Το 59ο Φεστιβάλ Αθηνών ανήκει στο παρελθόν. Τρέχει ακόμα μόνο το Φεστιβάλ Επιδαύρου. Μου ζήτησαν να επισημάνω τις δέκα καλύτερες στιγμές του. Τροποποίησα το αίτημα: θα επισημάνω τις δώδεκα + μία που με άγγιξαν περισσότερο. Επομένως θα το κάνω όχι με τη δημοσιογραφική ιδιότητα του επί είκοσι έξι συναπτά χρόνια _ 1985 έως και 2010 _ διαπιστευμένου στο Φεστιβάλ συντάκτη. Αλλά με την ιδιότητα του «φεστιβαλόφιλου» που παρακολουθεί τις εκδηλώσεις του συστηματικά εδώ και σαράντα έξι καλοκαίρια _ από το 1968.Από τον Γιώργο Δ.Κ. Σαρηγιάννη