Με αφορμή τις «Διεθνείς Μουσικές Ημέρες Καλαμάτας» ταξιδέψαμε στην πρωτεύουσα της Μεσσηνίας και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας από τη μεγάλη γιορτή της κλασικής και τζαζ μουσικής που όπως και ολόκληρη η πόλη αγκαλιάζει την τέχνη με οικουμενικό τρόπο.
Με το σύνθημα: «Σπάσε τη σιωπή» και τη συμμετοχή δημοσιογράφων, επιστημόνων, εκπροσώπων κοινωνικών φορέων καθώς και τεσσάρων μητέρων θυμάτων γυναικοκτονίας πραγματοποιήθηκε η ημερίδα του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ με θέμα «Γυναικοκτονίες, Έμφυλη βία και ΜΜΕ».
Υστερα από πρόσκληση του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά με θέμα «Κλειστές αίθουσες – Ανοιχτό Θέατρο» καλλιτέχνες και θεωρητικοί του θεάτρου πρότειναν κατευθύνσεις επανίδρυσης τους.
Η προοπτική αποσπασματικής λειτουργίας χώρων πολιτισμού τους καλοκαιρινούς μήνες, εν μέσω πανδημίας, ανοίγει το πεδίο διεκδικήσεων για τους εργαζόμενους πολιτισμού κάτω από κοινά αιτήματα. Σε μια πρωτοφανή συσπείρωση και υπό το σύνθημα #Support Art Workers εξηγούν γιατί ενώνουν την φωνή τους αξιώνοντας πραγματική ενίσχυση για έναν κλάδο που ψυχορραγεί.
Ο φωτογράφος Θανάσης Καρατζάς σάρωσε την πόλη τη νύχτα. Δεν ήταν ένα συνηθισμένο Σαββατόβραδο - αν και είχε την κάμερα μαζί του, όπως πάντα. Μια Αθήνα σιωπηλή, αφόρητα μοναχική. Βάλαμε λεζάντες στις σκέψεις του.
Η δυστοπική συγκυρία της πανδημίας έχει φέρει τα μπαλκόνια μας ξανά στην επικαιρότητα. Από φαντασιακός και χώρος ενατένισης, το μπαλκόνι επανακάμπτει ως δημόσιο βήμα προς την πόλη. Οι καθηγητές αρχιτεκτονικής Τάσης Παπαϊωάννου και Νίκος Μπελαβίλας και η υποψήφια διδάκτωρ του ΕΜΠ Ναρίνα Σουβατζίδου ανιχνεύουν την χρησιμότητα του μπαλκονιού για τους (έγκλειστους) κατοίκους των πόλεων.
Η προσφορά του γαλλικού έθνους στον αμερικάνικο λαό για τα εκατό χρόνια ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών μπορεί να καθυστέρησε περίπου δέκα χρόνια, αλλά δεν ήταν ένα εύκολο εγχείρημα.
'Ενα πλήρες ρεπορτάζ αποτύπωσης για τις συνθήκες που επικρατούν στο ελληνικό θέατρο από την εμφάνιση του κορονοϊου, την πρωτοφανή οικονομική πτώση, τον τεράστιο αντίκτυπο που απειλεί τους εργαζόμενους και τις πρώτες εκτιμήσεις για το άμεσο μέλλον του θεάτρου.
Στην καρδιά του Κεραμεικού, εδώ και δέκα χρόνια, βρίσκεται ένα χειροποίητο θέατρο που δεν πλήττει ποτέ καθώς διαπραγματεύεται τεχνικές τσίρκου και θεάτρου Νο, φημισμένες τεχνικές σαν του Σουζούκι και του Γκροτόφσκι, ασχολείται με καυτά θέματα των καιρών μας, ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο κι έχει βάλει στο περιθώρειο την ματαιοδοξία του ηθοποιού. Το όνομα αυτού: Φάμπρικα.
Ειδήσεις, γεγονότα, εκτιμήσεις, επισκέψεις σε παραστάσεις. Η νέα small talk στήλη του Monopoli για την αθηναϊκή θεατρική ζωή.
Λίγες εβδομάδες μετά το ταξίδι του στην σπαρασσόμενη Λατινική Αμερική και 20 μέρες πριν επιστρέψει στο φλεγόμενο Σαντιάγκο της Χιλής με τους αριστοφανικούς «'Ορνιθες», ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Νίκος Καραθάνος δεν παύει να πιστεύει σε ουτοπίες.
Όταν ήταν μικρότερη, η Μαρία Ναυπλιώτου επιδιώκε να εξηγηθεί, ν' απολογηθεί, να ξέρουν όλοι ότι είναι καλό παιδί. Τώρα πια, αρκείται σε αυτούς που μπορούν να το καταλάβουν.
Η σκηνοθέτις και συν-ιδρύτρια του «Επί Κολωνώ» ανεβάζει την «Βασίλισσα της ομορφιάς» του Μάρτιν ΜακΝτόνα, προσθέτοντας μια ακόμα παράσταση ρεαλιστικού θεάτρου στην φαρέτρα της, ένα είδος στο οποίο θεωρείται, μετά από 30 χρόνια, ιέρεια.
Ο καθηγητής Αρχιτεκτονικής Γιώργος Τζιρτζιλάκης και ο διακεκριμένος φωτιστής Γιώργος Τέλλος εξηγούν πως μια διαφορετική, από την αναμενόμενη πρόταση εορταστικού φωτισμού στην Αθήνα και στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας, προδίδει την αδυναμία μας να διαχειρίστουμε καθετί δημόσιο.
Ένας υπέρμετρος μα και δικαιολογημένος ενθουσιασμός υπάρχει στα πρόσωπα των ανθρώπων που επισκέφτηκαν το Κέντρο Πολιτισμού του Νιάρχου, ειδικά αυτές τις μέρες καλοκαιριού όπου πραγματοποιούνταν το Summer Nostos Festival.
Κοιτώντας τις φωτογραφίες που τράβηξα από πρόσφυγες που αποβιβάζονται κάθε μέρα στην Αθήνα, πέφτω σε μία ενός πιτσιρικά που αμέσως με συνεπαίρνει. Με κοιτάζει ασάλευτα. Και έτσι, ερήμην εξαναγκασμού, προσπαθώ να καταλάβω το βλέμμα του. Κείμενο και φωτογραφία: Χρήστος Σκυλλάκος
Στην πρωτεύουσα της Ιαπωνίας, το Τόκιο, σε πολλά σημεία η δόμηση είναι τόσο πυκνή, που αν τεντώσεις τα δυο σου χέρια μπορείς να ακουμπήσεις τους τοίχους δύο αντικρυστών πολυκατοικιών. Αυτή η τόσο κοντινή απόσταση ανάμεσα στα κτήρια κάνει συχνά αδύνατη την χρήση εκρηκτικών για την κατεδάφιση των κτηρίων.
Στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, φιλοξενείται η νέα έκθεση που είναι αφιερωμένη στη διαδρομή του διάσημου Γάλλου φωτογράφου, Πατρίκ Ζακμάν.
