Το κομμάτι ήταν η πρώτη του σόλο επιτυχία που έφτανε στην πρώτη θέση.
Το άλμπουμ έκανε τις περισσότερες πωλήσεις όλων των εποχών από γυναίκα καλλιτέχνιδα με πωλήσεις άνω των 30 εκατομμυρίων αντιτύπων.
Η πρώτη house επιτυχία από τη Μ.Βρετανία οδηγήθηκε σε αγωγή, μιας και η μουσική έμοιαζε έντονα με ηχογραφήσεις άλλων.
Το συγκρότημα έμεινε στην κορυφή για τρεις εβδομάδες.
Το κομμάτι είναι μια αναφορά στην κλασσική ταινία της Audrey Hepburn του 1960, με το ίδιο όνομα.
Ήταν η 12η κυκλοφορία single του συγκροτήματος. Το κομμάτι το οποίο βρέθηκε επίσης στην 3η θέση στην Αμερική, προερχόταν από το άλμπουμ “Rattle And Hum”.
Το κομμάτι έφτασε επίσης στην 6η θέση του singles chart στη Μ.Βρετανία.
Το τραγούδι ανέβηκε στην πρώτη θέση για 5 εβδομάδες. Προερχόταν από την πρώτη ταινία με τον Elvis Presley με το ίδιο όνομα και ήταν μία διασκευή του κομματιού “Aura Lee”, που γράφτηκε το 1861. [iframe width=”560″ height=”315″ src=”https://www.youtube.com/embed/5byUykVm5q0″ frameborder=”0″ allowfullscreen ]
Το “True Blue” την έφερε για 3η φορά στην κορυφή της Μ.Βρετανίας. Ο τίτλος ερχόταν από μία αγαπημένη έκφραση του τότε άντρα της Sean Penn και ήταν μία αφιέρωση σε αυτόν.
To τραγούδι γράφτηκε και ερμηνεύτηκε από τον Noel Gallagher των Oasis.
Ήταν το δεύτερο του No.1 σόλο στην Αμερική, το οποίο βρέθηκε επίσης στην τρίτη θέση στη Μ.Βρετανία.
Tο κομμάτι είχε γραφτεί από τον Kurt Weill σε στίχους του Bertold Brecht για το μουσικό δράμα “Die Dreigroschenoper” (στα Αγγλικά “The Threepenny Opera”). Kέρδισε βραβείο Grammy για το Τραγούδι της Χρονιάς το 1960.
Το κομμάτι παρέμεινε στην κορυφή για 10 εβδομάδες. Ήταν η μεγαλύτερη παραμονή στην κορυφή από το “Singing The Blues” του Guy Mitchell.
Το κομμάτι γράφτηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Σεούλ το 1988.
Οι Bee Gees έγιναν το μοναδικό γκρουπ που είχαν ένα single στην κορυφή του βρετανικού chart σε κάθε μία από τις τρεις δεκαετίες 60’s, 70’s, 80’s. Ήταν το 5ο τους αλλά τελευταίο Νο.1 single.
Ήταν το πρώτο μουσικό video που προβλήθηκε στο MTV στη Νότια Αμερική.
Ήταν το πρώτο Νορβηγικό γκρουπ που έφτανε στην πρώτη θέση στην Αμερική.
Ήταν το δεύτερο No.1 hit του ντουέτου και έμεινε στην κορυφή για τρεις εβδομάδες. Το κομμάτι χρησιμοποιήθηκε σε ένα ιαπωνικό διαφημιστικό για τις κασέτες Maxell, με διαφορετικούς στίχους.
Η μελωδία από το Hawaii Five-O χρησιμοποιήθηκε επανειλημμένα μέσα στο single, το οποίο επίσης περιείχε τα “Lets Twist Again”, “Lets Dance”, “Great Balls of Fire” και “The Twist”.
Έμεινε στην κορυφή για δύο εβδομάδες. Ήταν η 6η του φορά στην κορυφή του αμερικανικού singles chart.
Ήταν το single με το οποίο η μπάντα από το Sheffield έκανε ντεμπούτο.
Το κομμάτι έμεινε στην κορυφή για δύο εβδομάδες. Στα τέλη του 1987 κυκλοφόρησε ένα μουσικό βίντεο για το “Bad”, σκηνοθετημένο από τον Martin Scorsese και συμπρωταγωνιστή του Jackson τον, τότε όχι γνωστό ακόμα, Wesley Snipes.
Επιπλέον, την ίδια μέρα η Streisand ξεκίνησε μία παραμονή τριών εβδομάδων στην πρώτη θέση του βρετανικού singles chart με ένα κομμάτι γραμμένο από τους Bee Gees, το “Woman In Love”, το μοναδικό single της τραγουδίστριας που βρέθηκε στην πρώτη θέση στη Μ.Βρετανία.
Το κομμάτι βρέθηκε στην πρώτη θέση και στη Μ.Βρετανία.
Ήταν το πρώτο γκρουπ από την Ισπανία που έφτανε στην πρώτη θέση, και το πρώτο γυναικείο ντουέτο επίσης. Το “Yes Sir, I Can Boogie” είναι ένα από τα 30 singles όλων των εποχών που έχουν πουλήσει από 10 εκατομμύρια και πάνω αντίτυπα σε όλο τον κόσμο.
Το κομμάτι γράφτηκε από τους Bee Gees.
Ήταν η τρίτη αλλά τελευταία κατάκτηση της πρώτης θέσης.
Ήταν το 18ο single του καλλιτέχνη που βρισκόταν στην πρώτη θέση. Στο αντίστοιχο βρετανικό chart βρέθηκε στη δεύτερη θέση.
Το κομμάτι προερχόταν από το άλμπουμ “Achtung Baby”. Αποτελούσε βιτρίνα για μία persona που επινόησε ο Bono, την οποία ονόμασε “The Fly”.
Ήταν η 5η και τελευταία φορά στην πρώτη θέση της Αμερικής για το γκρουπ. Στη Μ.Βρετανία το συγκεκριμένο single δεν είχε την ίδια επιτυχία φτάνοντας μέχρι τη θέση No.40.
Το κομμάτι έφτασε μέχρι την 6η θέση στη Μ.Βρετανία το επόμενο έτος.
Το κομμάτι έμεινε στην κορυφή των charts για πέντε εβδομάδες. Είχε γραφτεί αρχικά για την τότε κοπέλα του Elle Macpherson, αλλά κατέληξε ως αφιέρωση στην μέλλουσα γυναίκα του, Christie Brinkley (και οι δύο κοπέλες ήταν διάσημα μοντέλα των 80’s).
