτήριο» τοποθετείται σε ένα υπερρεαλιστικό σκηνικό το οποίο παραπέμπει υπαινικτικά στη μορφική αυστηρότητα που χαρακτηρίζει, σύμφωνα με τον Δάντη, τον ενδιάμεσο αυτόν τόπο αναμονής και μεταμόρφωσης. Υιοθετώντας κινηματογραφικές τεχνικές, η παράσταση κινείται στα όρια μεταξύ κυριολεξίας και μεταφοράς, πραγματικότητας και ονείρου. […]