Η Ορέστεια του Αισχύλου ξεκινάει το ταξίδι της στις 8 & 9 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Ο Γιάννης Χουβαρδάς, με μια εξαιρετική ομάδα ηθοποιών και καλλιτεχνικών συντελεστών, δημιουργεί μια παράσταση για τις απαρχές και το μέλλον της ανθρώπινης βίας.
Ήταν -είναι δηλαδή ακόμα- μια απ' τις τέσσερις - πέντε καλύτερες παραστάσεις που είδα φέτος. Και απ' τις ακόμα λιγότερες που με συγκίνησαν τόσο. Η... αρχαία «Γκόλφω» του Σπυρίδωνος Περεσιάδη, όπως την έκανε καινούργια _ και καθόλου ειρωνικά, με την έκφραση της πιάτσας, δεν το λέω, το λέω με την ουσιαστική έννοια _, χωρίς να τη βιάσει και να της πετάξει έξω τα μάτια, ο Νίκος Καραθάνος. Για το Εθνικό, στο «Κοτοπούλη». Θα γράψω αναλυτικότερα. Αλλά θέλω εδώ, εν είδει ανθολογίου, έστω κι αν τα λόγια αδυνατούν να περιγράψουν την ομορφιά τους και μπορεί και να την καταστρέφουν, να φυλάξω δυο στιγμές της. Για μένα πολύτιμες. Που μ' έκαναν κα κλάψω με λυγμούς. Και δεν ήμουν ο μόνος...Γράφει ο Γιώργος Δ.Κ. Σαρηγιάννης
