Το κύκνειο άσμα του μεγάλου Ρώσου δραματουργού, το χρονικό του τέλους μιας ολόκληρης εποχής, κωμωδία κι όχι τραγωδία, να μερικά κλισέ που συνοδεύουν τον Βυσσινόκηπο, δράμα σε τέσσερις πράξεις του Τσέχωφ.
Το 1909, ο Ferenc Molnár, αστός εβραϊκής καταγωγής, γεννημένος στην Ουγγαρία, γράφει το Λίλιομ. Το έργο, ανεβαίνει στη Βουδαπέστη και σημειώνει μεγάλη αποτυχία. Ο δημιουργός του θα πρέπει να περιμένει για την αναγνώριση μέχρι το 1921, που το έργο ανεβαίνει στο Μπρόντγουεϊ. Το 1939 ο Όρσον Γουέλες κρατά τον ομώνυμο ρόλο σε ραδιοφωνική εκδοχή. Τελικά, το έργο εδραιώνεται μέσα από τη διασκευή του στο μιούζικαλ Carousel το 1944 από τους Richard Charles Rodgers και Oscar Hammerstein.Από την Αγγελική Ξυνού
Η Ζέτα Μακρυπούλια είναι μια γυναίκα τρελά παθιασμένη και αποφασισμένη να πάρει αυτό που θέλει, η οποία μπαίνει σαν χείμαρρος στην ζωή του Γρηγόρη Βαλτινού. Αυτά συμβαίνουν στην κωμωδία «Ήρθες και θα μείνεις» της Ρενέ Τέιλορ και του συζύγου της Τζόζεφ Μπολόνια, που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Βαλτινού στο Θέατρο Ιλίσια.
Αυτή είναι η ουσία την οποία βλέπει ο «εικονοκλάστης» σκηνοθέτης Θάνος Παπακωνσταντίνου στο κλασσικό έργο του Σαίξπηρ. Μια ακολουθία από φόνους που καταστρέφουν ένα βασίλειο, ένας εκδικητικός κύκλος που μέχρι το τέλος προφτάνει τους ίδιους τους δολοφόνους.Από τον Μανώλη ΒαμβούνηΠηγή: Gkoultoura.gr
Άννα Κουτσαφτίκη και η Νίκη Αναστασίου είναι δύο απίστευτες γόησσες που ταιριάζουν πολύ στο ύφος και τη γλυκιά γοητεία της σκληρής αλλά ταυτοχρόνως και τόσο «υποδόρια» τρυφερής ιστορίας των "Βρωμοθήλυκων", που έχει να κάνει με την κυνική θεώρηση της κοινωνίας.Από την Ειρήνη ΑϊβαλιώτουΠηγή: www.catisart.gr
Κάτι φοβερό έχει συμβεί. Κάτι τραγικό, κάτι ανείπωτο, κάτι μη αναστρέψιμο. Κάτι από αυτά που αλλάζουν ζωές, που καταστρέφουν ζωές. Κάτι από αυτά που οριοθετούν το «πριν από αυτό το κάτι» από το «μετά από αυτό το κάτι».Από τον Μανώλη ΒαμβούνηΠηγή: Gkoultoura.gr
Η πιο μοιραία και φονική από όλες τις γυναίκες της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, η Μήδεια, σε μια από τις πιο μεταμοντέρνες εκδοχές στο έργο του Δημήτρη Δημητριάδη "Ο Πολιτισμός: μια κοσμική τραγωδία". Η παράσταση ανεβαίνει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης σε σκηνοθεσία του Γιάννη Σκουρλέτη.
Το έργο «Μια γιορτή στου Νουριάν» του Γερμανού συγγραφέα Φόλκερ Λούντβιγκ, που παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Πορεία είναι μια από τις καλύτερες παιδικές παραστάσεις που είδαμε. Με εξαιρετική δομή, θίγει με ευφάνταστο και πειστικό τρόπο ζητήματα που απασχολούν έντονα την ελληνική κοινωνία, όπως ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, η ανθρώπινη εκμετάλλευση και η εργασία ανηλίκων.
Φαντάσματα δεν υπάρχουν. Τα φαντάσματα τα κουβαλάμε μέσα μας. Και πολλές φορές καταφεύγουμε σε αυτά, για να εξηγήσουμε τον παραλογισμό των ζωών μας. Αυτό μας λέει πάνω- κάτω η κωμωδία «Αχ αυτά τα φαντάσματα» του Εντουάρντο ντε Φιλίππο σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, που ανεβαίνει στο θέατρο Βρετάνια.
Τη Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών θα φιλοξενηθεί η Τελετή απονομής των Βραβείων, Τιμητικών Διακρίσεων και Επαίνων των Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής 2011, καθώς και των Βραβείων «Κάρολος Κουν» 2011
Παρακολουθήσαμε το έργο, που ανεβαίνει από τη θεατρική εταιρεία «ΠΡΑΞΗ» στην Α’ Σκηνή του Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας, σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού και σε νέα μετάφραση της Έφης Γιαννοπούλου.
Προσωπικές τραγωδίες, ψυχανάλυση και Beethoven στο Σόλο Ντουέτο, το διάσημο έργο του Tom Kempinski, το οποίο παρακολουθήσαμε στη Β’ Σκηνή του θεάτρου της «Οδού Κεφαλληνίας», σε σκηνοθεσία Ελένης Μποζά, με τη Μάνια Παπαδημητρίου και το Νίκο Αρβανίτη.
