guest editors

Σκέφτομαι την Κίμωλο, ιδίως το πρωί, που περπατάω μέσα στη ζέστη ή περιμένω (πάλι μέσα στη ζέστη) τα λεωφορεία 203, 204, 054, 732, 209 στο κέντρο της πόλης. Εγώ σκέφτομαι την Κίμωλο, αυτή την μικροσκοπική γη από καλοκαίρι και αλάτι.

Με πήρε Κυριακή πρωί στο τηλέφωνο. Ακουγόταν αναστατωμένη. Τόσο που έκανα μερικά λεπτά να καταλάβω τι ακριβώς μου έλεγε. Ίσως έφταιγε ότι ήμουν ακόμη στον πρωινό καφέ. Ίσως έφταιγε ότι ήταν ακατανόητο αυτό που τελικά άκουσα. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν η συγγραφέας και σκηνοθέτις Έλενα Πέγκα και μέχρι πριν λίγες μέρες καλλιτεχνική διευθύντρια του οργανισμού «Καλαμάτα – Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2021». Υπό τη διεύθυνση της οποίας, η Καλαμάτα, μαζί με τη Ρόδο και την Ελευσίνα, προκρίθηκε για την επόμενη φάση του θεσμού.

Είναι κρίμα να ’χεις την ΙΔΑΝΙΚΗ Άννα Καρένινα που ’ναι η Μαρία Ναυπλιώτου, είναι κρίμα να κάνει μια συναρπαστική ερμηνεία -ίσως την καλύτερη στην καριέρα της-, με δεξιοτεχνικά μελετημένο, ιλιγγιώδες κρεσέντο, είναι κρίμα να ’χεις έναν Καρένιν σαν τον Λάζαρο Γεωργακόπουλο, είναι κρίμα να ’χεις κι άλλους καλούς ηθοποιούς, όπως την Μυρτώ Αλικάκη, τον Μελέτη Ηλία, την Κωνσταντίνα Τάκαλου, την Ευδοκία Ρουμελιώτη... που προσπαθούν να πράξουν το καλύτερο και να κάνεις μια τόσο μέτρια παράσταση όπως, κατά τη γνώμη μου, είναι η «Άννα Καρένινα» του Πέτρου Ζούλια στο Εθνικό -στο «Κοτοπούλη».

...ή πιο σωστά «Ο Πατέρας του Αυγούστου Στρίντμπεργκ» κατά Γρηγόρη Χατζάκη.Πηγή: Gkoultoura.gr

Με βρίσκει η βροχή καθώς κατεβαίνω κάτι σκαλάκια, στο κέντρο της Αθήνας. Η ομπρέλα ξεχασμένη, παπούτσια ανεπίκαιρα, δυστυχώς οι βροχές του Μάρτη κρατούν πολύ. Περιμένω κάτω από κάτι, που λειτουργεί σαν υπόστεγο. Κρατάω σημειώσεις με μολύβι χειλιών.

Ένα ηλιόλουστο πρωινό στο πιο όμορφο σημείο της πόλης μιλάμε με το Γιώργο για τη διαφορετικότητα αλλά και τη τέχνη της μαγειρικής.Ένα νέο και δημιουργικό άτομο από τη Θεσσαλονίκη, ο Γιώργος Ευγενειάδης είναι κάθε άλλο παρά ένας συνηθισμένος μάγειρας! Η μαγειρική για τον ίδιο είναι τρόπος ζωής αλλά και ένα χρήσιμο μέσο διδασκαλίας· όντας λοιπόν τεχνολόγος τροφίμων και εκπαιδευτής της υγιεινής των τροφίμων, διδάσκει σε άτομα με ειδικές μαθησιακές ανάγκες τη σχετική επιστήμη.

Σε ένα αριστοτεχνικα φωτισμενο σκηνικό ναρκοπεδιο, τρεις Καναδοι στρατιώτες συμπληρώνουν με τις υποκειμενικες μαρτυρίες τους ένα εντυπωσιακα στημένο αφηγηματικο παζλ για τα τραυματικα γεγονότα μιας βδομάδας στο στρατόπεδο τους στο Αφγανιστάν.Πηγή: Gkoultoura.gr

Ένα μικρό, υπερρεαλιστικό δέντρο, που κατά 80% παραπέμπει σε Χριστούγεννα, είναι κοντά στο τζάμι του μπαλκονιού. Φροντίζω να φωτίζεται κάθε βράδυ. Όλος ο δρόμος, τα βράδια, "κραυγάζει" την ύπαρξή του μέσα από αυτό το "ανάβω-σβήνω" των φώτων. Όλη μας η εικαστική κατάθεση, αγορασμένη από το "Τζάμπο". Φιλολάου και Εμπεδοκλέους. Σήμερα, Κυριακή, ανοιχτά...

Διάβασα, με κάποια απορία, σε δελτίο Τύπου του ΚΘΒΕ ότι «μετά από δύο δεκαετίες, η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης επιστρέφει στις αίθουσες του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, στο πλαίσιο μιας νέας συνεργασίας που ξεκινά.

Ωραία δεν τη βγάλαμε παρεούλα την περσινή σεζόν;Έτσι και φέτος, η αγαπημένη σας (και μακράν πιο δημοφιλής του blog) feature επιστρέφει: κάθε μήνα ψάχνουμε στα άδυτα των δελτίων τύπου και των παρουσιάσεων, για να σας βρούμε τις 20 πιο ελπιδοφόρες και ενδιαφέρουσες ή ψαγμένες προτάσεις της θεατρικής σεζόν.Ήδη από τον Οκτώβριο, πριν καλά καλά ανοίξουν οι περισσότερες σκηνές, επικρατεί ήδη πανικός. Αυτές είναι οι 20 παραστάσεις από όσες κάνουν πρεμιέρα τον Οκτώβρη που εμείς επιλέγουμε να βάλουμε στην ατζέντα μας!

Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή που μιλάμε είναι 21 χρόνων. Πριν έξι χρόνια, στα 15 της, ίσως να πέρασε από τον νου της η κακή σκέψη ότι η τελεία μπαίνει άγαρμπα δίπλα σ' αυτό το εφηβικό 15. Εκεί, στην ακινησία του μαγνητικού τομογράφου. Στα σκοτάδια των γιατρών. Στο παράθυρο του μικρού δωμάτιου, που έδειχνε συνεχώς τον ίδιο ορίζοντα.

Μια μπομπονιέρα με μια πλαστική, μπλε άγκυρα. Από τα βαφτίσια του Ανδρέα, τον Ιούνιο. Πρωί Σαββάτου με βροχή και χαλάζι, κάπου στην ορεινή αρκαδία. Μα χαλάζι τον Ιούνιο;

Περνάμε δύσκολες ώρες στην Ελλάδα, από κάθε άποψη, αλλά το πιo επίφοβο απ' όλα, είναι η βεβαιότητα με την οποία υποστηρίζουν όλοι την «αλήθεια» τους, και η ευκολία με την οποία αποκαλούν τους «άλλους» προδότες.Πηγή: Αthens Bike City

Εντάξει. Ο τίτλος-σιδηρόδρομος «Μια μέρα, όπως κάθε μέρα κλπ κλπ» -μ' αυτό το ανελλήνιστο κλείσιμο «Ή Η ανουσιότητα του να ζεις»...- ήταν «για να κάνουμε εντύπωση άλλη μια φορά», και «για να προκαλέσουμε και πάλι», και «για να συζητηθούμε». Όπερ και εγένετο.

Τα δύο -σχεδόν άγνωστα- μονόπρακτα του Παντελή Πρεβελάκη, το Τρελό Αίμα και η Δεύτερη Εντολή, αποτέλεσαν τον κορμό της ιδιαίτερης παράστασης που ετοίμασε η Άντζελα Μπρούσκου για το Θέατρο Τέχνης. Μέσα ή ανάμεσα σε αυτά μπλέκονται μικρές θεατρικές ιστορίες του Γιάννη Κοντραφούρη, κείμενα από την Εκκλησία, ποιήματα, συνεντεύξεις δημιουργώντας μια παράσταση ιδιότυπη, έντεχνα παράλογη, φροντισμένη στην απαιτητικότητά της.

Είναι ύπουλη η νύχτα. Μπερδεύει. Αλλοιώνει. Αλλά παράγει και θαύματα. Από τον Μανώλη Βαμβούνη Πηγή: Gkoultoura.gr

Όπα! Μετά την Big Day Πίντερ και πριν την Big Day Μπουλγκάκοφ, την προσεχή (συννεφιασμένη άραγε;) Κυριακή, ιδού κι η Big Day Τσιτσάνης στο ΚουΘουΒουΕεεεε... Μ' αφορμή την παράσταση «Σερσέ λα φαμ. Οι γυναίκες στα τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη» που 'χει ανεβάσει εκεί η Σοφία Σπυράτου, θα κάνουν ντου, βρε πονηρή.Από τον Γιώργο Δ.Κ. ΣαρηγιάννηΠηγή: Το Τέταρτο Κουδούνι

Βωβή ταινία με ηλεκτρονική μουσική… γίνεται; Οι Silent Move εξηγούν την ιδιαίτερη «συνταγή» τους, μιλώντας για τη συνεργασία τους ως ντουέτο. Ο Βασίλης Τζαβάρας και ο Γιάννης Παξεβάνης, εραστές του βωβού κινηματογράφου και μουσικοί στο επάγγελμα, είπαν να «συστεγάσουν» τις δύο μεγάλες τους αγάπες κάτω από τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών στο διήμερο In Mute Festival που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 12 και την Κυριακή 13 Οκτωβρίου. Κεντρικό θέμα του, ο διάλογος της σύγχρονης μουσικής έκφρασης με το βωβό σινεμά. Οι Silent Move επιλέγουν να ντύσουν μουσικά την ταινία του Epstein, "Η Πτώση του Οίκου των Άσερ" από το ομώνυμο διήγημα του Edgar Allan Poe, ενώ αναρωτιούνται τι άραγε θα έκανε ο σκηνοθέτης στη θέση τους…Πηγή: adartes107.gr

Μυστήριο, δράμα, αλησμόνητα πάθη και ανεξέλεγκτα συναισθήματα είναι οι βασικοί συντελεστές μιας νέας κινηματογραφικής «φωνής»... Το παράθυρο της ιδιαιτερότητας άνοιξε και τα βραβεία έπεσαν «βροχή»...

Έκρηξη... η ατμόσφαιρα αποκτά σωματίδια μεθυστικής ζάλης, εφηβικής τρέλας, γλυκιάς παράνοιας... κραυγές και χειροκροτήματα... Η εντυπωσιακή Λάνα ντελ Ρέι επί σκηνής Terravibe με αποκαλυπτικό τιρκουάζ φόρεμα, λάγνο βλέμμα, και... τσιγάρο!

Το μεγαλόπνοο σχέδιο του Rethink Athens, που οργάνωσε η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση και το οποίο αποβλέπει στην ανάπλαση της Αθήνας με βασικό άξονα την Πανεπιστημίου θεμελιώνει το έδαφος για δραστικές αλλαγές στον πολεοδομικό και συγκοινωνιακό χάρτη της πόλης.

Τι μπορεί άραγε να ανακαλύψει κανείς στην υπόγεια διάβαση που συνδέει το Πάντειο με την Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών; Το θέαμα σκοτεινό, μακρινό αλλά και τόσο αληθινό...

Ο άνεμος του υλισμού χτυπά ιδεολογίες και βαθιά χαραγμένες αρχές και πιστεύω... Συμφωνείτε; Είναι πλέον όλα τόσο επιφανειακά όσο θέλουμε να λέμε πως είναι; Το να είσαι άνεργος σημαίνει πως είσαι ηθικός; Η ανηθικότητα συνάδει με την ευημερία στον εμπορευματοποιημένο κόσμο;

«Ένα βήμα μπροστά»... σχέδιο με πρωταγωνιστές την αναβίωση μιας πόλης με μεγάλο πολιτιστικό παρελθόν, τον ανέμελο αλλά και ζωντανό περίπατο με φόντο το υγιές πράσινο και τα αξιοπρόσεχτα κτήρια, την βελτίωση των κλιματικών συνθηκών, αλλά και την μείωση των κοινωνικών αναταραχών... το όραμα του διεθνώς γνωστού ολλανδικού γραφείου OKRA, που κέρδισε το πρώτο βραβείο του διαγωνισμού Rethink Athens που οργάνωσε η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση.