Θωμάς Μοσχόπουλος: oι καλλιτέχνες, κλειστήκαμε για πολλές δεκαετίες στην αυταρέσκεια και στον αυτισμό μας
Λίλιομ στα ουγγαρέζικα σημαίνει κρίνο, αλλά στην ουγγαρέζικη αργκό είναι το «λουλούδι», η «μάρκα», η «μούρη», ο άνθρωπος του υποκόσμου. Στο έργο του Φέρεντς Μόλναρ, ο Λίλιομ είναι ένας γοητευτικός αλήτης, βίαιος, απρόβλεπτος και ακαταμάχητα αλαζόνας που δουλεύει «κράχτης» σ' ένα λούνα παρκ της Βουδαπέστης...Το έργο αυτό επέλεξε ν' ανεβάσει ο Θωμάς Μοσχόπουλος στο θέατρο Πόρτα, το οποίο από την αρχή της σεζόν ανέλαβε ως καλλιτεχνικός διευθυντής παίρνοντας της σκυτάλη από την Ξένια Καλογεροπούλου.Ο σκηνοθέτης μάς υποδέχτηκε στο "νέο σπίτι του" και μάς μίλησε με ενθουσιασμό για το «Λίλιομ» που θεωρεί ένα από τα «παραγνωρισμένα αριστουργήματα του 20ου αιώνα», την νέα εποχή του Πόρτα αλλά και το θέατρο την εποχή της κρίσης.Συνέντευξη στη Μάρη Τιγκαράκη