Ο Μισέλ Φράνκο («Μετά τη Λουτσία») αφηγείται μια ιστορία γυναικείων σχέσεων όπου το κλειδί είναι η ίδια η ζωή.
14.02.2018
ΚΥΡΙΑΚΗ
17
ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Ο Μισέλ Φράνκο («Μετά τη Λουτσία») αφηγείται μια ιστορία γυναικείων σχέσεων όπου το κλειδί είναι η ίδια η ζωή.
Σχεδόν πάντα η επισήμανση «βασισμένη σε αληθινή ιστορία» τραβάει την προσοχή του κοινού. Ειδικά αν αφορά σε ταινία τρόμου όπως εδώ.
Η ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο που προτάθηκε για τέσσερα Οσκαρ (Ταινίας, Διασκευασμένου Σεναρίου για τον Τζέιμς Αϊβορι, Α' Ανδρικού Ρόλου για τον Τίμοθι Σαλαμέ και Τραγουδιού για το «Mystery of Love» του Σουφγιάν Στίβενς) είναι μια ωδή στον πρώτο έρωτα.
Το ντοκιμαντέρ του κινέζου εικαστικού Αϊ Γουέι Γουέι για τη σύγχρονη μετανάστευση ήταν υποψήφιο για το Χρυσό Λέοντα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.
Η ιστορία του Τζακ του Αντεροβγάλτη εξακολουθεί να εμπνέει και να γράφει νέα κεφάλαια στη μυθολογία του βικτοριανού τρόμου.
Τρίτο και τελευταίο (;) μέρος της διάσημης ερωτικής σειράς που επέστρεψε το ξεχασμένο χαμόγελο σε κάποιες μελαγχολικές γυναίκες.
Κομψό, εγκεφαλικό, απαιτητικό, αλλά πάνω από όλα σαγηνευτικό και παράξενο: αυτό είναι το νέο φιλμ του Πολ Τόμας Άντερσον που ξανασυνεργάζεται με τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις μια δεκαετία μετά από το επίσης αριστουργηματικό «Θα χυθεί αίμα».
Η ζωή του δύτη πρωταθλητή άπνοιας Ζακ Μαγιόλ στο χαρακτήρα του οποίου βασίστηκε ο Λικ Μπεσόν για να φτιάξει το "Απέραντο Γαλάζιο"
Βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Μαρκ Φελτ, του δευτέρου σε ιεραρχία αξιωματικού του FBI, ο οποίος χαρακτηρίστηκε ως το «βαθύ Λαρύγγι» στο σκάνδαλο του Watergate.
Πριν καν βγει στις αίθουσες η ταινία του Τάσου Μπουλμέτη «1968» έχει ανάψει (αδικαιολόγητα) τα οπαδικά πάθη. Η ταινία που είναι ένα docufiction γύρω από τον τελικό του Καλλιμάρμαρου που έχρισε την ΑΕΚ κυπελλούχο Ευρώπης απέναντι στους τσεχοσλοβάκους, τότε, της Σλάβια Πράγας φέρει τη χαρακτηριστική κινηματογραφική σφραγίδα του δημιουργού της «Πολίτικης κουζίνας»: νοσταλγία, ανθρωπιά, ρετρό αισθητική, χαρμολύπη.
O Τζέιμς Φράνκο υμνεί ένα αυθεντικό «δημιουργό» της έβδομης τέχνης, τον Τόμι Γουάιζο, ο οποίος με την ταινία του «The Room» κατέκτησε τον τίτλο του «Πολίτη Κέιν των κακών ταινιών».
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών 2017 για τον ιρανό δημιουργό Μοχάμαντ Ρασούλοφ
Οι ερμηνείες των Μαργκό Ρόμπι και Αλισον Τζάνεϊ (αμφότερες υποψήφιες για Όσκαρ) βάζουν φωτιά στην οθόνη σε μια ταινία που δύσκολα μπορείς να πιστέψεις ότι συνέβη στην πραγματικότητα!
Κλείσιμο της τριλογίας που θα ήθελε να μοιάζει με το «Hunger games», όμως άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της «Κοτσυφόκισσας» Kάτνις.
4 βραβεία στις Χρυσές Σφαίρες (καλύτερη δραματική ταινία, Α' γυναικείος ρόλος σε δραματική ταινία, Β' ανδρικός ρόλος και καλύτερο σενάριο) για μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς που είναι βέβαιο πως θα πρωταγωνιστήσει και στα Οσκαρ.
O Τζο Ράιτ (Περηφάνια & Προκατάληψη, Εξιλέωση, Άννα Καρένινα) καταγράφει μια κρίσιμη καμπή στην ιστορία του Ουίνστον Τσόρτσιλ και δίνει την ευκαιρία στον Γκάρι Όλντμαν να κερδίσει – εκτός κι αν συμβούν απίθανα πράγματα- το πρώτο του Όσκαρ.
Η Mαρία Κάλλας πρωταγωνιστεί σε ένα ντοκιμαντέρ που στηρίζεται 100% στις δικές της εξομολογήσεις.
Παρότι κορεσμένο το είδος των heist movies, η προσπάθεια του άγνωστου Κρίστιαν Γκούντεκαστ για την τέλεια κινηματογραφική κομπίνα μόνο απαρατήρητη δεν περνάει.
Η αληθινή ιστορία της πρώτης στρατιωτικής απάντησης των ΗΠΑ στον Οσάμα Μπιν Λάντεν μετά από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους το 2001.
Η βρετανική ταινία Του Θεού η Χώρα, που χαρακτηρίστηκε ως μια «τραχιά εκδοχή του Brokeback Mountain».
Μια μοναδική κινηματογραφική εμπειρία για την έλξη που ασκεί στον άνθρωπο η κατάκτηση μιας βουνοκορφής.
Ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά σκάνδαλα στην ιστορία των ΗΠΑ αφορά το «The post» που χάρη στην οξύτητα του Σπίλμπεργκ μετατρέπεται σε σχόλιο για τη θέση της γυναίκας στα 70ς αλλά και το ρόλο της αυθεντικής δημοσιογραφίας.
Μετά από το συγκρατημένο, εγκεφαλικό και ακαδημαϊκό «Frantz» ο François Ozon βουτάει στον τολμηρό, ερωτικό κόσμο της Chloe και του «Διπλού εραστή».
Ο Τοντ Χέινς διασκευάζει το ομότιτλο βιβλίο του Μπράιαν Σέλζνικ (στο δικό του «Περιπέτειες του Χιούγκο Καμπρέ» βασίστηκε το σκορσεζικό «Hugo») και η αίσθηση παραμυθιού απογειώνεται…
Καμιά έκπληξη για τη συνέχιση της δεύτερης καριέρας του Λίαμ Νίσον σε δευτεροκλασάτες περιπέτειες που όμως προφανώς του αποφέρουν πολύ χρήμα.
Το περίφημο επιτραπέζιο παιχνίδι φαντασίας που μας πρωτοσυστήθηκε στα 1995, γνωρίζει τώρα μια εξίσου απολαυστική συνέχεια.
Βασισμένο σε μία από τις λιγότερο προβεβλημένες τραγωδίες του 20ου αιώνα, το “Bitter Harvest” είναι μία δυνατή ιστορία αγάπης, περηφάνιας, επανάστασης και επιβίωσης.
Η ταινία που είναι βασισμένη στα απομνημονεύματα της «πριγκίπισσας του πόκερ» Μόλι Μπλουμ, δίνει την ευκαιρία στην Τζέσικα Τσαστέιν να δώσει άλλη μια ερμηνεία -σεμινάριο που προτάθηκε για χρυσή σφαίρα.
Η πρώτη φορά που ο Αλεξάντερ Πέιν καταπιάνεται με το είδος της επιστημονικής φαντασίας διαθέτει πρωτότυπες ιδέες οι οποίες όμως δεν ολοκληρώνονται πάντα αποτελεσματικά.
Τέταρτο και τελευταίο (;) μέρος του διάσημου franchise τρόμου που ανέδειξε τον Τζέιμς Γουάν σε νο 1 σκηνοθέτη του χολιγουντιανού τρόμου της σύγχρονης εποχής, ο οποίος εδώ κρατά μόνο το ρόλο του παραγωγού.
Το φιλμ του Μάικλ Γκρέισι είχε προδιαγραφές όσκαρ αλλά μάλλον θα περιοριστεί στις (μόλις 3) υποψηφιότητες των Χρυσών Σφαιρών αφού δεν πραγματοποιεί το μαγικό θέαμα που υπόσχεται.
