Στην τρίτη μεγάλου μήκους ταινία της, η Ελισάβετ Χρονοπούλου («Ένα Τραγούδι δεν Φτάνει», «Ο Αννίβας Προ των Πυλών») αφηγείται μια σκληρή ερωτική ιστορία με υψηλό δείκτη τεχνικής δυσκολίας.
H επίσημη πρόταση του Καναδά για το όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας 2015 είναι μια ιδιαίτερη ταινία αγάπης που μιλάει γίντις (η γερμανοεβραϊκή διάλεκτος) και έχει γυριστεί στο πανέμορφο Κεμπέκ.
Ο Gael Garcia Bernal πρωταγωνιστεί σε μια ιστορία έρωτα και εκδίκησης, γυρισμένη στη ζούγκλα της Αργεντινής που βρίσκεται γύρω από τον ποταμό Παρανά.
Μετά από 15 χρόνια ο Ben Stiller επιστρέφει και πάλι στην... πασαρέλα ως Zoolander και εκτοξεύει εκ νέου τα κωμικά βέλη του στη ματαιόδοξη φύση μοντέλων και μόδιστρων.
Επιχρωματισμένη η κλασική ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα ξαναβγαίνει στις αίθουσες περιμένοντας την ετυμηγορία του κοινού για το αν πέτυχε ή όχι το... λίφτινγκ!
Ο Κινηματογραφικός Οργανισμός Καραγιάννης –Καρατζόπουλος γιορτάζει τα 50 χρόνια παρουσίας του στον Κινηματογράφο και παρουσιάζει στους κινηματογράφους από τις 10 Μαρτίου 2016, την ταινία "Η Γυνή να φοβήται τον άνδρα", έγχρωμη σαν να γυρίστηκε χθες!
Οι δικές μας επιλογές από παραστάσεις, συναυλίες, ταινίες και πολλές άλλες εκδηλώσεις που γίνονται από την Παρασκευή 4 έως την Κυριακή 6 Μαρτίου και αξίζουν την προσοχή σας!
Μέσα από το δίλημμα «Καύση ή ταφή» ο Στράτος Τζίτζης επανέρχεται στη μεγάλη οθόνη μετά από απουσία 5 ετών («45 τετραγωνικά») και φτιάχνει ένα φιλμ – καθρέφτη της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Ο έλληνας σκηνοθέτης που ζει εδώ κι αρκετά χρόνια στο Βερολίνο μάς ανοίγει την καρδιά του για όσα τον απασχολούν και λέει αλήθειες που... καίνε!
Πέντε χρόνια μετά την επιτυχημένη τους συνεργασία στην ταινία «Μπάτσοι από τον Πάγκο», οι Mark Wahlberg και Will Ferrell ενώνουν ξανά τις δυνάμεις τους, αλλά το αποτέλεσμα δεν τους δικαιώνει απόλυτα.
Και πάλι ο πλανήτης καταστρέφεται. Και πάλι οι εξωγήινοι μας έβαλαν στόχο. Και πάλι ένας μοναχικός ήρωας αναλαμβάνει ρόλο Μεσσία. Και πάλι ένα best seller φτάνει στη μεγάλη οθόνη...
Ανεκδιήγητη συνέχεια του προ τριετίας «Ο Όλυμπος έπεσε» με την αντιτρομοκρατική υστερία να χτυπάει κόκκινο, σε ένα Λονδίνο έρμαιο στα χέρια τρομοκρατών.
Tο τρίτο μέρος της «Τριλογίας της Απόκλισης», που είναι βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο-φαινόμενο της Veronica Roth, κόβεται στα δύο για προφανείς οικονομικούς λόγους και μας προετοιμάζει για το τέταρτο και οριστικό (ευχόμαστε) φινάλε.
Τελικά οι μεγάλες εκπλήξεις απουσίασαν κι από αυτή την οσκαρική απονομή – πλην της μη βράβευσης του Stallone- με τα δέοντα να παίρνουν το δρόμο τους: o Leonardo DiCaprio κέρδισε το πρώτο του όσκαρ ερμηνείας, ο μεξικανός Alejandro González Iñárritu απέσπασε για 2η συνεχή χρονιά εκείνο της σκηνοθεσίας αλλά καλύτερη ταινία αναδείχτηκε το «Spotlight: Ολα στο φως».
Πραγματοποιήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου η 41η Απονομή των Βραβείων Σεζάρ της Γαλλικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Οι δικές μας επιλογές από παραστάσεις, συναυλίες, ταινίες και πολλές άλλες εκδηλώσεις που γίνονται από την Παρασκευή 26 έως την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου και αξίζουν την προσοχή σας!
Ένας ταλαντούχος σκηνοθέτης, ο κροάτης Dalibor Matanic, δίνει μια άλλη διάσταση στο γιουγκοσλαβικό εμφύλιο και κερδίζει το βραβείο της Επιτροπής στο «Ένα κάποιο βλέμμα» του φεστιβάλ Κανών.
Ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης γοητεύεται από τη φρεσκάδα και την ορμή των νεαρών ηρώων του (παρότι η ιστορία του είναι μια άγρια περιπέτεια ενηλικίωσης με ωμή βία) και μας συστήνει μια νέα ηθοποιό, τη Δάφνη Πατακιά με σπουδαίο μέλλον...
Επιστροφή του Sacha Baron Cohen στους πρωταγωνιστικούς ρόλους με άλλη μια γκροτέσκα, περισσότερο άθλια αυτή τη φορά περσόνα, αλλά χωρίς την κωμική επιτυχία που είχαν οι «Borat» και «Bruno».
Περιπέτεια δράσης και φαντασίας από τον κάποτε ικανό Proyas που έχει χαθεί τον τελευταίο καιρό στην αφάνεια. Κάτι μας λέει πως και μετά την ολοκλήρωση αυτής της ταινίας θα εξακολουθεί να βρίσκεται στην ίδια κατάσταση...
Μια σημαντική στιγμή του τσεχοσλοβακικού κινηματογράφου είναι η «Μαρκέτα Λαζάροβα» (1967) του Frantisek Vlácil που αποτελεί προσαρμογή του ομώνυμου μυθιστορήματος (1931) του Vladislav Vancura και περιγράφει τη διαμάχη δυο αντίπαλων μεσαιωνικών φυλών.
Τα βραβεία Όσκαρ έχουν και ελληνικό χρώμα. Από την Κατίνα Παξινού και το Μάνο Χατζιδάκι, ως τον Γιώργο Λάνθιμο, έχουν υπάρξει ελληνικές υποψηφιότητες και βραβεύσεις. Αλλά σε έναν διαγωνισμό κυρίως για το αμερικανικό σινεμά, αυτοί που έχουν τις περισσότερες διακρίσεις είναι οι Ελληνοαμερικάνοι δημιουργοί, όπως ο Elia Kazan, ο John Cassavetes, καλλιτέχνες δηλαδή που γεννήθηκαν ή μετανάστευσαν και στη συνέχεια εργάστηκαν στην Αμερική.
Τα βραβεία Όσκαρ είναι ο κορυφαίος θεσμός του κινηματογράφου και υπέρτατη καταξίωση για έναν ηθοποιό. Όμως, στην ιστορία του θεσμού υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα σημαντικών αστέρων που ενώ έγραψαν ιστορία στην υποκριτική δεν κατόρθωσαν ποτέ να κερδίσουν το πολυπόθητο χρυσό αγαλματίδιο. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι τα βραβεία αποτυπώνουν την εφήμερη αίσθηση του σπουδαίου και κάποιες φορές η ιστορία τα διαψεύδει...
Μια γενική αποτίμιση της φετινής 66ης Μπερλινάλε που έριξε αυλαία και σκέψεις πάνω στις τάσεις του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Για πρώτη φορά φέτος, στο πλαίσιο της ανάδειξης των Κινηματογραφικών Βραβείων 2016, η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου διοργανώνει προβολές των μεγάλου μήκους ταινιών που υποβλήθηκαν για συμμετοχή στην διαδικασία της βράβευσης.
Κάθε φορά που οι αδερφοί Coen συναντούν τον George Clooney («Καυτό απόρρητο», «Αβάσταχτη γοητεία», «Ω αδελφέ που είσαι;») ακόμη και ως δευτεραγωνιστή όπως εδώ, μια νέα παλαβιάρικη κωμωδία γεννιέται.
Μισό αιώνα μετά από το Χρυσό Φοίνικα με το «Ένας άντρας και μια γυναίκα», ο αειθαλής Claude Lelouch, επιστρέφει στα βασανιστικά λημέρια του Έρωτα...
Οι σουφραζέτες για πρώτη φορά γίνονται πρωταγωνίστριες στο σινεμά. Αυτή είναι η αληθινή ιστορία των γυναικών που πάλεψαν σκληρά για το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες...
Το λεγόμενο «οικονομικό θαύμα» της δεκαετίας του ’60 στην Ιταλία μέσα από την νεορεαλιστική ματιά του Ermanno Olmi, που κέρδισε το βραβείο OCIC (Organisation Catholique Internationale du Cinema), στο φεστιβάλ Κανών 1963.
Ο George Clooney επισκέφθηκε πρώτα το Φεστιβάλ, έπειτα την Μέρκελ και μετέπειτα ένα κέντρο προσφύγων στο Βερολίνο. Ο δήμαρχος της πόλης τόνισε πως η Γερμανία δεν μπορεί «να χτίζει νέα τείχη και να πυροβολεί πρόσφυγες».
