Αυτό το ερώτημα θέτει η νέα σκηνοθεσία της Νατάσας Τριανταφύλλη για το Φεστιβάλ Αθηνών με μια θεατρική έρευνα για τη μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια που δόθηκε ποτέ στην κατεστραμμένη μεταπολεμική Ελλάδα.
Αυτό το ερώτημα θέτει η νέα σκηνοθεσία της Νατάσας Τριανταφύλλη για το Φεστιβάλ Αθηνών με μια θεατρική έρευνα για τη μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια που δόθηκε ποτέ στην κατεστραμμένη μεταπολεμική Ελλάδα.
Μια σύνοψη των θετικών και αρνητικών σημείων για το έργο «Ρωμαίος και Ιουλιέττα» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά που ανεβαίνει στο Εθνικό Θέατρο.
Ο φετινός κύκλος των δραματοποιημένων αναλογίων «Παραβάσεις» του ΚΠΙΣΝ αναθέτει σε πέντε νέους δημιουργούς να ερευνήσουν τον κωμικό Σαίξπηρ και την σύνδεση του με τα σύγχρονα έμφυλα στερεότυπα.
Με την εμβληματική σαιξπηρική κωμωδία «Αγάπης αγώνας άγονος», σε σκηνοθεσία Άρη Μπαλή και διασκευή Έκτορα Λυγίζου, ξεκινούν, φέτος, οι Παραβάσεις, το Θεατρικό Αναλόγιο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στον Φάρο.
Μια σύνοψη των θετικών και αρνητικών σημείων για την παράσταση «Ο άνθρωπος από το Παντόλσκ» σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή που ανεβαίνει στο Εθνικό Θέατρο.
Μετά το σαρωτικό πέρασμα των «Παιχτών» ξανασμίγουν θεατρικά σε κάτι πιο προσωπικό: Ο Γιώργος Κουτλής σκηνοθετεί το πρώτο θεατρικό του Βασίλη Μαγουλιώτη, «Talk show».
Εντυπώσεις από το αριστουργηματικό θεατρικό έργο του Σάμιουελ Μπέκετ με τίτλο «Το Τέλος του παιχνιδιού», που παρουσιάζεται στο Σύγχρονο Θέατρο, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα.
Το νέο εγχείρημα του Δημήτρη Τάρλοου στο θέατρο Πορεία δημιουργεί ένα νέο κείμενο (με την υπογραφή του Στρατή Πασχάλη) βασισμένο σε εμβληματικά ποιήματα Ελλήνων δημιουργών. Δέκα ηθοποιοί τα ζωντανεύουν ευρηματικά επί σκηνής. Κι ένας προς έναν εντοπίζουν το ποίημα που τους (συγ)κινεί περισσότερο.
Μια τραγωδία «σιωπηλή», γραμμένη στα ιταλικά από τον ποιητή των «Ωδών», βρίσκει για πρώτη φορά μετά από 200 χρόνια τον δρόμο της για τη σκηνή του Θεάτρου της Μικρής Επιδαύρου, χάρη στη μετάφρασή της στα ελληνικά από τον Δημήτρη Αρβανιτάκη και τη σκηνική της απόδοση από τη Νατάσα Τριανταφύλλη.
Σχεδόν για δύο αιώνες οι "Δαναΐδες" περιμένουν πίσω από το πέπλο τους την στιγμή που θα καταφέρουν να ακουστεί ο λόγος τους και η φωνή τους πάνω στη σκηνή.
Τα λόγια του Τσέχωφ προς την ουτοπία, όπως τα επιλέγουν οι ηθοποιοί της παράστασης που ανεβαίνει στη Στέγη
Ο Δημήτρης Ξανθόπουλος ανεβάζει τις Τρεις Αδερφές (1901) του Άντον Τσέχωφ στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης.
Οι εννέα πρωταγωνιστές της φάρσας «Το σώσε» που κάνει πρεμιέρα στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση μοιράζονται πραγματικές γκάφες που έχουν κάνει στο θέατρο.
Οι δέκα Ελληνες πρωταγωνιστές στην αναμενόμενη μεταφορά των «Δαιμονισμένων» για τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση διακρίνουν την πιο επιτακτική, για την εποχή μας, αλήθεια που διατυπώνεται στο αριστούργημα του Ντοστογιέφσκι - όπως το προσεγγίζει ο σκηνοθέτης Κονσταντίν Μπογκομόλοφ. Φωτογραφίες Ιωάννα Χατζηανδρέου, Χρήστος Σαρρής, Σταύρος Χαμπάκης
Δέκα ημέρες πριν βγουν στο φως της Αρχαίας Επιδαύρου οι «Βάκχες» του Εκτορα Λυγίζου και μιας εκλεκτής επταμελούς ομάδας ηθοποιών αποκαλύπτονται μέσα σ' ένα υπόγειο προβών στην πλατεία Αμερικής. Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Τελειόφοιτος αρχιτέκτονας. Απόφοιτος της Δραματικής του Εθνικού. Εδώ και τρία χρόνια δουλεύει ασταμάτητα στο θέατρο. Αν έβαζε μια λεζάντα δίπλα στο όνομα του θα ήταν ο στίχος του «Midnight summer dream» των Stranglers «Woke up on a good day/and the world was wonderful/a midnight summer dream had me in its spell...».