κριτική

Παράσταση χωρίς λόγια, όχι σαν γράμμα αγάπης στον βωβό κινηματογράφο, όχι σαν homage, όχι με μιμική, παντομίμα ή σωματικό θέατρο. Βωβή παράσταση, απλά επειδή... μερικές φορές για να εκφράσεις, για να μεταδώσεις την αγάπη και τον έρωτα δεν χρειάζεσαι λέξεις. Ούτε όμως και για το μίσος.Πηγή: Gkoultoura.gr

Υπέρμετρη, απροσάρμοστη, γελοιοδέστατη Σαλώμη. Υπέροχη Σαλώμη.Πηγή: Gkoultura.gr

Ο Μπίλυ Έλλιοτ είναι ένα αγόρι διαφορετικό από τα άλλα. Αντί για μαθήματα μποξ, ονειρεύεται να μάθει χορό και πηγαίνει κρυφά στη σχολή μπαλέτου, ενώ την ίδια ώρα ο χήρος πατέρας του αγωνίζεται μπροστάρης στις απεργίες των μεταλορύγχων ενάντια στα σκληρά μέτρα της Θάτσερ.Πηγή: Gkoultura.gr

Ο Μπίλυ Έλλιοτ είναι ένα αγόρι διαφορετικό από τα άλλα. Αντί για μαθήματα μποξ, ονειρεύεται να μάθει χορό και πηγαίνει κρυφά στη σχολή μπαλέτου, ενώ την ίδια ώρα ο χήρος πατέρας του αγωνίζεται μπροστάρης στις απεργίες των μεταλορύγχων ενάντια στα σκληρά μέτρα της Θάτσερ.Πηγή: Gkoultura.gr

Εντυπώσεις από το έργο που σκηνοθετεί ο Τσέζαρις Γκραουζίνις και ερμηνεύει ο Θανάσης Τσαλταμπάσης.

Ο Στάλιν φιλούσε υπέροχα.Δεν είναι όμως αυτός ο λόγος που ο Μπουλγκάκοφ ξεκίνησε να του στέλνει τα περιβόητα «γράμματα αγάπης». Aν μη τι άλλο, αυτό είναι το αποτέλεσμα. Από τον Μανώλη ΒαμβούνηΠηγή: GKoultoura.gr

Θετικές και αρνητικές σκέψεις για την παράσταση που σκηνοθετεί ο Γιάννης Μπέζος.

Πήγαινα σφιγμένος. «Είχε σταματήσει να κάνει θέατρο», «έχει κάνει πλήρη στροφή», «είναι πολύ πολιτικοποιημένος», «είναι ακτιβιστής», «το θέατρό του είναι κάτι άλλο πια»...

Εντυπώσεις από το μιούζικαλ Nine των Arthur Kopit και Maury Yeston που παρουσιάζεται στο Πάνθεον, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα.

Εντυπώσεις το έργο του Ευγένιου Ιονέσκο «Αμεντέ ή Πώς να το ξεφορτωθούμε» που παρουσιάζεται στο Από Μηχανής Θέατρο, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Μπουγιούκα.

Την ξέρετε τη Σταματία - ή έστω μια Σταματία, του γένους οτιδήποτε. Αυτή η γραφική «θεία» (έχει δεν έχει ανίψια) λίγο-πολύ εκτός τόπου και χρόνου, που δεν παντρεύτηκε ποτέ, που μένει μόνη της αφού μάλωσε με όλα τα σόγια και περνάει τη μέρα της μέσα στο σπίτι της, πίσω από κατεβασμένες σίτες να βλέπει (και να κρίνει, πάντα να κρίνει) τι κάνει ο ένας και ο άλλος γείτονας, την έξω ζωή μέσα από το κενό ανάμεσα στις σίτες.Από τον Μανώλη ΒαμβούνηΠηγή: Gkoultura.gr

Εντυπώσεις από την παράσταση που σκηνοθέτησε ο Κωνσταντίνος Ντέλλας για το Φεστιβάλ Αθηνών.

Εντυπώσεις και στιγμιότυπα από τη συναυλία της Νατάσσας Μποφίλιου στο θέατρο Βράχων τη Δευτέρα 15 Ιουνίου.Κείμενο-Φωτογραφίες: Χρήστος Σκυλλάκος

Θετικές και αρνητικές σκέψεις για την παράσταση "Φιλουμένα Μαρτουράνο" που σκηνοθετεί ο Σταμάτης Φασουλής στο Εθνικό Θέατρο.

Με έντονες καταβολές από τις αρχαιοελληνικές τραγωδίες ο Ντύρρενματ γράφει το 1955 ένα υποφαινόμενο δράμα με κωμικές πινελιές θέλοντας να καυτηριάσει τον άνθρωπο της δικής του εποχής -άκρως όμως διαχρονικό- που είναι χωρίς μέτρο για να αξιολογήσει το μεμπτό και με ηθική που (ξε)πουλιέται εύκολα.

Τα δύο -σχεδόν άγνωστα- μονόπρακτα του Παντελή Πρεβελάκη, το Τρελό Αίμα και η Δεύτερη Εντολή, αποτέλεσαν τον κορμό της ιδιαίτερης παράστασης που ετοίμασε η Άντζελα Μπρούσκου για το Θέατρο Τέχνης. Μέσα ή ανάμεσα σε αυτά μπλέκονται μικρές θεατρικές ιστορίες του Γιάννη Κοντραφούρη, κείμενα από την Εκκλησία, ποιήματα, συνεντεύξεις δημιουργώντας μια παράσταση ιδιότυπη, έντεχνα παράλογη, φροντισμένη στην απαιτητικότητά της.

Το κύκνειο άσμα του μεγάλου Ρώσου δραματουργού, το χρονικό του τέλους μιας ολόκληρης εποχής, κωμωδία κι όχι τραγωδία, να μερικά κλισέ που συνοδεύουν τον Βυσσινόκηπο, δράμα σε τέσσερις πράξεις του Τσέχωφ.

Μπορείς να κάνεις το «κόκκινο ποτηράκι»; Όλοι οι ηθοποιοί με σφιγμένη αγωνία, ενώ η Αριστέα Σταφυλαράκη προσπαθεί να πει ένα κομμάτι μονολόγου με το κόκκινο ποτηράκι -χωρίς τρικ, χωρίς κόλλα- σφηνωμένο στο στόμα της. Σιγά μην τα κατάφερνε, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Είναι η κίνηση, είναι η ακομπλεξάριστη όρεξη για πειραματισμό, για κάτι που μπορεί να είναι γελοίο ή πρωτοφανές. Δεν ξέρεις μέχρι να το τολμήσεις. Αρκεί να έχεις το θάρρος να εκφράσεις αυτό που σε τρώει, αυτό που σκέφτεσαι. Πηγή: Gkoultoura.gr

Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα, σε μια ακραία, τραγική ιστορία μετά μουσικής. "Οι Καμπάνες του Εdelweiss", το νέο μουσικοθεατρικό έργο σε μουσική και λιμπρέτο του Νίκου Καρβέλα ανεβαίνουν στο θέατρο Πάνθεον σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα.

Η Ζέτα Μακρυπούλια είναι μια γυναίκα τρελά παθιασμένη και αποφασισμένη να πάρει αυτό που θέλει, η οποία μπαίνει σαν χείμαρρος στην ζωή του Γρηγόρη Βαλτινού. Αυτά συμβαίνουν στην κωμωδία «Ήρθες και θα μείνεις» της Ρενέ Τέιλορ και του συζύγου της Τζόζεφ Μπολόνια, που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Βαλτινού στο Θέατρο Ιλίσια.

Αυτή είναι η ουσία την οποία βλέπει ο «εικονοκλάστης» σκηνοθέτης Θάνος Παπακωνσταντίνου στο κλασσικό έργο του Σαίξπηρ. Μια ακολουθία από φόνους που καταστρέφουν ένα βασίλειο, ένας εκδικητικός κύκλος που μέχρι το τέλος προφτάνει τους ίδιους τους δολοφόνους.Από τον Μανώλη ΒαμβούνηΠηγή: Gkoultoura.gr

Ιστορικές προσωπικότητες που γνωρίσαμε και στο σίριαλ εποχής The Tudors μας παρουσιάζονται μέσα από μια πιο στοχαστική ματιά στην παράσταση «Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές», σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου για το Εθνικό Θέατρο.

Τις τελευταίες θεατρικές σεζόν είδαμε αρκετές ομάδες ν' ανεβάζουν έργα από τις χώρες του πάλαι ποτέ «Υπαρκτού Σοσιαλισμού», που περιγράφουν με όχι πολύ ρόδινο τρόπο το τι συνέβαινε εκεί. Μία από αυτές είναι «Το Ρωμαϊκό Λουτρό», έργο του αναγνωρισμένου διεθνώς βούλγαρου δραματουργού Στάνισλαβ Στρατίεβ, σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου που πρωτοπαρουσιάστηκε πέρσι και ανεβαίνει φέτος για λίγες παραστάσεις στο Απο Μηχανής Θέατρο.

Γλυκόπικρα χαμόγελα προκαλεί η σάτιρα του Νάνι Μορέτι...Δείτε την ταινία στις 9 Δεκεμβρίου στο ΟΤΕ CINEMA 2

Το πρώτο και πολύκροτο έργο της Sarah Kane που άλλαξε την πορεία της σύγχρονης αγγλικής δραματουργίας και δημιούργησε το λεγόμενο θέατρο «In yer face» («στα μούτρα σου», σε ελεύθερη μετάφραση) ανεβαίνει στο θέατρο Πορεία. Την παράσταση με τίτλο "Blasted/Ερείπια" σκηνοθετεί ο Δημήτρης Τάρλοου.

Ένας φλεγματικός και δύστροπος καθηγητής γίνεται το επίκεντρο μιας τραγωδίας των μικρών πραγμάτων της ζωής. Αυτό συμβαίνει στο έργο «Η εκδοχή του Μπράουνινγκ» του Τέρενς Ράττιγκαν, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο θέατρο Εμπορικόν σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη.

Τα παραμύθια δεν είναι και τόσο αθώα. Στην περίπτωση του «Πουπουλένιου» του Μακντόνα αυτά ανακατεύονται με τους πιο φρικτούς εφιάλτες της παιδικής ηλικίας και παίρνουν αποχρώσεις Κάφκα και Χίτσκοκ. Η παράσταση, την οποία σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, ανεβαίνει στο θέατρο Αθηνών.