Αυτό, εδώ, είναι το θέμα. Το μέγεθος του έργου, θαυμαστό μα και φοβιστικό. Πώς να πλησιάσεις κάτι τόσο (εξ ορισμού) "επικό" και α) να σταθείς αντάξιος του, χωρίς όμως β) να αποθαρρύνεις το ευρύτερο κοινό σου; Το πρώτο 6ωρο ανέβασμα της παράστασης στο Φεστιβάλ Αθηνών ήταν μια -τολμώ να το πω- εμπειρία ζωής. Γιατί είναι όντως... Ε-Π-Ο-Σ η Ιλιάδα αυτή, δια χειρός Στάθη Λιβαθινού. Ένα τεράστιο στοίχημα που υλοποιείται αψεγάδιαστα και μεταφέρει την ουσία και (ναι) την αφάνταστη κλίμακα της Ιλιάδας χωρίς -πάρα πολύ σημαντικό- να καταπονεί τον θεατή, παρά τη μεγάλη διάρκεια του.Από τον Μανώλη ΒαμβούνηΠηγή: www.gkoultoura.gr
11.01.2014