Μπορεί να μην είναι απόλυτα ενταγμένες στο πνεύμα των ημερών οι νέες ταινίες, αλλά τούτη η κινηματογραφική βδομάδα που ξεκινάει από τη Μεγάλη Πέμπτη με το θεσπέσιο θρίλερ τρόμου «Ένα ήσυχο μέρος» - και τις υπόλοιπες ταινίες να «ανοίγουν» την Κυριακή του Πάσχα- είναι από τις πλέον ενδιαφέρουσες των τελευταίων μηνών.
Νυχτερινές περιπλανήσεις στη σημερινή Βουλγαρία με οδηγό το σκηνοθέτη Στέφαν Κομαντάρεφ που είδε την ταινία του να κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Κανών.
Σπάνια συμβαίνει να έχουμε στην ίδια βδομάδα κάποιον ηθοποιό να πρωταγωνιστεί σε δύο ταινίες. Η συνθήκη γίνεται ακόμη πιο σπάνια αν σκεφτούμε ότι πρόκειται για έναν από τους πιο δύσκολους και εκκεντρικούς σταρ, όπως ο Χοακίν Φίνιξ.
Η νέα ταινία της Λιν Ράμσεϊ θριάμβευσε στο φεστιβάλ Κανών κερδίζοντας δύο βραβεία: σεναρίου (εξ ημισείας με το «Ελάφι» των Λάνθιμου- Φιλίππου) και αντρικής ερμηνείας για τον Χοακίν Φίνιξ.
Σε μια γεμάτη - αλλά όχι και τόσο χορταστική- βδομάδα ένα τρυφερό, ανθρώπινο και γεμάτο εικαστικές αρετές road documentary ξεχωρίζει από όλες τις ταινίες μυθοπλασίας που το καταδιώκουν.
Τα Όσκαρ μονοπώλησαν τη ζωή μας τις τελευταίες βδομάδες και καθώς οι βασικές ταινίες ήταν είτε αισθηματικά δράματα με πολλές παραλλαγές είτε κοινωνικά δράματα δοσμένα πάνω στην αέναη μάχη του Καλού και του Κακού, οι Έλληνες διανομείς σωστά διέγνωσαν κι άλλαξαν τροπάριο.
Με κοινή αφετηρία- ένα τρομοκρατικό χτύπημα- αλλά εντελώς διαφορετική κατάληξη ο Φατίχ Ακίν και ο Κλιντ Ίστγουντ κλέβουν τα φώτα της δημοσιότητας για την τρέχουσα βδομάδα.
Η ταινία του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο είναι το φαβορί των φετινών Οσκαρ (13 υποψηφιότητες μεταξύ των οποίων αυτές για την καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία και πρωτότυπο σενάριο) αλλά κι ένα παραμύθι παράδοξης αγάπης και μεταφυσικού τρόμου.
Με φόντο την ειδυλλιακή Βόρεια Ιταλία των 80ς το «Να με φωνάζεις με τ΄όνομα σου» του Λούκα Γκουαντανίνο (του υπέροχου «Είμαι ο έρωτας») αφηγείται το χρονικό ενός πρώτου, δυνατού και καθοριστικού έρωτα για τον 17χρονο Ελιο που στο πρόσωπο του 24χρονου Όλιβερ συναντά όλα αυτά που τον συγκινούν και τον σαγηνεύουν.
Πριν καν βγει στις αίθουσες η ταινία του Τάσου Μπουλμέτη «1968» έχει ανάψει (αδικαιολόγητα) τα οπαδικά πάθη. Η ταινία που είναι ένα docufiction γύρω από τον τελικό του Καλλιμάρμαρου που έχρισε την ΑΕΚ κυπελλούχο Ευρώπης απέναντι στους τσεχοσλοβάκους, τότε, της Σλάβια Πράγας φέρει τη χαρακτηριστική κινηματογραφική σφραγίδα του δημιουργού της «Πολίτικης κουζίνας»: νοσταλγία, ανθρωπιά, ρετρό αισθητική, χαρμολύπη.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών 2017 για τον ιρανό δημιουργό Μοχάμαντ Ρασούλοφ
Σε άλλη μια χορταστική κινηματογραφική βδομάδα για όλα τα γούστα, τρεις πινακίδες κάνουν τη διαφορά.
Μια Τζέσικα Τσαστέιν να την πιείς στο ποτήρι - προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου- στο «Molly’s game» του σεναριογράφου και θεατρικού συγγραφέα Άαρον Σόρκιν που πραγματοποιεί εδώ το σκηνοθετικό ντεμπούτο του βασιζόμενος στην αληθινή ιστορία μιας γυναίκας που έπαιξε το παιχνίδι με τους δικούς της αδιαπραγμάτευτους όρους.
Καλεσμένοι στο «Party» της βρετανίδας Σάλι Πότερ είναι όλοι: οι λάτρεις της μαύρης κωμωδίας, οι θιασώτες της ανεξάρτητης βρετανικής σκηνής, οι υποστηρικτές αλλά και οι πολέμιοι του «Brexit», οι φαν της υπέροχης εδώ Πατρίσια Κλάρκσον, οι ρομαντικοί του ασπρόμαυροι, οι αισιόδοξοι αναλυτές του μέλλοντος της ευρωπαϊκής ένωσης, οι πεσιμιστές παντός καιρού.
Μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς είναι το «The Florida Project», μια ανθρώπινη δραμεντί γύρω από την καθημερινότητα κάποιων νεοάστεγων του Ορλάντο, ειδωμένη μέσα από το βλέμμα μιας αφοπλιστικής 6χρονης, που δεν γίνεται ούτε για μια στιγμή μελό. Αντιθέτως έχει φρεσκάδα, χιούμορ, τρυφερότητα κι έναν εξαίρετο Γουίλεμ Νταφόε στον καλύτερο ρόλο της καριέρας του.
Μια μικρή, ανεξάρτητη ταινία με τεράστιο εκτόπισμα όμως, που σχολιάζει με τον πιο φυσικό, ρεαλιστικό αλλά και απρόσμενα χιουμοριστικό τρόπο ένα σκοτεινό κομμάτι της Αμερικής.
To σαρωτικό πέρασμα του 8ου επεισοδίου του «Πολέμου των Άστρων» - μακράν η καλύτερη ταινία της νεότερης εποχής- με τίτλο «Οι τελευταίοι Τζεντάι» μόνο μια ταινία μπορεί να αμφισβητήσει κι αυτή δεν είναι άλλη από τον αφοπλιστικά μαγικό «Coco», την 18η ταινία της Pixar που αντλεί έμπνευση από τη μεξικάνικη γιορτή «Μέρα των νεκρών» όπου οι ζωντανοί τιμούν τους νεκρούς με κάθε δυνατό τρόπο.
To σαρωτικό πέρασμα του 8ου επεισοδίου του «Πολέμου των Άστρων» - μακράν η καλύτερη ταινία της νεότερης εποχής- με τίτλο «Οι τελευταίοι Τζεντάι» μόνο μια ταινία μπορεί να αμφισβητήσει κι αυτή δεν είναι άλλη από τον αφοπλιστικά μαγικό «Coco», την 18η ταινία της Pixar που αντλεί έμπνευση από τη μεξικάνικη γιορτή «Μέρα των νεκρών» όπου οι ζωντανοί τιμούν τους νεκρούς με κάθε δυνατό τρόπο.
Ο σουηδός Ρούμπεν Εστλουντ κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα με το «Τετράγωνο», μια σατιρική ταινία πάνω στην έννοια της μοντέρνας τέχνης αλλά και την δικτατορία της πολιτικής ορθότητας που ορίζει τη ζωή των βορειοευρωπαίων – κι όχι μόνο.
Άλλη μια ελληνική ταινία βγαίνει σήμερα στις αίθουσες, με σαφέστατα διαφορετικό- περισσότερο καλλιτεχνικό- προσανατολισμό από τα πιο εμπορικά ιστορικά αναγνώσματα των Παντελή Βούλγαρη («Το τελευταίο σημείωμα») και Γιάννη Σμαραγδή (ο «Καζαντζάκης» του μονοπώλησε το ενδιαφέρον του κοινού το περασμένο τριήμερο αλλά η εμπορική του καριέρα μάλλον δεν θα φτάσει τα επίπεδα του «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι»).
Ο μετρ της ελληνικής κινηματογραφικής ιστορικής προσωπογραφίας Γιάννης Σμαραγδής καταπιάνεται με το πιο φιλόδοξο πρότζεκτ του αλλά αδυνατεί να «συλλάβει» καλλιτεχνικά το μεγάλης πνοής φιλοσοφικό και λογοτεχνικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη.
«Happy end» τιτλοφόρησε την τελευταία του ταινία ο κορυφαίος αυστριακός δημιουργός Μίκαελ Χάνεκε και με άλλη μια κυνική (και ύπουλα χιουμοριστική) ματιά πάνω στην απατηλή λάμψη της γαλλικής μπουρζουαζίας επιχειρεί να δώσει τον ορισμό της απόλυτης αναλγησίας και μισανθρωπισμού που απλώνεται σε όλη τη Δύση.
Ένα περίφημο και πολυβραβευμένο ντοκιμαντέρ του Ραούλ Πεκ, σκηνοθέτη του πρόσφατου «Όταν ο Μαρξ γνώρισε τον Ένγκελς» με πρωταγωνιστή τον συγγραφέα Τζέιμς Μπάλντουιν κι αφηγητή τον Σάμιουελ Τζάκσον.
Με δεδομένη την θετική πορεία στις αίθουσες τριών ταινιών που υπογράφουν έλληνες σκηνοθέτης (Παντελής Βούλγαρης, Νίκος Περάκης, Γιώργος Λάνθιμος) πολύ λογικά οι εταιρείες διανομής περιόρισαν τις νέες ταινίες που κάνουν πρεμιέρα σήμερα 9 Νοεμβρίου.
Ο Νοέμβριος μπήκε με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο. Την ίδια μέρα που ξεκινάει το 58ο φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, στις αίθουσες βγαίνει το νέο φιλμ του Γιώργου Λάνθιμου.
Οι πρεμιέρες της εβδομάδας 26 Οκτωβρίου - 1η Νοεμβρίου 2017 με μια ματιά.
Μέτριος συνδυασμός της «Μέρας της Μαρμότας» και του «Scream» με κερασάκι στην τούρτα γενεθλίων τη γιορτή του Χάλογουιν…
Οι πρεμιέρες της εβδομάδας 19 - 25 Οκτωβρίου 2017 με μια ματιά.
H ταινία του Σεμπάστιαν Λέλιο που κέρδισε το βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ Βερολίνου είναι μια ωδή στη διαφορετικότητα.
Σε ψηφιακή επανέκδοση, το αριστούργημα του Wim Wenders που ο ίδιος θεωρεί ως την πιο σημαντική ταινία της καριέρας του.
Στην μετακομμουνιστική Πολωνία και με ηρωίδες 4 γυναίκες διαδραματίζεται η ταινία του Τόμας Βασιλέφσκι, που τιμήθηκε με το Βραβείο Σεναρίου στο Φεστιβάλ Βερολίνου.
Επιστροφή του Φώτου Λαμπρινού («Αρης Βελουχιώτης - Το δίλημμα») στο σινεμά τεκμηρίωσης με ένα έργο που πέραν του επετειακού χαρακτήρα του, φανερώνει και την ικανότητα του δημιουργού να συνδιαλέγεται ιδανικά με την Ιστορία...
H τελευταία δημιουργία του διάσημου ιρανού σκηνοθέτη Asghar Farhadi επιχειρεί να συνδυάσει το θέατρο με την πραγματική ζωή σε ένα δράμα βγαλμένο από το «Θάνατο του Εμποράκου».
