Ο σκηνοθέτης Jonas Mekas παρέχει μια οικεία ματιά στην προσωπική του ζωή κατασκευάζοντας μια αφήγηση μεγάλου μήκους από πλάνα πάνω από 30 ετών από ιδιωτικές σπιτικές ταινίες.
Ο σκηνοθέτης Jonas Mekas παρέχει μια οικεία ματιά στην προσωπική του ζωή κατασκευάζοντας μια αφήγηση μεγάλου μήκους από πλάνα πάνω από 30 ετών από ιδιωτικές σπιτικές ταινίες.
Το ντοκιμαντέρ (διάρκειας 110’) επιχειρεί να καταγράψει την πορεία του μακροβιότερου ελληνικού ροκ συγκροτήματος, των Magic de Spell, μέσα από δεκάδες συνεντεύξεις και ανέκδοτο αρχειακό υλικό.
Μια ταινία ημερολόγιο που χωρίζεται σε τρία επεισόδια. Το πρώτο μέρος παρουσιάζει τον Γιόνας Μέκας ως μετανάστη στον 50ο αιώνα της Νέας Υόρκης, αφού άφησε την πατρίδα του τη Λιθουανία.
Ο τρόπος που θυμόμαστε την Ιστορία καθορίζεται από την πλευρά που τη ζήσαμε. Το προσφυγικό στην Ελλάδα, όπως και η «μάχη» για το όνομα της Μακεδονίας, υπήρξαν σημεία καμπής για μια κοινωνία που ταλαντεύεται ανάμεσα στον εκφασισμό της και την αλληλεγγύη.
Ηθικός πανικός, δαιμονοποίηση της οροθετικότητας, της σεξεργασίας και της εξάρτησης από ουσίες, καταναγκαστικές ιατρικές πράξεις: και όλα αυτά στην υπηρεσία ενός προεκλογικού show, οι εμπνευστές του οποίου έχουν ακόμη το θράσος να πρωταγωνιστούν στην δημόσια ζωή.
Ο ΑΓΩΝ, Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαιολογικής Ταινίας του Mεσογειακού Xώρου, δημιουργήθηκε με σκοπό την προβολή ταινιών με θέμα τη Μεσόγειο και με περιεχόμενο όχι μόνο καθαρά αρχαιολογικό, αλλά και πολιτιστικό (ιστορία, λαογραφία, ακόμη και τεχνολογία-βιομηχανική αρχαιολογία), και πραγματοποιείται ανά δύο χρόνια.
Τα ρεμπέτικα ή αλλιώς τα ελληνικά μπλουζ είναι μια μουσική που γεννήθηκε στους δρόμους, την εξορία και την προσφυγιά. Οι ρίζες της εντοπίζονται στην μαζική μετανάστευση των αρχών του 20ου αιώνα. Η Μ.Ζουρναζή ιχνηλατεί την διαδρομή της μουσικής αυτής, μέσα από την διαδρομή της γιαγιάς της: από τη Σμύρνη στην Τουρκία και το Σύδνεϋ της […]
Είναι σύνηθες στις κοινότητες των Ρομά τα παιδιά να εγκαταλείπουν το σχολείο στην ηλικία των 13 για να παντρευτούν. Αλλά αυτή δεν είναι η περίπτωση για τα παιδιά της πρώτης Ρομά ομάδας ρομποτικής, τα μέλη της οποίας κατάφεραν να ταξιδέψουν στις ΗΠΑ.
Η Ιπέκ είναι μέλος μια ομάδας ακτιβιστών που παλεύει να προστατεύσει τις γυναίκες στην Τουρκία από την κακοποίηση και τον φόνο, κλείνοντας τους βίαιους άντρες στη φυλακή. Καθώς οι γυναικοκτονίες πολλαπλασιάζονται εκθετικά και η τουρκική κοινωνία αρχίζει να αποσυντίθεται, η Ιπέκ και οι πελάτισσές της διακινδυνεύουν τα πάντα για την ελευθερία.
Το ντοκιμαντέρ ποταμός των Οκτάβιο Τζετίνο και Φερνάντο Σολάνας θεωρείται το μανιφέστο του «Νέου κινηματογράφου της Λατινικής Αμερικής».
Η Λάουρα Ρόβερι, επιζήσασα άγριας δολοφονικής επίθεσης από τον πρώην φίλο της, τραβάει την κουρτίνα στον σκοτεινό κόσμο της έμφυλης βίας στην Ιταλία και μεταμορφώνεται σ’ ένα ζωντανό παράδειγμα θάρρους. Στην Ιταλία μία γυναίκα δολοφονείται ανά τρεις ημέρες.
Ένα κράμα εκθαμβωτικών εικόνων και συναρπαστικής περιπέτειας με φόντο μια «απάτητη» βουνοκορφή της Αλάσκας.
Η K-pop συνεχίζεται στα VILLAGE CINEMAS! Με πέντε πλατινένια albums στην Κορέα και νούμερο ένα στα Japanese Oricon τσαρτς, οι SEVENTEEN παρουσιάζουν την πρώτη τους ταινία! Δυνατές live performances, συνεντεύξεις με τα μέλη του συγκροτήματος, αναδρομή στην ιστορία τους αλλά και το μέλλον όπως το οραματίζονται με τ@ CARATs, αυτή είναι η μοναδική ευκαιρία να […]
Το ντοκιμαντέρ καταγράφει το ταξίδι της καλλιτεχνικής ισότιμης συνεργασίας ατόμων με και χωρίς αναπηρία.
Το λυρικό ντοκιμαντέρ του Νίκου Ζιώγα αποτελεί έναν ύμνο για την Ήπειρο, τα μοιρολόγια της και τα πασχαλινά έθιμα όπως τα περιγράφουν αφοπλιστικά οι κάτοικοι του χωριού Γιρομέρι της Θεσπρωτίας.
H ταινία-ντοκιμαντέρ «Sotos, ζωγράφος… αειπράγμων», μία βιογραφία του Σώτου Ζαχαριάδη θα προβληθεί στον ιστορικό κινηματογράφο Studio New Star Art Cinema.
Ένα ντοκιμαντέρ του Σπύρου Τσιφτσή για τη ζωή και το έργο του σκηνοθέτη Θεόδωρου Τερζόπουλου, το οποίο έχει λάβει σημαντικές διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ.
Πίσω στην Τουρκία, ο Εμπουμπεκίρ και η Γκόνζα κατηγορούνται για τρομοκρατία. Μετά από τρία χρόνια καταδίωξης καταφέρνουν να δραπετεύσουν στην Ελλάδα. Είναι πλέον ελεύθεροι, αλλά πρέπει να μάθουν να ζουν με μια αβάσταχτη απώλεια… Ο Αχμέτ, που ήταν γιατρός, περνά τις μέρες του σε μια μυστική τοποθεσία μαζί με άλλους αυτοεξόριστους Τούρκους.
Ένα διαφορετικό ντοκιμαντέρ των Χρήστου Πασσαλή και Σύλλα Τζουμέρκα για τα δεινά που υπέστη η εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης.
Η καλλιτεχνική πορεία του εμβληματικού χορογράφου Μερς Κάνινγχαμ στη διάρκεια σχεδόν 3 δεκαετιών (1944- 1972).
Το ντοκιμαντέρ του Λεωνίδα Βαρδαρού υμνεί το σθένος και την αξιοπρέπεια κάποιων γυναικών που κυνηγήθηκαν ανελέητα λόγω των «πολιτικών φρονημάτων» τους.
Το 1979, ο ΟΗΕ αναγνωρίζει τη φυλή των Ρομά με το προγονικό της όνομα ROM. Μια δεκαετία αργότερα, η ταινία του Μενέλαου Καραμαγγιώλη χρησιμοποιεί για πρώτη φορά τον όρο ROM στην Ελλάδα και επιχειρεί να δώσει το στίγμα του λαού αυτού στην ευρωπαϊκή ήπειρο, ακολουθώντας τέσσερις διαφορετικές κατευθύνσεις που εκφράζονται στα πρόσωπα των τεσσάρων αφηγητών.
νας ερευνητής κάνει ανθρωπολογική έρευνα στο νησί Φούρνοι της Ικαρίας. Χωρίς ερωτηματολόγιο, όπως σε όλες τις ταινίες της Αλίντας Δημητρίου, παρακολουθεί τη ζωή τους, τις απασχολήσεις τους και τις καθημερινές κουβέντες τους.
Ολόκληρη η ζωή ενός μετανάστη, όπως την αφηγείται ο ίδιος μέσα από ένα δεματάκι από 120 καρτ-ποστάλ και φωτογραφίες, μετατρέπεται σε ντοκουμέντο ενός ολόκληρου εθνικού ξεριζωμού. Ο Αναστάσιος ξεκινάει από το Γύθειο το 1905, φτάνει στην Πάτρα και από εκεί με το υπερωκεάνιο ταξιδεύει στην Αμερική.
Στην υψηλότερη κορυφή της λοφοσειράς των Τουρκοβουνίων στην Αθήνα, τα πρώτα αυθαίρετα κτίσματα άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους στη δεκαετία του ᾽50, εποικισμένα από οικογένειες άστεγων εσωτερικών μεταναστών που αναζητούσαν ένα μέρος που θα μπορούσαν να αποκαλέσουν σπίτι.
Μορφωτικό ντοκιμαντέρ των Ροβήρου Μανθούλη, Φώτη Μεσθεναίου και Ηρακλή Παπαδάκη, γυρισμένο υπό την αρχαιολογική καθοδήγηση του Γιάννη Μηλιάδη, Διευθυντή του Μουσείου της Ακροπόλεως, ο οποίος είναι και αφηγητής.
Τα «Ρόδια του Ναγκόρνο-Καραμπάχ» είναι μία βαθιά αντιπολεμική ταινία πιο επίκαιρη από ποτέ, αφού επικεντρώνεται σε έναν άλλο πόλεμο, αυτόν της Αρμενίας με το Αζερμπαϊτζάν για τον έλεγχο του θύλακα στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Ένας πόλεμος που διήρκησε σχεδόν τέσσερις δεκαετίες με ανυπολόγιστο αριθμό νεκρών και από τις δύο πλευρές.
Tον Μάιο του 2020, κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown της χώρας και για δύο μήνες, σ’ ένα γηροκομείο στον Άγιο Στέφανο, βόρεια της Αθήνας, το προσωπικό και οι φιλοξενούμενοι, έζησαν έναν επιπρόσθετο εγκλεισμό, αφού σφράγισαν την μονάδα για προληπτικούς λόγους.
Ενα περίπτερο εφημερίδων στο Παρίσι. Η Alexandra, η σκηνοθέτιδα, είναι κόρη, εγγονή και δισέγγονη εφημεριδοπωλών, και ήρθε να βοηθήσει τη μητέρα της. Όπως σε ένα παλιό παιδικό όνειρο, παίζει την καταστηματάρχη. Από αυτό το παράθυρο στο δρόμο, κινηματογραφεί τα παρασκήνια του επαγγέλματος και την καθημερινή παρέλαση των πελατών.
Βραβείο της ΠΕΚΚ στο πρόσφατο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης για το εξαίσιο φιλμ του Άρη Χατζηστεφάνου.
Μια ταινία για τον χρόνο, τη μνήμη, τη νοσταλγία. Μια ταινία για τη γοητεία της αρχαιολογίας και της ανασκαφής, μέσα από το post mortem πορτρέτο του αρχαιολόγου Γιάννη Σακελλαράκη.
Το ντοκιμαντέρ με τίτλο "Η βοή του κόσμου" σε σκηνοθεσία του Πέτρου Σεβαστίκογλου από 17 Μαρτίου στους κινηματογράφους.
Αργυρή Αρκτος και βραβείο κοινού στο φεστιβάλ Βερολίνου για το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ της Μαρία Σπετ που προτείνει μια διαφορετική μέθοδο διδασκαλίας.
Έπειτα από δύο χρόνια πανδημίας με την αλλαγή που έφερε στην έννοια του χρόνου, στρέψαμε τον καθρέφτη προς τον εαυτό, ζήσαμε ζωές φανταστικές κλεισμένοι σε σπίτια μέσα σε μια ψηφιακή πραγματικότητα, καταναλώνοντας δισεκατομμύρια πλαστικές μάσκες, ζήσαμε ένα καλοκαίρι με τις υψηλότερες θερμοκρασίες της τελευταίας εικοσαετίας, είδαμε τα δάση να καίγονται και τις βροχές να καταστρέφουν. […]
Από την σκηνοθέτρια Τζένιφερ Πίντομ του «Mountain» ένα νέο ντοκιμαντέρ που υμνεί τη δύναμη και την ομορφιά της φύσης.