ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
22
ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Ζέστη και ύφεση σθένους. Ένα συναίσθημα, του οποίου την ακεραιότητα κατέκτησες με κόπο αρχίζει να φθίνει. Με περιμένουν η Αλεξάνδρα και ο Βασίλης, στην Πλάκα, στην Τριπόδων.
Μπουχτισμένη από τσιμέντο, με ανόρθοδοξα πεζοδρόμια και ανάδρομη δόμηση. Βρε όπως και να είναι αυτή η πόλη, έχει τις ομορφιές της. Στο σχετικό αφιέρωμα βολτάρουμε στα Πετράλωνα. Στην πιάτσα που φιλοξενεί μποέμ πλήθος με αρτιστίκ αισθητική. Πίνουμε καφέ, γνωρίζουμε κόσμο, τρώμε μεσημεριανό, και αφηνόμαστε σε τσιπουροκαταστάσεις και όπου θέλει ας βγει. Δοκιμάστε το... Από την Ιωάννα Κρανιώτη
Μπουχτισμένη από τσιμέντο, με ανόρθοδοξα πεζοδρόμια και ανάδρομη δόμηση. Βρε όπως και να είναι αυτή η πόλη, έχει τις ομορφιές της. Μια ηλιόλουστη βροχή, ένας πρωινός καφές, ένα απρόσμενο χαμόγελο στο τρένο. Έχουμε αφεθεί στο να γκρινιάζουμε, αγνοώντας τις μικρές χαρές της ζωής. Κάπως έτσι λειτουργούμε και με την Αθήνα, που αν με ρωτάγατε θα σας έλεγα πως θυμίζει το σοφό ρητό: "Τα ακριβά αρώματα, κρύβονται σε μικρά μπουκαλάκια". Κοινώς σε εκείνες τις μικρές στιγμές, που αξίζουν πανάκριβα. Σε εκείνες τις μικρές γειτονιές που δεν έχουμε ακόμη περπατήσει. Και είναι πολλές... Εμείς αποφασίσαμε να βγούμε στο δρόμο, να περιηγηθούμε βήμα βήμα σε γωνιές, που αν και γνώριμες κρύβουν πολλές εκπλήξεις και να ξεχωρίσουμε ό,τι αξίζει να επισκεφτεί κανείς σ' αυτή την πόλη. Εσείς; Από την Ιωάννα Κρανιώτη
