Στο θέατρο CORONET συνεχίζεται για πέμπτη χρονιά το φαινόμενο «CAVEMAN» του Rob Becker σε διασκευή και σκηνοθεσία της Αναστασίας Παπαστάθη. Ένας μονόλογος... προϊστορικός με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη να ενσαρκώνει το ρόλο του ανθρώπου των σπηλαίων.
Ένα από τα πιο βίαια έργα- σήμα κατατεθέν, άλλωστε του Ευριπίδη- τον Ηρακλή Μαινόμενο παρουσίασε το Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού. Το έργο παρουσιάστηκε στην Επίδαυρο και μετά σε διάφορα θέατρα, με τεράστια προσέλευση του κοινού. Εγώ το παρακολούθησα στο θέατρο Άλσους Νέας Σμύρνης.
Για λίγες παραστάσεις από τις 14 έως τις 18 Οκτωβρίου παρουσιάζεται στο θέατρο Rabbithole η θεατρική παράσταση "Επίσκεψη στο λόφο της αρκούδας" που αποτελεί μια σύνθεση ιστοριών των Μπαρκς/Ρόσα και Πόε, με σαφείς επιρροές από τις ταινίες "Το νησί των καταραμένων" του Μάρτιν Σκορσέζε και "Στη φωλιά του κούκου" του Μίλος Φόρμαν.
"Διονυσιακά Όργια" είναι ο τίτλος της θεατρικής παράστασης στην οποία θα εμφανίζεται γυμνή η Τζούλια Αλεξανδράτου. Γυμνό στο θέατρο υπάρχει άφθονο, η Τζούλια εμφανίζεται σχεδόν μόνο γυμνή, οπότε εδώ η είδηση μάλλον είναι η αναβίωση της εν λόγω παράστασης.
Ανανεωμένη, με περισσότερα θέματα και μεγαλύτερη σε διάρκεια, η "Μικρόπολις" πραγματοποιείται για δεύτερη συνεχή χρονιά στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων, από 21 έως και 25 Σεπτεμβρίου 2011.
Η παράσταση "Σκηνοβάτες" σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή είναι μια εκπαιδευτικού τύπου κωμική συρραφή θεατρικών κειμένων, που, υποθέτω, αποσκοπεί να μυήσει το κοινό στην ιστορία του αρχαίου ελληνικού, κυρίως, αλλά και ρωμαϊκού θεάτρου, δευτερευόντως.
Αξιόλογες και ευχάριστες προτάσεις για όλα τα γούστα έχει να μας προσφέρει η ατζέντα για το τριήμερο 16-18 Σεπτεμβρίου. Τον τόνο δίνει και αυτό το τριήμερο η μουσική, με τις πολλές και ενδιαφέρουσες συναυλίες, από ένα ευρύ φάσμα της ελληνικής και της διεθνούς μουσικής σκηνής. Παράλληλα, οι κωμωδίες του Θεάτρου, Κατσαρίδα και Ειρήνη του Αριστοφάνη, προσφέρουν ευκαιρίες για γέλιο και αναστοχασμό. Και μην ξεχνάμε: υπάρχει πάντα και ο κινηματογράφος.
Η μοντέρνα ρομαντική κομεντί των Γιώργου Βάλαρη και Στέλιου Παπαδόπουλου πάνω στο αιώνιο θέμα των ανθρωπίνων σχέσεων και των δύο φύλων, κάνει πρεμιέρα στις 31 Οκτωβρίου στο θέατρο Αθηνά.
Υπάρχουν κάποια θέματα στην Ελλάδα που ξεσπάνε στα media και αναρωτιέσαι για ποιο λόγο; Ή, για να το πω καλύτερα, είναι πιο σημαντικοί (και πιο ενοχλητικοί) οι λόγοι που γίνονται θέμα- τα κριτήρια δηλαδή και οι νοοτροπίες που κρύβονται πίσω από αυτά- από ό,τι το ίδιο το θέμα.
Όταν τραγουδάει η Φωτεινή Δάρρα, δεν ξέρεις πραγματικά τι σου αρέσει περισσότερο. Αυτό που βλέπεις ή αυτό που ακούς! Η τραγουδίστρια είναι μια από τις καλύτερες φωνές στην ελληνική μουσική, σήμερα, με μια πολύ όμορφη εξωτερική εμφάνιση, η οποία, με τις επιλογές της, έχει δείξει και υψηλό καλλιτεχνικό κριτήριο, καθώς δεν κάνει ποτέ εκπτώσεις στην ποιότητα του ρεπερτορίου της.Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή
Μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε το καλοκαίρι, η παράσταση της λαϊκής μουσικοχορευτικής δράσης «Αριστοφάνους 11» του Σταμάτη Κραουνάκη και της ομάδας Ελληνικού Μουσικού Θεάτρου Σπείρα Σπείρα συνεχίζεται για επιπλέον 5 παραστάσεις το Σεπτέμβριο, στο Αίθριο του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Η παράσταση θα ανέβει από την Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου μέχρι και το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου.
Καλό μήνα! Το θέατρο έχει την τιμητική του στις προτάσεις αυτού του Παρασκευοσαββατοκύριακου, καθώς πολλές παραστάσεις σε περιοδεία γύρισαν κι αυτές από τις "διακοπές" τους στην επαρχία και ανεβαίνουν στις σκηνές της Αθήνας. Παράλληλα, υπάρχουν σημαντικές συναυλίες και το μεγάλο 7ωρο φεστιβάλ χιπ-χοπ στο Γκάζι, στο οποίο συμμετέχουν πολλά μεγάλα ονόματα της εγχώριας σκηνής. Η ατζέντα συμπληρώνεται και από αξιόλογες σινεφίλ προτάσεις.
"Σεξουαλική σχέση δεν υπάρχει" έλεγε ο διάσημος Γάλλος ψυχαναλυτής Λακάν, με την έννοια ότι η ερωτική σχέση άντρα και γυναίκας νοηματοδοτείται τόσο διαφορετικά από τους δύο συντρόφους, ώστε στην ουσία ο καθένας να ζει κάτι τελείως διαφορετικό. Δεν ξέρω αν ο Λακάν έχει δίκιο, αλλά την άποψή του, αν κρίνω από την παράσταση 'Η Ανθρώπινη Φωνή', που ανέβηκε στο Κηποθέατρο Παπάγου, μάλλον τη συμμεριζόταν και ο πολυπράγμων Γάλλος θεατρικός συγγραφέας και καλλιτέχνης Ζαν Κοκτώ.
Η ομάδα Helix παρουσίασε στο Καλλιμάρμαρο, παρουσία αρκετού κόσμου, ένα θέαμα δρόμου με θέμα τον μύθο του Προμηθέα στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος Αθηνών.
Με θέμα "Κρίση... Υπάρχει διέξοδος;", ο θεατρικός οργανισμός Altera pars διοργανώνει για πέμπτη συνεχή χρονιά το φεστιβάλ Νύχτες Nova pars, με την συμμετοχή ομάδων ή μεμονωμένων καλλιτεχνών, που έχουν εργαστεί πάνω σ’ ένα καλλιτεχνικό project, ή έχουν δουλειά σε εξέλιξη (work in progress) με άξονα το θέατρο, το χορό και τη μουσική.
Δεν είχε προηγούμενο η ανταπόκριση του κοινού για τις δύο παραστάσεις του Bridge Project στην Επίδαυρο (29 και 30 Ιουλίου). Πρόκειται για τη πολυσυζητημένη παράσταση "Ριχάρδος Γ΄" του Σαίξπηρ με πρωταγωνιστή τον Κέβιν Σπέισι και σκηνοθέτη τον Σαμ Μέντες.
Tην Τετάρτη 6 Ιουλίου στο πλαίσιο του φεστιβάλ Πέτρας η θεατρική εταιρεία ΒΗΜΑΤΑ, της Ελένης Γερασιμίδου και του Αντώνη Ξένου, παρουσιάζει το έργο «Ο τρελός της Αθήνας», βασισμένο στο ομώνυμο διήγημα του Δημητρίου Γρ. Καμπούρογλου.
Τι συναισθήματα μπορεί να ξυπνήσει στον θεατή μιας γκαλερί ή μιας θεατρικής παράστασης ένας πίνακας; Ένας διάσημος πίνακας με ένα ναυάγιο; Ένας πίνακας, ο οποίος έχει αναπαραχθεί σε αμέτρητα αντίγραφα. Και όλοι κάποια στιγμή στη ζωή τους θα τον έχουν δει έστω και με μια κλεφτή ματιά. Μιλάμε, συγκεκριμένα, για τον πίνακα «η σχεδία της Μέδουσας», που αναπαριστά δεκαπέντε ναυαγούς.
Το θέατρο, όπως και ο Θεός, είναι παντού. Μπορείς να δεις μία παράσταση οπουδήποτε. Σε μια σοφίτα, σε μια τουαλέτα, σε ένα δάσος, πάνω σε μια διαγώνιο… Ακόμα και μέσα σε ένα αυτοκίνητο, μέσα σε ένα γκαράζ!
Πλούσιο είναι και φέτος το πρόγραμμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Πέτρας, με πολλές θεατρικές και μουσικές εκδηλώσεις. Η φετινή διοργάνωση ξεκινά στις 4 Ιουνίου και ολοκληρώνεται στις 25 Σεπτεμβρίου.
Ο θυρωρός ενός ξενοδοχείου, που δουλεύει μόνο νύχτα, κρατάει τα κλειδιά της Κολάσεως ενός παρελθόντος γεμάτου ενοχή και έγκλημα. Το ναζιστικό παρελθόν του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης των Εβραίων τον καταδιώκει.
Από τις 5 έως τις 23 Ιουνίου, το θέατρο Eliart διοργανώνει ένα φεστιβάλ ελληνικού θεάτρου και προσκαλεί νέους καλλιτέχνες, θεατρικές ομάδες, σκηνοθέτες, συγγραφείς και ηθοποιούς, να δημιουργήσουν και να παρουσιάσουν τη δική τους θεατρική παράσταση με ελληνικό έργο στη σκηνή του Eliart.
Κάποιος είχε πει για την Άννα Κοκκίνου, ότι θα μπορούσε να σε συγκινήσει, ακόμα κι αν απάγγελλε τον τηλεφωνικό κατάλογο. Δεν ξέρω όμως αν ισχύει το ίδιο, αν διάβαζε την «Ασκητική» του Καζαντζάκη. Το φιλοσοφικό έργο του διάσημου Κρητικού συγγραφέα, μεταφέρεται στο θέατρο της Ημέρας σε σκηνοθεσία Πάνου Αγγελόπουλου από εξαμελή θίασο και βρεθήκαμε στην πρεμιέρα.
To Life style είναι μια έννοια λάστιχο, που την λένε όλοι, εννοώντας σχεδόν τα πάντα και καθώς είναι τόσο αναγνωρίσιμη, έχει πάντα μια σημαντική εμπορική αξία για τη show biz, τη δημοσιογραφία, το marketing και αλλού. Αυτό είναι το θέμα της παράστασης «Η Life, το Style και οι 7 νάνοι», στο Metropolis live stage με πρωταγωνιστές τους Σοφία Μουτίδου και Νίκο Κορδώνη, σε σκηνοθεσία του γνωστού και μη εξαιρετέου Μιχάλη Ρέππα. Είναι ένα happening που μοιάζει κάπως με stand up comedy, αλλά δεν είναι ακριβώς αυτό.
"Avant garde" σημαίνει εμπροσθοφυλακή κι είναι όρος της στρατιωτικής ορολογίας. Ένα στράτευμα χωρίζεται σε 3 μέρη: την εμπροσθοφυλακή, το κυρίως σώμα και την οπισθοφυλακή. Καθώς ο εχθρός μπορεί να παραμονεύει κάπου μπροστά, ο στρατός στέλνει πρώτα μια μικρή μόνο δύναμη, την εμπροσθοφυλακή, την avant garde, να εκτεθεί στα πυρά, για να μην καταστραφεί ολόκληρος. Κι αυτοί που πάνε πρώτοι είναι σίγουρα οι πιο θαρραλέοι απ’ όλους!Ο όρος πέρασε στην τέχνη και αναφέρεται εδώ και πολλά χρόνια στους δημιουργούς, που κάνουν πρώτοι τα επαναστατικά βήματα, πάνε κόντρα στα κυρίαρχα αισθητικά ρεύματα και αδιαφορούν για την απήχηση στο κοινού.Αυτή τη στιγμή, δε νομίζω ότι υπάρχει θεατρική ομάδα που να αξίζει να αποκαλείται avant garde περισσότερο από τους Blitz. Είναι μία ομάδα τριών ηθοποιών (του Γιώργου Βαλαή, της Αγγελικής Παπούλια και του Χρήστου Πασσαλή) των οποίων τα όνειρα δεν καλύπτονταν από την «πεπατημένη». Και αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους το 2004, για να εξερευνήσουν το τι σημαίνει θέατρο σε όλες τις πλευρές του στον 21ο αιώνα.Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή
"Χρονιά Πίντερ" είναι η φετινή για το ελληνικό θέατρο, αφού δύο από τις σημαντικότερες παραστάσεις που ανέβηκαν παρουσιάζουν έργα του μεγάλου βρετανού δραματουργού. Για τον «Επιστάτη» έχουμε ήδη μιλήσει. Τώρα, παρακολουθήσαμε και το «Θερμοκήπιο» στη «Νέα Σκηνή» του θεάτρου της οδού Κυκλάδων, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή.
Ένας gay single με συγκάτοικο, ένας straight παντρεμένος και άπιστος, ένας by που κάνει σχέση με μια παντρεμένη, μια straight παντρεμένη και άπιστη και ολίγον έγκυος με καρπό από την παράνομη σχέση της και μια straight ανύπαντρη που κάνει σχέση με παντρεμένο και θέλει να τον νυμφευθεί επειγόντως…
H "Λωξάντρα" που παρουσιάζεται φέτος από το ΚΘΒΕ, είναι αναμφίβολα μια από τις παραστάσεις της χρονιάς. Μετά από μια εντυπωσιακή πορεία στη Θεσσαλονίκη, όπου έκοψε σχεδόν 70 χιλιάδες εισιτήρια έρχεται στην Αθήνα για 16 μόνο παραστάσεις από τις 4 έως τις 15 Μαΐου στο «Θέατρον», του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Tη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο Σωτήρης Χατζάκης, καλλιτεχνικός διευθυντής στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Ο ίδιος θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ως "διανοούμενος ελευθέρας βοσκής", καθώς πιστεύει πως οι καλλιτέχνες πρέπει να είναι ανένταχτοι σε δόγματα εξουσίας. Παράλληλα θεωρεί ότι η “Λωξάντρα” άγγιξε τόσο το κοινό, γιατί μίλησαν στην ψυχή του οι δυστυχίες, αλλά και η αξιοπρέπεια της ηρωίδας σε μια τόσο δύσκολη περίοδο, που θυμίζει πολύ τα δικά μας σύγχρονα βάσανα. Ο κ. Χατζάκης, ένας άνθρωπος με ουσιαστικές απόψεις και τεράστιο έργο στο θέατρο, μίλησε στο Monopoli.gr για την "Λωξάντρα", το θέατρο, τις απόψεις του για την Ελλάδα και το σύγχρονο κόσμο.Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή
Παιδικό θέατρο με φονικά έμοιαζε το έργο του Ντέννις Κέλυ "DNA" σε σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου που παρακολουθήσαμε στον Πάνω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. Είναι το ένα από τα δύο έργα που ανέβηκαν φέτος στο ίδιο θέατρο, με το άλλο να είναι τα "Ορφανά" σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.
Το “Cock” που παρουσιάζεται μέχρι τις 15 Μαϊου στο Θέατρο Θησείον είναι μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις της φετινής χρονιάς και δικαίως εξελίσσεται σε talk of the town. H Κατερίνα Ευαγγελάτου που υπογράφει τη σκηνοθεσία, μας μιλάει για την παράσταση και για τις απόψεις της για το θέατρο σήμερα. Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή
Από τις αρχές Μαϊου έως και τα τέλη Ιουλίου, στο θέατρο Επί Κολωνώ διοργανώνονται σεμινάρια Υποκριτικής και Θεατρικής Γραφής. Συγκεκριμένα το πρόγραμμα περιλαμβάνει:
Είχα ακούσει ότι "Ο Επιστάτης" του Χάρολντ Πίντερ (Νόμπελ Λογοτεχνίας 2005) είναι από τις πιο δημοφιλείς παραστάσεις φέτος. Παρ' όλα αυτά δεν περίμενα να δω τόσο κόσμο μια απλή καθημερινή που πήγα να τη δω. Το Απλό θέατρο ήταν τόσο φίσκα, που πολλοί θεατές κάθονταν στα σκαλάκια με μαξιλάρια, για να απολαύσουν τον εκπληκτικό, ομολογουμένως Δημήτρη Καταλειφό και τους άλλους δύο συμπρωταγωνιστές του έξοχου δράματος του Πίντερ, που σκηνοθέτησε ο Δημήτρης Αντύπας.
Ο Δημήτρης Λιγνάδης είχε παραχωρήσει συνέντευξη τύπου, πριν την πρεμιέρα της παράστασης «Αμαντέους» του Πίτερ Σάφερ στην οποία είχε τότε δηλώσει πως στη ζωή του είχε νιώσει πολλές φορές όπως ο Σαλιέρι (ο ρόλος του), ένας Ιταλός συνθέτης που μισούσε λόγω παθολογικής ζήλιας το Μότσαρτ. Προφανώς, ταυτίστηκε υπερβολικά με το ρόλο αυτό, με αποτέλεσμα, αφενός να τον ερμηνεύσει με μαεστρία και αφετέρου να επιλέξει για «Αμαντέους» τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη, ο οποίος μας έδειξε έναν Μότσαρτ ρηχό και αλλοπρόσαλλο.
Στο θέατρο Φούρνος ανεβαίνει αυτή την περίοδο η μαύρη κωμωδία του Λιθουανού σκηνοθέτη και θεατρικού συγγραφέα Cezaris Graužinis “Ντε Σαντ. Στη Ζυστίν”. Η Μάρω Παπαδοπούλου, μ’ έναν προκλητικό μονόλογο, ερμηνεύει το ρόλο της ώριμης εκμαυλίστριας, Μαντάμ Ντελμόνζ, η οποία «συναντά» ξανά την αθώα Ζυστίν και προσπαθεί, σαν την πιο αιρετική φιλόσοφο, να αφαιρέσει κάθε ηθική συνείδηση από το μυαλό της "αθώας" κοπέλας. Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή
«Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα». Έτσι είχε χαιρετιστεί από τους Αμερικάνους το πρώτο τους βήμα πάνω στο φεγγάρι. Κι αν το άλμα στο φεγγάρι είναι τεράστιο για τα ανθρώπινα μεγέθη, φανταστείτε πόσο πιο συγκλονιστικό είναι για τις μικροσκοπικές κατσαρίδες! Κι όμως, μία μικρή κόκκινη κατσαριδούλα, η Ιωάννα, προδομένη από τις φίλες της και τον ψεύτη κατσαριδοντουνιά, αποφάσισε ότι οφείλει στον εαυτό της να κάνει το τεράστιο άλμα στο φεγγάρι. Έστω κι αν γνώριζε καλά, ότι το τίμημα για όποιον κυνηγάει τα όνειρα του, είναι η μοναξιά.
